Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013

Greg Hobbs : What is the Federal Reserve Bank? Τι είναι η FED και γιατί την έχουμε;



Τι είναι η Κεντρική Τράπεζα- η FED ( Ομοσπονδιακή Αποθεματική Τράπεζα) των ΗΠΑ

του Greg Hobbs 1 Νοεμβρίου 1999

(Επιμ.Μετφ.  Κώστας Τσιαντής)

 Η FED (Ομοσπονδιακή Αποθεματική Τράπεζα- Federal Reserve Bank, ή Federal Reserve System) είναι μια κεντρική τράπεζα. Οι κεντρικές τράπεζες υποτίθεται ότι εφαρμόζουν τη δημοσιονομική πολιτική μιας χώρας. Παρακολουθούν τις εμπορικές τράπεζες για να εξασφαλίσουν ότι αυτές διατηρούν επαρκή περιουσιακά στοιχεία (assets), όπως μετρητά, έτσι ώστε να παραμείνουν βιώσιμες και σταθερές. Οι κεντρικές τράπεζες, επίσης, κάνουν μπίζνες, όπως είναι οι ανταλλαγές νομισμάτων και οι συναλλαγές σε χρυσό, με άλλες κεντρικές τράπεζες. Θεωρητικά, μια κεντρική τράπεζα θα έπρεπε να είναι καλό για την χώρα, και θα μπορούσε να είναι εάν δεν συνέβαινε αυτές να μην  ανήκουν ή να μην ελέγχονται από την κυβέρνηση της χώρας στην οποία λειτουργούν. Ιδιωτικός κεντρικές τράπεζες, συμπεριλαμβανομένης της δικής μας FED, λειτουργούν όχι προς το συμφέρον του δημοσίου, αλλά για το κέρδος.
     Υπήρξαν τρεις κεντρικές τράπεζες στην ιστορία του έθνους μας. Οι δύο πρώτες, παρότι δόλιες και απατηλές, ήταν χλωμές σε σύγκριση με την έκταση και το μέγεθος της απάτης (fraud) που διαπράττεται από τις τρέχουσες FED τράπεζές  μας. Αυτό που  έχουν όλες κοινό είναι μια ύπουλη πρακτική γνωστή ως «κλασματικό banking» ή πρακτική του κλασματικού αποθέματος.
      Κλασματικό banking (κλασματικό απόθεμα) είναι η πρακτική να δημιουργούν οι τραπεζίτες χρήματα από το τίποτα, να τα δανείζουν στην κυβέρνηση ή κάποιον  άλλον  και να χρεώνουν τόκους  με την εκκίνηση. Η πρακτική εξελίχθηκε πριν από την ίδρυση των τραπεζών. Οι χρυσοχόοι (goldsmiths) μίσθωναν χώρο  στα θησαυροφυλάκιά τους σε ιδιώτες και εμπόρους για την αποθήκευση του χρυσού ή αργύρου τους. Οι χρυσοχόοι έδιναν στους «καταθέτες» τους αυτούς ένα πιστοποιητικό (certificate) που έδειχνε την ποσότητα του χρυσού που είχε αποθηκευτεί. Τα πιστοποιητικά αυτά τα χρησιμοποίησαν στη συνέχεια για να κάνουν μπίζνες.
   Με τον καιρό οι χρυσοχόοι παρατήρησαν ότι ο χρυσός στους υπόγειους αποθηκευτικούς θαλάμους τους σπάνια αποσύρονταν. Μικρά ποσά μπορούσαν να κινούνται μέσα και έξω αλλά ο μεγάλος όγκος δεν κινιόταν ποτέ. Διαισθανόμενοι μια ευκαιρία κέρδους, οι χρυσοχόοι εξέδιδαν διπλές αποδείξεις για το χρυσό, κατά  συνέπεια δημιουργώντας χρήματα (εκδίδοντας πιστοποιητικά) από το τίποτα και κατόπιν δανείζοντας  εκείνα τα πιστοποιητικά (δημιουργώντας χρέος) στους καταθέτες και χρεώνοντάς τους τόκο επίσης.
     Δεδομένου ότι τα πιστοποιητικά αντιπροσώπευαν περισσότερο χρυσό απ’ ό,τι  πραγματικά υπήρχε, τα πιστοποιητικά ήταν «κλασματικά»- κατά κλάσμα δηλαδή είχαν αντίκρισμα σε χρυσό. Τελικά μερικές από αυτές τις διαδικασίες υπόγειων αποθηκευτικών θαλάμων μετασχηματίστηκαν σε τράπεζες και η πρακτική των κλασματικών αποθεμάτων  συνεχίστηκε.
 
