Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011
Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011
Τρίτη 30 Αυγούστου 2011
Δευτέρα 15 Αυγούστου 2011
Σάββατο 13 Αυγούστου 2011
David DeGraw
ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΙΣ Η.Π.Α.
Πάνω από ένα εκατομυριο θάνατοι ετησίως, 62 εκαττομύρια με μηδενικό καθαρό εισόδημα, ενώ τα κέρδη της οικονομικής ελίτ ξεπερνούν τα $46 τρισεκατομμύρια
Του David DeGraw Global Research, August 10, 2011
(Μετφ. αποσπασμάτων : Κώστας Τσιαντής)
Περίληψη: Καλώς ήλθατε στον παγκόσμιο πόλεμο ΙΙΙ
Παρά την αύξηση της προσωπικής οικονομικής δυσκολίας, οι περισσότεροι Αμερικανοί παραμένουν απληροφόρητοι για τον οικονομικό παγκόσμιο πόλεμο που ξετυλίγεται αυτή την περίοδο. Μια συνολική εκστρατεία προπαγάνδας από τις εταιρείες και τη κυβέρνηση έχει κρύψει αποτελεσματικά αυτήν την κραυγαλέα πραγματικότητα. Μετά από εκτενή ανάλυση, γίνεται εμφανές ότι ο παγκόσμιος πόλεμος ΙΙΙ είναι ένας πόλεμος μεταξύ του πλουσιότερου ενός δεκάτου του ενός εκατοστού (0.1%) του παγκόσμιου πληθυσμού και του 99.9% της ανθρωπότητας, δηλαδή της Οικονομικής Ελίτ εναντίον Του Λαού (The Economic Elite Vs. The People) [18]. Αυτός ο πόλεμος αποτελεί μια μονόπλευρη επίθεση ως τώρα. Εντούτοις, καθώς παρατηρούμε σε όλο τον κόσμο στους τελευταίους μήνες, οι άνθρωποι αρχίζουν να προβάλλουν αντίσταση. Η ακόλουθη έκθεση είναι μια στατιστική ανάλυση των συστημικών οικονομικών επιθέσεων ενάντια στον αμερικάνικο λαό.Η εισαγωγή
Το αμερικανικό κοινό έχει στηρίξει έντονες οικονομικές επιθέσεις σε πλατειά τμήματα του πληθυσμού. Ενώ οι επιθέσεις γίνονταν όλο και περισσότερο πιο αυστηρές κατά τη διάρκεια των προηγούμενων τεσσάρων ετών, εφαρμόστηκαν με τεχνοκρατική ακρίβεια. Έχουν εφαρμοστεί επαυξητικά μέχρι σήμερα, κρατώντας αποτελεσματικά τον πληθυσμό παθητικό και αποφεύγοντας οποιασδήποτε μεγάλης κλίμακας πολιτική αναστάτωση, παρότι μειώνουν ραγδαία το βιοτικό επίπεδο για την πλειοψηφία του πληθυσμού. Όπως καταδείχνεται στην έκθεση αυτή, τα 55 εκατομμύρια των Αμερικανών που έχουν χτυπηθεί πιο σκληρά έχουν συναινέσει μέχρι σήμερα, εξ αιτίας της προσωρινής χρηματοδοτικής συνδρομής, όπως είναι τα δελτία τροφίμων και τα εκτεταμένα επιδόματα ανεργίας.
Η παγκόσμια Οικονομική Ελίτ είναι πιο στρατηγική στο χειρισμό του αμερικανικού κοινού, δεδομένου ότι το κοινό αυτό αποτελεί ενδεχομένως τη μέγιστη απειλή για τη συνεχή συγκέντρωση του πλούτου, των πόρων και δύναμής της. Εθνικοί πληθυσμοί που δεν είναι αρκετά ισχυροί, και βρίσκονται στην περιφέρεια της παγκόσμιας αυτοκρατορίας της Οικονομικής Ελίτ, έχουν αντιμετωπισθεί με πολύ πιο σκληρά μέτρα. Σε πολλές από τις μικρότερες και λιγότερο ισχυρές χώρες η δραματική άνοδος στις τιμές των τροφίμων και στο κόστος ζωής έχουν οδηγήσει σε κοινωνική επανάσταση - η Τυνησία, η Αλγερία, η Αλβανία και η Αίγυπτος ήταν μεταξύ των πρώτων που επαναστάτησαν. Καθώς η μεταδοτική ασθένεια της εξέγερσης έχει διαδοθεί γρήγορα σε όλη τη βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή, διαδίδεται επίσης με έναν αποκεντρωμένο τρόπο στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, απειλώντας με λαϊκή εξέγερση αυτή τη στιγμή όλη την Ευρώπη. Όπως και ο αμερικάνικος λαός, έτσι και τα γεωγραφικά συγκεντρωμένα ευρωπαϊκά έθνη αντιπροσωπεύουν μια ενδεχομένως ισχυρή αντισταθμιστική δύναμη στη συνεχή κυριαρχία της Οικονομικής Ελίτ.
