Μνημόνιο για πάντα από τις Βρυξέλλες
Τεράστια προσπάθεια παραπληροφόρησης ξεκίνησαν τα κυβερνητικά παπαγαλάκια για να πείσουν ότι το «Σύμφωνο για το Ευρώ» και οι ρυθμίσεις για το ελληνικό κρατικό χρέος, που αποφασίστηκαν στην προχθεσινή σύνοδο της ευρωζώνης, είναι προς όφελος του λαού. Κι όμως, η περιβόητη επιμήκυνση του δανείου είναι καταγραφή της αποτυχίας του Μνημονίου και αναγκαία συνθήκη για να πάρουν οι «δανειστές» (τοκογλύφοι - τραπεζίτες) τα λεφτά «τους» πίσω, δηλαδή τα δικά μας λεφτά. Όσο για τη μείωση του επιτοκίου, αυτή θα αναιρεθεί σε λίγους μήνες, αφού το επιτόκιο είναι κυμαινόμενο και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα αυξήσει τα επιτόκια χορηγήσεων.
Όσα έδωσε η κυβέρνηση - «δώστα όλα» στο κεφάλαιο είναι πραγματικά τραγικά. Θα οδηγήσουν σε ευρω-φτώχεια, σε ένα ακόμα χειρότερο Μνημόνιο αέναης διάρκειας, χωρίς ελπίδα.
Κατ’ αρχήν, επιβεβαιώθηκε η υποχρέωση να εκποιηθεί δημόσια περιουσία για να συγκεντρωθούν 50 δισ. ευρώ μέχρι το 2015. Θα ξεπουληθούν κοψοτιμής όλες οι ΔΕΚΟ, ανεβάζοντας το κόστος ζωής σημαντικά. Αλλά αυτές δεν φτάνουν: H μετοχική αξία του κρατικού κομματιού όλων των εισηγμένων ΔΕΚΟ στο χρηματιστήριο είναι 6,5 δισεκατομμύρια. Λείπουν 43 δισ. και κάτι ψιλά... Καταλαβαίνετε τι ξεπούλημα δημόσιας γης θα γίνει...
Δεύτερο, υπάρχει σαφής κατεύθυνση να ορισθεί με νομικό δεσμευτικό τρόπο (συνταγματική αναθεώρηση ή νόμος - πλαίσιο) η υποχρέωση διατήρησης του ελλείμματος σε μηδενικά σχεδόν επίπεδα. Ο ζουρλομανδύας της Μέρκελ, του Μάαστριχτ και του νεοφιλελευθερισμού γίνεται πια στραγγαλιστικός για κάθε κοινωνικό δικαίωμα.
Τρίτο, τίθεται σαφής στόχος να μειωθούν οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων, έτσι ώστε να πιέζουν σε ακόμα πιο χαμηλά επίπεδα και τις αμοιβές του ιδιωτικού τομέα. Όσο για τις τελευταίες, μπαίνει επιτακτικά ο στόχος να σπάσει όχι μόνο οποιαδήποτε σύνδεσή τους με τον πληθωρισμό (άρα θα φτωχύνουν ακόμη περισσότερο οι εργαζόμενοι), αλλά και να υπονομευθούν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις για τις συμβάσεις.
Τέλος, κάθε κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη κάθε χρόνο να καταθέτει σχέδιο τήρησης του «Συμφώνου για το Ευρώ», άρα η πολιτική μπαίνει στον αυτόματο πιλότο των Βρυξελλών, της ΕΕ, των τραπεζών και του κεφαλαίου. Το κοινωνικό ολοκαύτωμα πρέπει να εγκριθεί στην επόμενη σύνοδο, στις 24-25 Μάρτη. Θα στείλουν οι εργαζόμενοι σε όλη τη χώρα μήνυμα ανυπακοής και ανατροπής.