Κρατείστε στο μυαλό σας την έννοια του κλασματικού αποθέματος καθώς εξετάζουμε την πρώτη κεντρική τράπεζά μας, την πρώτη τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών (την B.U.S, Bank of United States). Δημιουργήθηκε, μετά από την πικρή διαφωνία στο Κογκρέσο, το 1791 και υπεγράφη σύμβαση για 20 έτη. Μια απάτη (scam) όχι διαφορετική της σημερινής FED,  η BUS χρησιμοποίησε τον έλεγχό της επί του νομίσματος για να εξαπατήσει  το κοινό και να καθιερώσει μια νομική μορφή  τοκογλυφίας (usury).
    Αυτή η τράπεζα άσκησε τον κλασματικό δανεισμό σε ποσοστό 10:1, δηλαδή δάνειζε δέκα δολάρια για κάθε δολάριο που είχε σε κατάθεση. Αυτή η κακή χρήση και κατάχρηση της σύμβασής τους με το δημόσιο συνεχίστηκε για όλα τα 20 έτη της ύπαρξής τους. Η δημόσια προσβολή πέρα από αυτές τις καταχρήσεις ήταν τέτοια που η συμφωνία  δεν ανανεώθηκε και η τράπεζα έπαψε να υπάρχει το 1811.
 
Ο πόλεμος 1812 άφησε τη χώρα σε οικονομικό χάος, πράγμα που οι τραπεζίτες το είδαν ως μια άλλη ευκαιρία για εύκολα κέρδη. Επηρέασαν το Κογκρέσο για να πάρουν τη δεύτερη κεντρική τράπεζα, τη Δεύτερη Τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών (S.B.U.S), το 1816.
      Η SBUS ήταν πιο επεκτατική από την BUS. Η SBUS πώλησε τα συμβατικά της προνόμια (franchises) και διπλασίασε κυριολεκτικά τον αριθμό τραπεζών σε μια μικρή χρονική περίοδο. Η χώρα άρχισε να ανθεί και να κινείται δυτικά, πράγμα που απαιτούσε  χρήματα. Χρησιμοποιώντας τον κλασματικό δανεισμό στο ποσοστό 10:1, η κεντρική τράπεζα και οι δικαιοδόχοι της (franchisees) δημιούργησαν το χρέος/τα χρήματα για την επέκταση.
      Τα πράγματα άνθισαν για μια στιγμή, κατόπιν οι τράπεζες αποφάσισαν να κλείσουν το χρέος/χρήμα, επικαλούμενες την ανάγκη να ελεγχθεί ο πληθωρισμός. Αυτή η δράση εκ μέρους της SBUS προκάλεσε πτωχεύσεις (bankruptcies) και αποκλεισμούς (foreclosures). Οι τράπεζες πήραν τότε τον έλεγχο των περιουσιακών στοιχείων (assets) που χρησιμοποιούνταν ως ασφάλεια έναντι των δανείων.
 
 Εξέτασε από κοντά  πώς η SBUS κατασκεύασε αυτόν τον κύκλο της ευημερίας και της ύφεσης. Η κεντρική τράπεζα προκάλεσε τον πληθωρισμό δημιουργώντας χρέος/χρήμα για δάνεια και πίστωση και καθιστώντας αυτά τα κεφάλαια εύκολα διαθέσιμα. Η οικονομία αναπτύχθηκε. Κατόπιν  χρησιμοποίησαν ως δικαιολογία τον πληθωρισμό που δημιούργησαν για να αποκλείσουν τα δάνεια/την πίστωση/το χρήμα.
    Η προκληθείσα έλλειψη μετρητών έκανε  την οικονομία να κλονίζεται ή να επιβραδύνεται δραματικά με συνέπεια μεγάλο  αριθμό πτωχεύσεων για επιχειρήσεις και πρόσωπα. Η κεντρική τράπεζα τότε κατέσχεσε τα περιουσιακά στοιχεία που χρησιμοποιούνταν ως ασφάλεια για τα δάνεια. Ο πλούτος που δημιουργήθηκε από τους δανειολήπτες κατά τη διάρκεια της έκρηξης (boom) στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην κεντρική τράπεζα κατά τη διάρκεια της καταστροφής (bust). Και εσύ πάντα αναρωτιόσουν πώς οι μεγάλοι αυτοί τύποι (the big guys) τα κατάφεραν χωρίς να θιγούν  καθόλου (με όλα τα μάρμαρα).