Μέσα στις Ηνωμένες Πολιτείες, η τεχνοκρατική καταστολή του πληθυσμού είναι εκτενής. Οι όλο και περισσότερο αυστηρές οικονομικές και κυβερνητικές πολιτικές έχουν διαβρώσει συστηματικά τον κοινωνικό πλούτο, τη δύναμη και τα δικαιώματα. Η εντατική προπαγάνδα έχει αποσπάσει αποτελεσματικά, έχει φέρει σε σύγχυση, έχει απομονώσει, έχει περιθωριοποιήσει και έχει διαιρέσει τον αμερικανικό πληθυσμό. Παρά την επιτυχία αυτών των προσπαθειών μέχρι σήμερα, λαμβάνοντας υπόψη το αυστηρό, παρατεταμένο, αβάσταχτο και εντεινόμενο κύμα οικονομικής εξαθλίωσης, τα ξεσπάσματα της λαϊκής οργής είναι αναπόφευκτα. Ο αμερικανικός λαός, εάν φτάσει σε μια κρίσιμη μάζα, αντιπροσωπεύει τη μέγιστη απειλή στην Οικονομική Ελίτ. Εν προκειμένω, οι αμερικανικός λαός είναι ο αρχικός αντίπαλός τους.
Στην έκθεση αυτή, θα καταδείξω με σαφήνεια τη δριμύτητα και την κλιμάκωση των σκόπιμων συστημικών οικονομικών επιθέσεων ενάντια στον αμερικάνικο λαό, με την ελπίδα ότι μπορούμε επειγόντως να δημιουργήσουμε μια κρίσιμη μάζα των ενήμερων και αποφασισμένων πολιτών.
Π έως ΧΙΙ: [ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ]
XIII:: ΟΙ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΕΣ ΣΥΣΤΗΜΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ
Η δραματική αύξηση στη οικονομική ανισότητα και φτώχια, μαζί με την πρωτοφανή άνοδο του πλούτου μέσα στο κορυφαίο ένα δέκατο του ενός εκατοστού του πληθυσμού δεν έχουν συμβεί κατά λάθος. Είναι το σχεδιασμένο αποτέλεσμα της σκόπιμης κυβερνητικής και οικονομικής πολιτικής. Είναι το αποτέλεσμα των πλουσιότερων ανθρώπων του κόσμου, και των «πάρα πολύ μεγάλων για να αποτύχουν» τραπεζών, που χρησιμοποιούν το σύστημα χρηματοδότησης και προπαγάνδας για να αγοράσουν πολιτικούς που εφαρμόζουν πολιτικές με σκοπό να εκμεταλλευτούν το 99.9% του πληθυσμού υπέρ των οικονομικών κερδών τους (Ελίτ). Το να αποκαλέσει κανείς αυτό που συμβαίνει «οικονομική τρομοκρατική επίθεση» στις Ηνωμένες Πολιτείες, δεν αποτελεί υπερβολή, είναι ο τεχνικός όρος για ό,τι συμβαίνει.
Συγκρίνετε τα εκατομμύρια ανθρώπων που πεθαίνουν ετησίως εξ αιτίας αυτών των οικονομικών επιθέσεων με τα 2.977 άτομα που πέθαναν στις 9/11. Σαν κάποιος που έζησε τρία τετράγωνα πιο κει από το κέντρο παγκόσμιου εμπορίου, όσο τραγική ήταν η 9/11, άλλο τόσο και ακόμα πιο σοβαρές και καταστρεπτικές είναι οι οικονομικές επιθέσεις που στρέφονται εναντίον μας ως έθνος, αν και πρόκειται για έναν πολύ πιο αργό και αόρατο φόρο θανάτου. Εν τούτοις, το αποτέλεσμα λαμβάνει χαρακτήρα γενοκτονίας. Κάποιος μπορεί στατιστικά να συγκρίνει τις οικονομικές επιθέσεις ενάντια στις ΗΠΑ με την εισβολή στο Ιράκ, την οποία μερικοί υπολογίζουν πως οδήγησε σε ένα εκατομμύριο θανάτους. Άλλη μια φορά, πολλοί από τους θανάτους εκείνους επήλθαν με βάναυσο και θεαματικό τρόπο με εκστρατείες βομβαρδισμού γνωστές ως «σοκ και δέος». Εντούτοις, εκείνος ο φόρος θανάτου θα μπορούσε να συγκριθεί με την κρυμμένη βιαιότητα μιας τετραετούς εκστρατείας οικονομικού «σοκ και δέος» εναντίον μας. Ακριβώς όπως το Ιράκ υπέστη εισβολή, οι ΗΠΑ έχουν υποστεί εισβολή από το παγκόσμιο τραπεζικό καρτέλ.
Όσο εκείνο είναι συγκλονιστικό να το συνειδητοποιείς, σκέψου ότι το ίδιο συμβαίνει σε όλο τον κόσμο. Ενώ στις ΗΠΑ το ποσοστό θανάτου από φτώχια είναι πιθανώς υψηλότερο απ' ό, τι στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, οι οικονομικές πολιτικές της Ομοσπονδιακής Τράπεζας [75] - μαζί με τις πολιτικές από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Παγκόσμια Τράπεζα και την Τράπεζα των Διεθνών Διακανονισμών (B.I.S) - έχουν προκαλέσει ταραχές και εξεγέρσεις λόγω της ανόδου στα ύψη των τιμών των τροφίμων και του κόστους ζωής σε όλο τον κόσμο. Η καρδιά του ζητήματος, και η πολύ σκληρή και δυσοίωνη πραγματικότητα αυτής της κρίσης, είναι ότι οι παγκόσμιοι οικονομικοί κεντρικοί σχεδιαστές πραγματοποιούν ανεξέλεγκτοι τις γενοκτονικού χαρακτήρα οικονομικές πολιτικές τους.
Ο Che Guevara, ένα άτομο που τα έβαλε με την παγκόσμια οικονομική ελίτ, είπε κάποτε: «Το μέγεθος της φτώχιας και της δυστυχίας που απαιτήθηκαν για την εμφάνιση ενός Rockefeller, και το ποσό της διαφθοράς που απαιτεί η συσσώρευση εισοδημάτων αυτού του μεγέθου, αφήνονται έξω από την εικόνα, και δεν είναι πάντα δυνατό να κάνεις το λαό συνολικά να το δει».
Όταν δεκάδες τρισεκατομμυρίων δολαρίων ρέουν ελεύθερα στο 0.1% του παγκόσμιου πληθυσμού, ενώ μεγάλα ποσοστά ζουν στην ένδεια, πρέπει να συμπεράνεις, με τεχνικούς όρους, ότι ένα νεο-φεουδαρχικό-φασιστικό κράτος βρίσκεται επάνω μας. Οι πλούσιοι δεν υπήρξαν ποτέ πλουσιότεροι, την ώρα που οι εξαγορασμένοι πολιτικοί τους προβαίνουν σε περικοπές προϋπολογισμών για τους φτωχούς και τη μεσαία τάξη, και κάνουν το κόστος των βασικών αναγκών να ανεβεί στα ύψη.
Μπορείτε να με αποκαλέσετε ακραίο, αλλά ακραία είναι η πραγματικότητα αυτού που συμβαίνει: αυτοί οι άνθρωποι, η παγκόσμιο ελίτ του 0.1%, είναι γενοκτονικού χαρακτήρα φασίστες που πραγματοποιούν ένα ολοκαύτωμα. Ο φασισμός έχει εξελιχθεί. Δεν υπάρχει καμία ανάγκη να βάψεις τα χέρια του με αίμα βασανίζοντας τους ανθρώπους και βάζοντάς τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, όταν μπορείς να το κάνεις μέσω της οικονομικής πολιτικής, καθισμένος στο τζακούζι του αερoπλάνου της πολυεθνικής, πλήρως αποσυνδεδεμένος και απομονωμένος απ’ τον κόσμο που λεηλατείς.