Τώρα, ποιος νομίζεις  είναι  υπεύθυνος για όλες τις διακυμάνσεις (τα πάνω και κάτω) στην οικονομία μας κατά τη διάρκεια των τελευταίων 85 ετών; Σκέψου για την  ύφεση στο τέλος της δεκαετίας του '20 και όλες εκείνες κατά τη  δεκαετία του '30. Η FED θα μπορούσε να έχει διοχετεύει  πολύ από το χρέος/χρήμα στην αγορά για να δυναμώσει την οικονομία και να φέρει τη χώρα πίσω στην τροχιά της, αλλά αυτοί το έκαναν; Όχι.  Στην πραγματικότητα, περιόρισαν την παροχή χρήματος αρκετά σοβαρά. Όλοι ξέρουμε τα αποτελέσματα που εμφανίστηκαν από εκείνη την δράση,  δεν την ξέρουμε;

Γιατί η FED θα το έκανε αυτό; Κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου οι περιουσιακές αξίες (assets)  και οι μετοχές (stocks) είχαν πιάσει πάτο (were at rock bottom prices). Ποιος νομίζεις ότι αγόραζε τα πάντα με 10 σεντς το δολάριο; Πιστεύω  ότι αυτό αναφέρεται ως παγίωση του πλούτου. Πόσες φορές έχουν ήδη επαναλάβει αυτό τα τελευταία 85 χρόνια;  Σκέφτεστε ότι θα το κάνουν πάλι;

Έστω  ως παραλειπόμενα σε αυτό το σημείο, εξέτασε τη σημερινή οικονομία. Οι αγορές μειώνονται. Γιατί; Επειδή η FED είναι πολύ φιλελεύθερη με το χρέος/την πίστωση/το χρήμα της. Η αγορά είχε υπερπληθωρισμό (υπερδιογκωθεί). Ποιος δημιουργεί τον πληθωρισμό; Η FED. Πώς οι FED διαχειρίζονται τον πληθωρισμό; Περιορίζουν το χρέος/την πίστωση/το χρήμα. Τι συμβαίνει όταν κάνουν αυτό; Η αγορά καταρρέει.

Αρκετούς μήνες πριν, μετά από τότε που ορισμένες κεντρικές τράπεζες είπαν ότι θα πωλούσαν μεγάλες ποσότητες χρυσού, η τιμή του χρυσού μειώθηκε σε  χαμηλό 25-ετίας, περίπου στα 260 δολάρια ανά ουγγιά. Οι κεντρικές τράπεζες τότε αγόρασαν χρυσό. Αφού αγόρασαν στην κατώτατη τιμή, μια ομάδα 15 κεντρικών τραπεζών ανήγγειλε ότι θα περιόριζαν το ποσό χρυσού που απελευθερώνεται στην αγορά για τα επόμενα πέντε έτη. Η τιμή του χρυσού ανέβηκε κατά 75.00 δολάρια την ουγγιά μόλις μέσα σε λίγες μέρες. Πόσες εκατοντάδες δισεκατομμυρίων δολαρίων κέρδισαν οι κεντρικές τράπεζες από τις δύο εκείνες δια του τύπου ανακοινώσεις;
     Ο χρυσός θεωρείται γενικά ένας φράκτης απέναντι σε πιο αυστηρές οικονομικές συνθήκες. Νομίζεις ότι οι οικογένειες ιδιωτικών τραπεζών που κατέχουν την FED αγοράζουν ή πωλούν μετοχές (equities) αυτή τη στιγμή; (Θυμήσου: αγοράζω στα χαμηλά, πουλώ στα υψηλά). Πόσα χρήματα νομίζεις ότι έχουν κερδίσει  οι ιδιοκτήτες αυτοί της FED από τότε που περιόρισαν την προσφορά χρήματος στην κορυφή αυτού του τελευταίου τρέχοντος κύκλου;