Εντούτοις, όπως συμβαίνει με όλες τις αυτοκρατορίες, η πλεονεξία και η υπεροψία τις οδηγεί στο ξεπέρασμα. Οι χτυπημένες κάτω μάζες φτάνουν στο σημείο όπου δεν μπορούν κυριολεκτικά να ζήσουν κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες. Η απογοήτευση αυτή διαδίδεται σε όλο τον πληθυσμό έως ότου σχηματισθεί η κρίσιμη μάζα, οπότε, ξαφνικά, αυτοί εξεγείρονται [75] και η αυτοκρατορία αρχίζει να καταρρέει… Τυνησία, Αλγερία, Αίγυπτος, Ισραήλ, (βόρεια Αφρική, η Μέση Ανατολή), Αλβανία, Ελλάδα, Ισπανία, Μεγάλη Βρετανία (Ευρώπη), το Wisconsin…
Η Οικονομική Ελίτ ξεπερνιέται και η αυτοκρατορία τους καταρρέει.
Η αποκεντρωμένη παγκόσμια εξέγερση [75] έχει αρχίσει…
Καλώς ήρθες στον παγκόσμιο πόλεμο ΙΙΙ.
Με ποια πλευρά της ιστορίας θέλεις να πάς;
Γιατί όπως είπε ένας παλιός φίλος [76], «Δεν μπορείς να είσαι ουδέτερος πάνω σ’ ένα τραίνο που κινείται.»
Όλο το κείμενο του DANID DEGRAW στην ΑΓΓΛΙΚΗ είναι δημοσιευμένο στο ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ:
Παρασκευή 12 Αυγούστου 2011
Βαρουφάκης
Το ευρώ στο δίχτυ της αράχνης
- Εκτύπωση σελίδας
- Αποστολή με Email
- Διάδοση στο Google
- Διάδοση στο Facebook
- Διάδοση στο Twitter
- Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
- Σχόλια
1 εικόναΕτικέτες
Διαβάστε επίσης
Το ευρώ, ισχυρίζομαι πάνω έναν χρόνο, έχει μπει στην διαδικασία της αποδόμησης. Η επέκταση στην Ισπανία και στην Ιταλία ήταν αναμενόμενο αποτέλεσμα (α) της προβληματικής δόμησης της ευρωζώνης και (β) του προβληματικού μηχανισμού (του European Financial Stability Fund, EFSF) με το οποίο η Ευρώπη προσπάθησε να γιατρέψει τα συμπτώματα της Κρίσης που οφείλεται στο (α). Ένας μηχανισμός σαθρά δομημένος, με μια ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλιά του, το EFSF, κλήθηκε να σώσει ένα άλλο σαθρά δομημένο οικοδόμημα από την κατάρρευση.Πρόσφατα, η Ευρώπη ενέκρινε το δεύτερο πακέτο μέτρων 'διάσωσης' του ελληνικού δημοσίου. Μια βαθειά ανακούφιση εξαπλώθηκε σε όλη την χώρα καθώς τα επιτόκια δανεισμού μειώθηκαν σημαντικά, η αναδιάρθρωση του χρέους δειλά-δειλά ανακοινώθηκε, ακόμα και ένα Σχέδιο Μάρσαλ για την Ελλάδα ακούστηκε να συζητιέται. Σε εκείνη την στιγμή ανακούφισης είχα γράψει εδώ στο protagon.gr: "Η Κρίση έχει εδώ και καιρό ξεφύγει από τα όρια του ελληνικού γίγνεσθαι, είναι συστημική και υπονομεύει όλη την ευρωζώνη. ... [H] χθεσινή συμφωνία εγγυάται την αποτυχία και αυτής της ευρωπαϊκής προσπάθειας να δαμαστεί το τέρας της Κρίσης που αποδομεί το ευρω-σύστημα εκ των έσω. Η απόφαση να επικεντρώσουν τα νέα μέτρα στην ελεγχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας, π.χ. αφήνοντας την Ιρλανδία στο χείλος της χρεοκοπίας και τις Ισπανία και Ιταλία στο έλεος των εταιρειών αξιολόγησης, ισοδυναμεί με δώρο ανεκτίμητης αξίας στους κερδοσκόπους."