Ο Alan Greenspan έχει πει δημόσια σε διάφορες περιστάσεις ότι σκέφτεται πως  η αγορά είναι υπερτιμημένη, ή άφησε να υπονοηθεί αυτό το αποτέλεσμα. Ακριβώς ένας υπαινιγμός ότι θα αυξηθούν τα επιτόκια (θα περιοριστεί η παροχή χρήματος), και οι αγορές των μετοχών έχουν αρνητική αντίδραση. Οι κυβερνήσεις και οι πολιτικοί δεν κυβερνούν κεντρικές τράπεζες, οι κεντρικές τράπεζες κυβερνούν κυβερνήσεις και πολιτικούς. Ο Πρόεδρος Andrew Jackson κέρδισε την προεδρία το 1828 με την υπόσχεση να τελειώσει το εθνικό χρέος και να εξαλείψει τις SBUS. Κατά τη διάρκεια της δεύτερης θητείας του ο Πρόεδρος Jackson απέσυρε όλα τα κυβερνητικά κεφάλαια από την τράπεζα και στις 8 Ιανουαρίου 1835 εξόφλησε το εθνικό χρέος (national debt). Είναι ο μόνος Πρόεδρος στην ιστορία που έχει αυτή την διάκριση. Η σύμβαση των SBUS έληξε το 1836.
 
Χωρίς μια κεντρική τράπεζα να διαχειρίζεται την προσφορά χρήματος, οι Ηνωμένες Πολιτείες δοκίμασαν πρωτοφανή ανάπτυξη για 60 ή 70 έτη, και ο παραγόμενος πλούτος ήταν πάρα πολύ για τους τραπεζίτες  να υπομένουν. Έπρεπε να επιστρέψουν  πίσω στο παιχνίδι. Έτσι, το 1910 ο γερουσιαστής Nelson Aldrich, τότε πρόεδρος της Εθνικής Νομισματικής Επιτροπής, σε συνεργία με αντιπροσώπους των Ευρωπαϊκών Κεντρικών Τραπεζών, επινόησε ένα σχέδιο να πιέσει και να εξαπατήσει το Κογκρέσο  στη θέσπιση της νομοθεσίας που θα καθιέρωνε συγκεκαλυμμένα μια ιδιωτική κεντρική τράπεζα.
     Αυτή η τράπεζα θα αναλάμβανε τον έλεγχο της αμερικανικής οικονομίας με τον έλεγχο της έκδοσης του χρήματος. Μετά από μια τεράστια εκστρατεία δημόσιων σχέσεων, που κατασκευάστηκε από τις ξένες κεντρικές τράπεζες, ο Νόμος  Federal Reserve Act του 1913 ξεγλίστρησε μέσω του Κογκρέσου κατά τη διάρκεια της ανάπαυλας των Χριστουγέννων, με πολλά μέλη του Κογκρέσου απόντα. Ο Πρόεδρος Woodrow Wilson, που πιέστηκε από τους πολιτικούς και οικονομικούς υποστηρικτές του, το υπέγραψε στις 23 Δεκεμβρίου του 1913.
      Ο νόμος αυτός δημιούργησε το Ομοσπονδιακό Αποθεματικό Σύστημα (Federal Reserve System) των ΗΠΑ, ένα όνομα προσεκτικά επιλεγμένο και σχεδιασμένο για να εξαπατά. "Ομοσπονδιακό", θα μπορούσε να κάνει κάποιον να πιστέψει ότι αυτό είναι ένα κυβερνητικό ίδρυμα. "Αποθεματικό", θα μπορούσε να κάνει κάποιον να πιστέψει ότι το νόμισμα έχει πίσω του αντίκρισμα  χρυσό και ασήμι. "Σύστημα" χρησιμοποιείται αντί της λέξης "τράπεζα", έτσι ώστε κάποιος να μπορεί να συμπεράνει ότι μια νέα κεντρική τράπεζα είχε δημιουργηθεί.
    Στην πραγματικότητα, ο νόμος δημιούργησε μια  ιδιωτική, κερδοσκοπική,  κεντρική τραπεζική εταιρία κατεχόμενη από ένα καρτέλ ιδιωτικών τραπεζών. Ποιος κατέχει την FED; Οι Ρότσιλντ (Rothschilds) του Λονδίνου και του Βερολίνου, οι Lazard Brothers στο Παρίσι, οι Israel Moses Seif της Ιταλίας, οι Kuhn, Loeb και Warburg της Γερμανίας, και οι Lehman Brothers, Goldman, Sachs και οι οικογένειες Ροκφέλερ της Νέας Υόρκης.
    Ξέρεις ότι η FED είναι η μόνη κερδοσκοπική  εταιρία στην Αμερική που εξαιρείται από την ομοσπονδιακή και πολιτειακή φορολογία; Η FED παίρνει περίπου ένα τρισεκατομμύριο δολάρια το χρόνο αφορολόγητα! Οι τραπεζικές οικογένειες που προαναφέραμε παίρνουν όλα αυτά τα χρήματα.