Γιατί επιβεβαιώθηκαν τόσο γρήγορα οι προβλέψεις αυτές; Επειδή οι Ευρωπαίοι ηγέτες μας ουσιαστικά τοποθέτησαν το βάρος των νέων αυτών μέτρων διάσωσης στο σαθρό EFSF. Ο λόγος που τo EFSF δεν μπορεί να φέρει σε πέρας αυτή την αποστολή έχει εξηγηθεί εδώ και μήνες σε αυτές τις σελίδες (βλ. εδώ). Πολλοί αναλυτές σήμερα λένε ότι, ωραίες οι νέες αποφάσεις της ΕΕ (για χαμηλότερα επιτόκια στις πτωχευμένες χώρες, δυνατότητα άμεσης παρέμβασης του EFSF μέσα από δανεισμό χωρών, όπως η Ιταλία, που δεν έχουν εισαχθεί επίσημα στον μηχανισμό στήριξης κλπ), αλλά πως αν δεν ενισχυθεί με τριπλάσια και τετραπλάσια κονδύλια το EFSF δεν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στον ρόλο του. Πρόκειται περί μεγάλου σφάλματος. Το πρόβλημα με το EFSF δεν είναι τα ποσά που διαθέτει ή δεν διαθέτει. Το πρόβλημα με το EFSF είναι η τοξική δόμησή του, την οποία έχω εξηγήσει στο παρελθόν με την αλληγορία των ανόητων ορειβατών. Σήμερα επανέρχομαι για να εξηγήσω λίγο πιο αναλυτικά τους λόγους για τους οποίους το ευρώ θα καταρρεύσει εφόσον η δομή του EFSF παραμένει ως έχει, ξεκινώντας με την κατάρρευση της Ισπανίας και της Ιταλίας πριν χάσει η Γαλλία την καλή της βαθμολογία από τους γνωστούς οίκους αξιολόγησης, οπότε το EFSF θα διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη - καθώς η Γερμανία δεν θα δεχθεί να σηκώσει μόνη της το βάρος της χρηματοδότησής του.Το διάγραμμα που παραθέτω συνοψίζει την καταστροφική δυναμική που είναι συνυφασμένη με την θεμελίωση του EFSF. (Για πιο λεπτομερή του ανάλυση, στα αγγλικά, βλ. εδώ). Αποτελείται από τέσσερα υποδιαγράμματα. Ας τα πάρουμε ένα-ένα. Το πάνω δεξιά δείχνει την πορεία προς τα πάνω και αριστερά της ευθείας γραμμής που ακολουθεί η ευρωζώνη καθώς το ένα μετά το άλλο τα κράτη-μέλη βγαίνουν εκτός αγορών (ο οριζόντιος άξονας απαριθμεί τα κράτη που βρίσκονται εντός αγορών ενώ ο κάθετος άξονας τα F κράτη που βγαίνουν εκτός αγορών). Πάμε τώρα στο κάτω δεξιά διάγραμμα: Στον κάθετο άξονα δείχνει το ποσοστό α του ΑΕΠ της κάθε χώρας που παραμένει εντός αγορών το οποίο καλείται να συνεισφέρει (με την μορφή εγγυήσεων) στις πεσούσες χώρες. Η κόκκινη καμπύλη απλώς δείχνει ότι όσο ο αριθμός των εντός των αγορών χωρών μειώνεται αυτό το ποσοστό α μεγαλώνει (καθώς λιγότερες χώρες καλούνται να εγγυηθούν τα όλο και μεγαλύτερα χρέη των αυξανόμενων εκτός των αγορών χωρών). Περνάμε τώρα στο κάτω αριστερά διάγραμμα το οποίο δείχνει την σχέση του ποσοστού συνεισφοράς α (των εντός αγορών χωρών στις εκτός αγορών ημι-πτωχευμένες χώρες) με τον μέσο όρο s των spreads της ευρωζώνης. Προφανώς, όσο μεγαλύτερο το ποσοστό α του ΑΕΠ τους το οποίο καλούνται οι εντός αγορών χώρες να συνεισφέρουν στις εκτός αγορών, τόσο πιο ψηλά τα spreads. Τέλος, ερχόμαστε στο πάνω δεξιά διάγραμμα: Εκεί υποθέτω ότι υπάρχει κάποιο επίπεδο του μέσου spread πάνω από το οποίο κάποιες από τις εντός των αγορών χώρες δεν αντέχουν να δανείζονται και βγαίνουν από τις αγορές, ζητώντας στήριξη από το EFSF.Για να δούμε τώρα πως εξελίσσεται η Κρίση, και γιατί αυτή η εξέλιξη θα συνεχιστεί ανεξάρτητα από το μέγεθος των κονδυλίων που δίνονται δυνητικά στο EFSF, ας αρχίσουμε από το σημείο εκκίνησης: Και οι Ν χώρες της ευρωζώνης βρίσκονται εντός των αγορών, η συνεισφορά στις εκτός αγορών χώρες είναι μηδενική (α=0) και τα μέσα spreads κείνται στο χαμηλό επίπεδο των s0. Κάποια στιγμή, τα μέσα spreads αυξάνονται στο επίπεδο των s1 και ο αδύναμος κρίκος της ευρωζώνης, η Ελλάδα, βγαίνει εκτός αγορών. Αυτό ισοδυναμεί με αύξηση του α από το μηδενικό επίπεδο στο α1, κάτι που αυξάνει τα μέσα spreads στο s2. Με την σειρά της αυτή η εξέλιξη οδηγεί μια δεύτερη χώρα (την Ιρλανδία) εκτός αγορών, με αποτέλεσμα την αύξηση του α από το α1 στο α2 και των spreads από στο s3. Κ.