Ο καθένας σχεδόν σκέφτεται ότι τα χρήμα που πληρώνουμε σε φόρους πηγαίνει στο αμερικανικό Υπουργείο Οικονομικών για την πληρωμή των εξόδων της κυβέρνησης (κράτους). Θέλεις να ξέρεις  πού πάνε πραγματικά τα δολάρια που πληρώνεις σε φόρους; Εάν κοιτάξεις στο πίσω μέρος οποιουσδήποτε επιταγής που γίνεται πληρωτέα στο IRS (στην κυβερνητική υπηρεσία συλλογής των φόρων)[1] θα δεις ότι έχει επικυρωθεί ως «Αμοιβή  οποιουδήποτε F.R.B. Καταστήματος ή Γενικού Αποθετηρίου για Πίστη  του Υπουργείου Οικονομικών[2]. Αυτό είναι σε πληρωμή Υποχρεώσεων των ΗΠΑ[3]» ("Pay Any F.R.B. Branch or Gen. Depository for Credit U.S. Treas. This is in Payment of U.S. Oblig."). Ναι, σωστά, κάθε δεκάρα που πληρώνεις σε  φόρους εισοδήματος δίδεται σε εκείνες τις οικογένειες ιδιωτικών τραπεζών, γνωστές  ως FED, χωρίς φορολόγηση.

 Όπως  πολλοί από σας, είχα κάποια δυσκολία με την έννοια της δημιουργίας χρήματος από το τίποτα. Μπορεί να είχατε ακούσει τον όρο «χρηματοποιώντας το χρέος» (monetizing the debt), που είναι μορφή του ίδιου πράγματος. Για παράδειγμα, εάν η αμερικανική κυβέρνηση θέλει να δανειστεί 1 εκατομμύριο δολάρια, η κυβέρνηση ή δανείζεται κάθε δολάριο που ξοδεύει ή  πηγαίνει  στη FED να δανειστεί τα χρήματα. Η FED καλεί το Υπουργείο Οικονομικών και λέει: τύπωσε 10.000 Ομοσπονδιακής Αποθεματοποίησης Χαρτονομίσματα (FRN) των 100  δολαρίων. Το Υπουργείο Οικονομικών χρεώνει στη FED 2.3 σεντς για κάθε χαρτονόμισμα,  συνολικά 230 δολάρια για τα 10.000  FRNs χαρτονομίσματα (τραπεζογραμμάτια) των 100 δολαρίων. Η FED δανείζει έπειτα το 1 εκατομμύριο στην κυβέρνηση στην ονομαστική του αξία (face value)   συν τους τόκους. Για να κλείσει το τραύμα, η κυβέρνηση πρέπει να δημιουργήσει έναν ομόλογο 1 εκατομμυρίου  ως ασφάλεια για το δάνειο. Και οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι. Τα ανωτέρω ήταν ακριβώς ένα παράδειγμα, επειδή στην πραγματικότητα η FED  δεν τυπώνει ούτε καν τα χρήματα, κάνει απλά μια ηλεκτρονική εγγραφή στο λογιστικό της σύστημα. Για να βάλουμε αυτό σε ένα πιο προσωπικό πλαίσιο, χρησιμοποιήστε ένα άλλο παράδειγμα.
    Οι τράπεζες σήμερα είναι μέλη του Ομοσπονδιακού Αποθεματικού Τραπεζικού Συστήματος  (Federal Reserve Banking System). Αυτή η ιδιότητα του μέλους καθιστά νόμιμο γι’ αυτές να δημιουργούν χρήμα από το τίποτα και να σας το δανείζουν. Σήμερα οι τράπεζες, όπως και οι χρυσοχόοι της παλιάς εποχής, συνειδητοποιούν ότι μόνο ένα μικρό μέρος των χρημάτων που κατατίθενται σε τράπεζές τους αποσύρεται  πραγματικά με τη μορφή μετρητών. Μόνο περίπου το 4 τοις εκατό του συνόλου του χρήματος που υπάρχει είναι υπό τη μορφή νομίσματος. Το υπόλοιπο είναι απλά μια εγγραφή στον υπολογιστή.
    Ας πούμε ότι έχετε έγκριση για να δανειστείτε $ 10.000 για να κάνετε κάποιες βελτιώσεις στο σπίτι σας. Γνωρίζετε ότι η τράπεζα δεν παίρνει πραγματικά 10.000 δολάρια από το σωρό  των μετρητών της και τα βάζει στον δικό σας; Πήγαν απλά στον υπολογιστή τους και ενέγραψαν $ 10.000  στο λογαριασμό σας. Δημιούργησαν, από αέρα κοπανιστό, ένα χρέος το οποίο εσείς  θα πρέπει να ασφαλίσετε με κάποιο  περιουσιακό στοιχείο και να το επιστρέψετε με τόκο. Η τράπεζα έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει και να δανείσει χρέος όσο θέλει εφόσον δεν υπερβαίνει την αναλογία 10:1 που επιβάλλεται από την FED.