ο.κ. Κάπως έτσι υφαίνεται ο δηλητηριώδης ιστός της αράχνης που, αν δεν κοπεί, θα πνίξει ολόκληρη την ευρωζώνη.Το πρώτο που πρέπει να παρατηρήσουμε είναι ότι αυτή η διαδικασία αποδόμησης είναι ανεξάρτητη από την δυνατότητα κεφαλαιοποίησης του EFSF. Όσα χρήματα και να του υποσχεθεί η Γερμανία, η διαδικασία αποδόμησης θα συνεχισθεί έως ότου η κα Μέρκελ δει και αποδεί και ανακοινώσει είτε την κατάργηση του EFSF, και την υιοθέτηση ενός πραγματικά ορθολογικού συστήματος διαχείρισης του ευρωπαϊκού χρέους (π.χ. ένα ευρωομόλογο έκδοσης της ΕΚΤ) είτε την αποχώρηση της Γερμανίας από το ευρώ (και την κατάργησή του).Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι είναι αδύνατον να κάνουμε αυτό που οι περισσότεροι σχολιαστές προτείνουν για την Ελλάδα: Να κοιτάξουμε τα του οίκου μας, χαρούμενοι ότι η Ευρώπη μας μείωσε τα επιτόκια και σηματοδότησε μια διαδικασία κουρέματος του ελληνικού χρέους που ξεκινά από το 20% έως ότου ανακοινωθεί πως το κούρεμα θα αγγίξει το 50%, ίσως και το 65%. Γιατί; Επειδή αν το ευρώ καταρρεύσει all deals are off (καμία συμφωνία δεν ισχύει), που λένε και οι αγγλοαμερικανοί. Ο ιστός της δηλητηριώδους αράχνης που έχει πιάσει το ευρώ, αν δεν τον κόψουμε ως Ευρώπη, δεν θα αφήσει κανέναν αλώβητο. Για να κοπεί χρειάζεται ένα πράγμα: Να περάσει η διαχείριση του ευρωπαϊκού χρέους από το EFSF στην ΕΚΤ, με την τελευταία να εκδίδει ευρωομόλογο - ένα εργαλείο που καταργεί την καμπύλη α(F) στο διάγραμμα και βάζει τέλος στο ντόμινο της κατάρρευσης. Κάτι τέτοιο όμως απαιτεί την απόφαση της Γερμανίας να δέσει την τύχη της με το ευρώ. Και αυτό είναι το μέγα ζητούμενο...ένα άρθρο των πρωταγωνιστώνΠρόσφατα άρθρα του Γιάνη Βαρουφάκη
Πρόσφατα άρθρα με ετικέτα 'οικονομική κρίση'
- Εκτύπωση σελίδας
- Αποστολή με Email
- Διάδοση στο Google
- Διάδοση στο Facebook
- Διάδοση στο Twitter
- Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
- Σχόλια
Ετικέτες
Διαβάστε επίσης
Πρόσφατα, η Ευρώπη ενέκρινε το δεύτερο πακέτο μέτρων 'διάσωσης' του ελληνικού δημοσίου. Μια βαθειά ανακούφιση εξαπλώθηκε σε όλη την χώρα καθώς τα επιτόκια δανεισμού μειώθηκαν σημαντικά, η αναδιάρθρωση του χρέους δειλά-δειλά ανακοινώθηκε, ακόμα και ένα Σχέδιο Μάρσαλ για την Ελλάδα ακούστηκε να συζητιέται. Σε εκείνη την στιγμή ανακούφισης είχα γράψει εδώ στο protagon.gr: "Η Κρίση έχει εδώ και καιρό ξεφύγει από τα όρια του ελληνικού γίγνεσθαι, είναι συστημική και υπονομεύει όλη την ευρωζώνη. ... [H] χθεσινή συμφωνία εγγυάται την αποτυχία και αυτής της ευρωπαϊκής προσπάθειας να δαμαστεί το τέρας της Κρίσης που αποδομεί το ευρω-σύστημα εκ των έσω. Η απόφαση να επικεντρώσουν τα νέα μέτρα στην ελεγχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας, π.χ. αφήνοντας την Ιρλανδία στο χείλος της χρεοκοπίας και τις Ισπανία και Ιταλία στο έλεος των εταιρειών αξιολόγησης, ισοδυναμεί με δώρο ανεκτίμητης αξίας στους κερδοσκόπους."
Γιατί επιβεβαιώθηκαν τόσο γρήγορα οι προβλέψεις αυτές; Επειδή οι Ευρωπαίοι ηγέτες μας ουσιαστικά τοποθέτησαν το βάρος των νέων αυτών μέτρων διάσωσης στο σαθρό EFSF. Ο λόγος που τo EFSF δεν μπορεί να φέρει σε πέρας αυτή την αποστολή έχει εξηγηθεί εδώ και μήνες σε αυτές τις σελίδες (βλ. εδώ). Πολλοί αναλυτές σήμερα λένε ότι, ωραίες οι νέες αποφάσεις της ΕΕ (για χαμηλότερα επιτόκια στις πτωχευμένες χώρες, δυνατότητα άμεσης παρέμβασης του EFSF μέσα από δανεισμό χωρών, όπως η Ιταλία, που δεν έχουν εισαχθεί επίσημα στον μηχανισμό στήριξης κλπ), αλλά πως αν δεν ενισχυθεί με τριπλάσια και τετραπλάσια κονδύλια το EFSF δεν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στον ρόλο του.
Πρόκειται περί μεγάλου σφάλματος. Το πρόβλημα με το EFSF δεν είναι τα ποσά που διαθέτει ή δεν διαθέτει. Το πρόβλημα με το EFSF είναι η τοξική δόμησή του, την οποία έχω εξηγήσει στο παρελθόν με την αλληγορία των ανόητων ορειβατών. Σήμερα επανέρχομαι για να εξηγήσω λίγο πιο αναλυτικά τους λόγους για τους οποίους το ευρώ θα καταρρεύσει εφόσον η δομή του EFSF παραμένει ως έχει, ξεκινώντας με την κατάρρευση της Ισπανίας και της Ιταλίας πριν χάσει η Γαλλία την καλή της βαθμολογία από τους γνωστούς οίκους αξιολόγησης, οπότε το EFSF θα διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη - καθώς η Γερμανία δεν θα δεχθεί να σηκώσει μόνη της το βάρος της χρηματοδότησής του.
Το διάγραμμα που παραθέτω συνοψίζει την καταστροφική δυναμική που είναι συνυφασμένη με την θεμελίωση του EFSF. (Για πιο λεπτομερή του ανάλυση, στα αγγλικά, βλ. εδώ). Αποτελείται από τέσσερα υποδιαγράμματα. Ας τα πάρουμε ένα-ένα. Το πάνω δεξιά δείχνει την πορεία προς τα πάνω και αριστερά της ευθείας γραμμής που ακολουθεί η ευρωζώνη καθώς το ένα μετά το άλλο τα κράτη-μέλη βγαίνουν εκτός αγορών (ο οριζόντιος άξονας απαριθμεί τα κράτη που βρίσκονται εντός αγορών ενώ ο κάθετος άξονας τα F κράτη που βγαίνουν εκτός αγορών). Πάμε τώρα στο κάτω δεξιά διάγραμμα: Στον κάθετο άξονα δείχνει το ποσοστό α του ΑΕΠ της κάθε χώρας που παραμένει εντός αγορών το οποίο καλείται να συνεισφέρει (με την μορφή εγγυήσεων) στις πεσούσες χώρες. Η κόκκινη καμπύλη απλώς δείχνει ότι όσο ο αριθμός των εντός των αγορών χωρών μειώνεται αυτό το ποσοστό α μεγαλώνει (καθώς λιγότερες χώρες καλούνται να εγγυηθούν τα όλο και μεγαλύτερα χρέη των αυξανόμενων εκτός των αγορών χωρών). Περνάμε τώρα στο κάτω αριστερά διάγραμμα το οποίο δείχνει την σχέση του ποσοστού συνεισφοράς α (των εντός αγορών χωρών στις εκτός αγορών ημι-πτωχευμένες χώρες) με τον μέσο όρο s των spreads της ευρωζώνης. Προφανώς, όσο μεγαλύτερο το ποσοστό α του ΑΕΠ τους το οποίο καλούνται οι εντός αγορών χώρες να συνεισφέρουν στις εκτός αγορών, τόσο πιο ψηλά τα spreads. Τέλος, ερχόμαστε στο πάνω δεξιά διάγραμμα: Εκεί υποθέτω ότι υπάρχει κάποιο επίπεδο του μέσου spread πάνω από το οποίο κάποιες από τις εντός των αγορών χώρες δεν αντέχουν να δανείζονται και βγαίνουν από τις αγορές, ζητώντας στήριξη από το EFSF.