Εν συντομία αυτό δίνει ένα ράπισμα στο πώς βλέπετε τη φιλική σας τράπεζα, έτσι δεν είναι; Τι λέτε γι’ εκείνες τις επιτροπές δανείων που σας ελέγχουν  με ένα μικροσκόπιο πριν από την έγκριση του δανείου που δημιουργήθηκε από αέρα κοπανιστό. Τι αναδουλειά! Το κάνουν πολύπλοκο για ένα λόγο. Δεν  θέλουν να καταλάβετε τι κάνουν. Φοβούνται οι άνθρωποι ό,τι δεν καταλαβαίνουν.  Θα είναι πιο εύκολο να σας εξαπατήσουν και να σας ελέγξουν όταν είστε ανίδεοι και φοβισμένοι.

Τώρα να βάλουμε το κερασάκι στην τούρτα. Πότε δημιουργήθηκε ο φόρος εισοδήματος; Εάν μαντέψατε το 1913, την ίδια χρονιά που δημιουργήθηκε η FED, τότε πετύχατε διάνα. Σύμπτωση; Ποιες είναι οι πιθανότητες; Εάν πρόκειται να χρησιμοποιήσετε τη FED για τη δημιουργία χρέους, ποιός θα αποπληρώσει αυτό το χρέος; Ο φόρος εισοδήματος δημιουργήθηκε για να ολοκληρωθεί η ψευδαίσθηση ότι είχαν δανειστεί πραγματικά χρήματα και συνεπώς πραγματικά χρήματα πρέπει να επιστραφούν.