Για να δούμε τώρα πως εξελίσσεται η Κρίση, και γιατί αυτή η εξέλιξη θα συνεχιστεί ανεξάρτητα από το μέγεθος των κονδυλίων που δίνονται δυνητικά στο EFSF, ας αρχίσουμε από το σημείο εκκίνησης: Και οι Ν χώρες της ευρωζώνης βρίσκονται εντός των αγορών, η συνεισφορά στις εκτός αγορών χώρες είναι μηδενική (α=0) και τα μέσα spreads κείνται στο χαμηλό επίπεδο των s0. Κάποια στιγμή, τα μέσα spreads αυξάνονται στο επίπεδο των s1 και ο αδύναμος κρίκος της ευρωζώνης, η Ελλάδα, βγαίνει εκτός αγορών. Αυτό ισοδυναμεί με αύξηση του α από το μηδενικό επίπεδο στο α1, κάτι που αυξάνει τα μέσα spreads στο s2. Με την σειρά της αυτή η εξέλιξη οδηγεί μια δεύτερη χώρα (την Ιρλανδία) εκτός αγορών, με αποτέλεσμα την αύξηση του α από το α1 στο α2 και των spreads από στο s3. Κ.ο.κ. Κάπως έτσι υφαίνεται ο δηλητηριώδης ιστός της αράχνης που, αν δεν κοπεί, θα πνίξει ολόκληρη την ευρωζώνη.
Το πρώτο που πρέπει να παρατηρήσουμε είναι ότι αυτή η διαδικασία αποδόμησης είναι ανεξάρτητη από την δυνατότητα κεφαλαιοποίησης του EFSF. Όσα χρήματα και να του υποσχεθεί η Γερμανία, η διαδικασία αποδόμησης θα συνεχισθεί έως ότου η κα Μέρκελ δει και αποδεί και ανακοινώσει είτε την κατάργηση του EFSF, και την υιοθέτηση ενός πραγματικά ορθολογικού συστήματος διαχείρισης του ευρωπαϊκού χρέους (π.χ. ένα ευρωομόλογο έκδοσης της ΕΚΤ) είτε την αποχώρηση της Γερμανίας από το ευρώ (και την κατάργησή του).
Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι είναι αδύνατον να κάνουμε αυτό που οι περισσότεροι σχολιαστές προτείνουν για την Ελλάδα: Να κοιτάξουμε τα του οίκου μας, χαρούμενοι ότι η Ευρώπη μας μείωσε τα επιτόκια και σηματοδότησε μια διαδικασία κουρέματος του ελληνικού χρέους που ξεκινά από το 20% έως ότου ανακοινωθεί πως το κούρεμα θα αγγίξει το 50%, ίσως και το 65%. Γιατί; Επειδή αν το ευρώ καταρρεύσει all deals are off (καμία συμφωνία δεν ισχύει), που λένε και οι αγγλοαμερικανοί. Ο ιστός της δηλητηριώδους αράχνης που έχει πιάσει το ευρώ, αν δεν τον κόψουμε ως Ευρώπη, δεν θα αφήσει κανέναν αλώβητο. Για να κοπεί χρειάζεται ένα πράγμα: Να περάσει η διαχείριση του ευρωπαϊκού χρέους από το EFSF στην ΕΚΤ, με την τελευταία να εκδίδει ευρωομόλογο - ένα εργαλείο που καταργεί την καμπύλη α(F) στο διάγραμμα και βάζει τέλος στο ντόμινο της κατάρρευσης. Κάτι τέτοιο όμως απαιτεί την απόφαση της Γερμανίας να δέσει την τύχη της με το ευρώ. Και αυτό είναι το μέγα ζητούμενο...
Πρόσφατα άρθρα του Γιάνη Βαρουφάκη
Πρόσφατα άρθρα με ετικέτα 'οικονομική κρίση'
Τετάρτη 10 Αυγούστου 2011
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)