Έτσι, τι μπορεί να γίνει; Ο πατέρας μου μ’ έμαθε  ότι θα πρέπει πάντα να αγωνιζόμαστε για αυτό που είναι σωστό, ακόμη και αν πρόκειται να βρεθεί κανείς μόνος του.
Αν «Εμείς οι άνθρωποι» δεν κάνουμε κάτι τώρα, μπορεί να έρθει η ώρα που «Εμείς οι άνθρωποι" δεν θα υπάρχει. Θα έπρεπε να γράψεις  μια επιστολή ή να στείλεις ένα e-mail στον καθένα  από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους σου. Πολλοί από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους μας δεν καταλαβαίνουν την FED. Μόλις ενημερωθούν δεν θα μπορούν να επικαλεστούν άγνοια και να παραμένουν σιωπηλοί.
Το άρθρο 1, παράγραφος 8 του Συντάγματος των ΗΠΑ λέει συγκεκριμένα ότι το Κογκρέσο είναι το μόνο όργανο που μπορεί να "κόβει χρήματα (coin money)  και να ρυθμίζει την αξία τους." Το Σύνταγμα των ΗΠΑ δεν έχει τροποποιηθεί ποτέ ώστε να επιτρέψει σε κάποιον, εκτός από το Κογκρέσο να κόβει χρήμα και να ρυθμίζει το νόμισμα.
 Ρώτα τον αντιπρόσωπό σου, υπό το φως των εν λόγω πληροφοριών, πώς είναι δυνατόν ο  νόμος Federal Reserve Act του 1913, και η Ομοσπονδιακή Αποθεματική  Τράπεζα των ΗΠΑ που αυτός δημιούργησε, να  συνάδουν με το σύνταγμα. Ρώτησέ τους γιατί αυτό το ιδιωτικό τραπεζικό καρτέλ επιτρέπεται να αποκομίζει τρισεκατομμύρια δολάρια σε κέρδη χωρίς να πληρώνει φόρους. Επέμεινε για μια απάντηση.

Ο Thomas Jefferson είπε: "Αν ο αμερικανικός λαός επιτρέψει ποτέ ιδιωτικές τράπεζες να ελέγξουν την έκδοση του νομίσματός του, πρώτα με τον πληθωρισμό και στη συνέχεια με τον αποπληθωρισμό, οι τράπεζες και οι εταιρείες που θα αναπτυχθούν γύρω απ’ αυτές  θα στερήσουν τους ανθρώπους από όλη την ευημερία τους, έως ότου τα παιδιά τους θα ξυπνήσουν άστεγα πάνω στην ήπειρο που κατέκτησαν οι πατέρες τους".  
Jefferson το είδε αυτό να έρχεται πριν από 150 χρόνια. Το ερώτημα είναι, "Μπορείς να δεις τώρα τι διακυβεύεται για μας αν επιτρέψουμε η FED να συνεχίσει τον έλεγχο της χώρας μας;
 «Η συνθήκη με βάση την οποία η χάρη του Θεού έδωσε ελευθερία στον άνθρωπο είναι η εσωτερική του επαγρύπνηση. Συνθήκη που αν σπάσει, η δουλεία είναι η άμεση συνέπεια του εγκλήματός του, και η τιμωρία η ενοχή του». 

 ΑΝΑΦΟΡΕΣ



[1] Internal Revenue Service.
[2] Το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών, The U.S. Department of the Treasury.

The IRS, the Federal Reserve Bank & the Income Tax

JFK, Executive Order 11110 and the Warren Commission

G. Edward Griffin on the Federal Reserve System

Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2013

Γ. ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ Φορο-επιταγές

ΚΙΝΗΣΗ ΑΝΑΣΑΣ - 'Εκδοση Φορο-Επιταγών.


"Συμπερασματικά, ζούμε σε μια νομισματική ένωση χωρίς ειρμό, σε μια Ευρωζώνη που οδεύει ολοταχώς προς μια Μεγάλη Διόρθωση. Ανεξάρτητα από το εάν η τελευταία συμβεί επειδή οι ηγέτες των πλεονασματικών χωρών έβαλαν μυαλό εκούσια ή επειδή η Κρίση φουντώσει και πάλι με καταστροφικά αποτελέσματα, το ζητούμενο για τη χειμαζόμενη Ελλάδα είναι να πάρει μερικές ανάσες τώρα, μέχρι να έρθει η στιγμή της Μεγάλης Διόρθωσης. Η έκδοση φορο-επιταγών από το ελληνικό δημόσιο και δεν καταστρατηγεί οποιαδήποτε από τις συμφωνίες που έχει υπογράψει η χώρα και προσφέρει έναν τρόπο ενίσχυσης της ρευστότητας τόσο του κράτους όσο και των αγορών. Έτσι είναι: οι απελπιστικές στιγμές απαιτούν δημιουργικότητα. Γιατί πρέπει μόνο οι μεγαλο-τραπεζίτες να εφευρίσκουν χρηματοοικονομικά τερτίπια ώστε να δημιουργούν χρήμα; Καιρός να προβούν σε τέτοιες, καθόλα νόμιμες, δημιουργικές κινήσεις και τα ασφυκτιούντα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης".