ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ: ΝΕΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΒΑΡΚΙΖΑΣ ΚΑΙ ΝΕΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ
Η υπερψήφιση από τη Βουλή της δανειακής σύμβασης μπορεί να έχει για την Ελλάδα τις ίδιες συνέπειες που είχε για την ελληνική ΕΑΜική αντίσταση η συμφωνία της Βάρκιζας και θα είχε, για το κυπριακό κράτος, το σχέδιο Ανάν, αν υιοθετείτο. Στην πραγματικότητα μάλιστα, οι συνέπειες για την Ελλάδα από την υπερψήφιση της δανειακής σύμβασης, μπορεί να είναι πιο τραγικές και από αυτές ακόμα, τις φοβερές, του εμφυλίου πολέμου, που προκάλεσε, δεν απέτρεψε η Βάρκιζα, ή της κατάλυσης του κυπριακού κράτους, που προέβλεπε το σχέδιο. Σας φαίνεται ασφαλώς απίστευτο, θα σας εξηγήσουμε όμως τον λόγο.
Ο Αντώνης Σαμαράς βρίσκεται σήμερα στη θέση που βρέθηκε το Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΕ στις 12 Φεβρουαρίου 1945 και ο Τάσσος Παπαδόπουλος στις 12 Φεβρουαρίου 2004 (1). Δεν διαθέτει εναλλακτική στρατηγική, δεν γνωρίζει πως να πει, είναι απροετοίμαστος και φοβάται να πει το όχι. Η όποια ικανότητα αντίστασης του αστικού πολιτικού κόσμου της χώρας, αν ποτέ υπήρξε τέτοιο πράγμα, λιώνει σήμερα, κυριολεκτικά σαν το κεράκι, μπρος στα μάτια μας, θυμίζοντας μέρες του 1941. Οι πολιτικοί μας, ή όσοι από αυτούς δεν εκτελούν μηχανικά εντολές, ξέρουν από ένστικτο τι θα δουν αν ανοίξουν τα μάτια τους και προσπαθούνε επίμονα να μην το κάνουν, σου λένε κάθε μορφής παραλογισμούς. "Μοιραίοι και άβουλοι" βαδίζουν στην καταστροφή τους, απειλώντας να συμπαρασύρουν μαζί και το έθνος τους.
Το ΠΓ του ΚΚΕ, επικεφαλής ενός πολιτικο-στρατιωτικά παντοδύναμου ΕΑΜ υπέγραψε τον αφοπλισμό του ΕΛΑΣ. Δεν απέτρεψε τον εμφύλιο, τον διευκόλυνε, όπως και τη δική του ήττα. Η κυβέρνηση Παπαδήμου ετοιμάζεται να κάνει το ίδιο. Να αφοπλίσει την Ελλάδα από τα ισχυρότερα όπλα της στον πόλεμο χρέους που έχει εξαπολυθεί εναντίον της, υπερψηφίζοντας τη δανειακή σύμβασης από τη Βουλή. Ισχυρίζεται ότι θα αποτρέψει τη χρεωκοπία και θα εμποδίσει την έξοδο από το ευρώ, με τις συμφωνίες της 26ης Οκτωβρίου. Θα διευκολύνει και τα δύο, απαλλάσσοντας τους Πιστωτές από τα προβλήματα που θα αντιμετώπιζαν αν η Ελλάδα χρεωκοπούσε τώρα και έβγαινε από το ευρώ. Αυτά τα προβλήματα θα έπρεπε να είναι ένα μέρος του οπλοστασίου της Αθήνας για να πετύχει συμβιβασμό. Με το ΅ναι σε όλα΅ που λέμε διαδοχικά εδώ και δύο χρόνια φτάσαμε στο σημείο που φτάσαμε, δηλαδή κάναμε πολύ πιο πιθανή μια επικίνδυνη ρήξη, αντί να εξαντλήσουμε τα περιθώρια αξιοπρεπούς συμβιβασμού.
'Aλλωστε, το ελληνικό πρόβλημα σήμερα δεν είναι η αποφυγή της χρεωκοπίας ή η διατήρηση του ελληνικού κράτους στην ευρωζώνη, όπως υποστηρίζουν τα τρία κόμματα και ο κ. Παπαδήμος. Αυτό που διακυβεύεται τώρα είναι η ίδια η ύπαρξη του ελληνικού κράτους, όχι το νόμισμά του ή οι συμμαχίες του! Οι συμφωνίες της 26ης Οκτωβρίου, ειδικά η δανειακή σύμβαση, δεν εξασφαλίζουν τη βιωσιμότητα του ελληνικού κράτους, όχι το βιοτικό επίπεδο που χάσαμε οριστικά, αλλά την ίδια την ύπαρξή του, την ικανότητα να θρέφει τον ελληνικό λαό και να προστατεύει τα σύνορά του.
Λέμε δανειακή σύμβαση γιατί πληροφορούμεθα ότι ο κ. Βενιζέλος έθεσε θέμα αγγλικού δικαίου στις διαπραγματεύσεις με τις Τράπεζες για την αναδιάρθωση. Είναι πολύ σπουδαίο, αν συνέβη, ελπίζουμε να επιμείνει, αλλά δεν είναι επαρκές, δεν φτάνει για να σώσει την Ελλάδα, γιατί, για λόγους που έχουμε εξηγήσει σε προηγούμενα άρθρα μας στα Επίκαιρα και αλλού και μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα μας, η επικύρωση της απερίγραπτης πρώτης δανειακής σύμβασης, ίσως της χειρότερης για δανειζόμενο που έχει υπογραφεί στην παγκόσμια ιστορία, υποθηκεύει το σύνολο της ελληνικής δημόσιας περιουσίας, υπαρχούσης και μελλούσης. Την ίδια στιγμή εγκλωβίζει την Ελλάδα σε μια οικονομική πολιτική που την καταστρέφει και εξασφαλίζει ότι δεν θα μπορέσει να πληρώσει. Αν το Μνημόνιο ήταν λάθος, θα είχε διορθωθεί. Δεν ήταν λάθος, ήταν έγκλημα. 'Όπως συνέβαινε και με το σχέδιο Ανάν στην Κύπρο, διατηρείται το κέλυφος του κυρίαρχου και ανεξάρτητου κράτους, του αφαιρείται όμως η δυνατότητα, οι οικονομικές προϋποθέσεις να λειτουργεί.
Ακόμα και όσοι ανέλυσαν επαρκώς τη δανειακή σύμβαση, θεώρησαν τόσο τρομακτικές τις συνέπειες που κατέληξαν ότι είναι απίθανο να συμβούν! ¨Όταν υπογράφονταν οι συνθήκες του 1960 για την Κύπρο, έλεγαν ότι ποτέ η Τουρκία δεν θα κάνει χρήση του δικαιώματος επέμβασης. ¨Όταν ο Γκορμπατσώφ διαπραγματεύτηκε την ενοποίηση της Γερμανίας, συμφώνησε τη μη επέκταση του ΝΑΤΟ στην Αν. Ευρώπη. Θα έμπαινε ο όρος στα κείμενα, αν ο σοβιετικός ηγέτης δεν έλεγε ΅δεν χρειάζεται. Μου αρκεί ο λόγος σας΅. Το ΝΑΤΟ είναι τώρα στα περίχωρα της Αγίας Πετρούπολης. Οι μπαρουτοκαπνισμένοι αρχηγοί του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσσου δεν πρόσεξαν επίσης τις λεπτομέρειες των συμφωνιών που υπέγραφαν γιατί δεν ήξεραν οικονομικά. Μετά διαπίστωσαν ότι είχαν παραδώσει τη χώρα τους, τη στιγμή που νόμιζαν ότι κέρδιζαν την ελευθερία τους. Ο αντιπρόεδρος του Λουξεμβούργου που επισκέφθηκε την Κούβα το περασμένο καλοκαίρι κατέπληξε τους συνομιλητές του λέγοντας: ΅Εντάξει είναι υπερβολή ότι θα τους πάρουμε την Ακρόπολη, αλλά δεν απέχει και πολύ από αυτό που θα κάνουμε΅΅
Ο αστικός κόσμος έχει ήδη ψυχολογικά αποδεχθεί την προοπτική μετατροπής της Ελλάδας σε οικονομικό προτεκτοράτο της Γερμανίας και γεωπολιτικό του Ισραήλ και ελπίζει να το διαχειρισθεί ο ίδιος. Ο κ. Παπαδήμος παίζει τον ρόλο που έπαιξε ο Γεώργιος Παπανδρέου για λογαριασμό των ¨Αγγλων και αφού παραμέρισε τεχνηέντως τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο, στον Λίβανο και στη Γκαζέρτα, ή τον ρόλο που έπαιξε ο Σοφούλης όταν τον κάλεσαν στην Ουάσιγκτον το 1946 να σχηματίσει κυβέρνηση εθνικής ενότητας και να πάει μέχρι τέλους τον εμφύλιο, παρά την αποτυχημένη προσπάθεια του Τσαλδάρη, μέσω του δολοφονηθέντος Πολκ, να τον σταματήσει.
Μόνο που ούτε στον κ. Παπαδήμο έχουν πει όλο το έργο, μόνο το κομμάτι που τον αφορά ξέρει, όπως και οι κ.κ. Παπανδρέου και Σαμαράς. Κανείς δεν πρόσεξε τη φρασούλα του Stratfor πέρυσι, ότι οι 'Eλληνες δεν έχουν καταλάβει τι άλλαξε το 1990. ¨Όταν οι ¨Αγγλοι και οι Αμερικανοί ξεκίναγαν τον εμφύλιο πόλεμο, για να ξανακάνουν προτεκτοράτο την Ελλάδα, χρειάζονταν κάπως να τη διατηρήσουν ζωντανή στον αρχόμενο ψυχρό πόλεμο. Πρέπει νάχεις την δύναμη της ενόρασης ενός Νόαμ Τσόμσκι, φωνής της παγκόσμιας συνείδησης, για να πεις "οι Τράπεζες θα καταστρέψουν την Ελλάδα" ή ενός Μίκη για να καταλάβεις ότι σκοπός είναι η "Ελλάδα χωρίς ¨Ελληνες".
Είθε ο φόβος να γεννήσει το θαύμα, όπως γέννησε, με τη νίκη του Θεμιστοκλή, αλλά και την πανουργία του Οδυσσέα, την ιδέα της Ευρώπης. Δύο επιλογές έχουμε εδώ που τα φέραμε και εδώ που μας φέρανε. Να ζήσουμε ή να χαθούμε.
22.11.2011
Konstantakopoulos.blospot.com
Eπίκαιρα, 24.11.2011
(1) Κάνοντας ρεπορτάζ στις 12 με 14 Φεβρουαρίου 2004, διαπίστωσα ότι το σύνολο του ελλαδικού και κυπριακού πολιτικού κόσμου, με εξαίρεση τον Βάσσο Λυσσαρίδη, τον Νίκο Κουτσού και το ΚΚΕ, είχε πάθει "νεναικίτιδα", delirium tremens, ενόψει της ανάγκης να πει όχι στον ΓΓ του ΟΗΕ. Αν ο κ. Ανάν τους ζητούσε να υπογράψουν ότι Ελλάδα και Κύπρος καθίστανται τμήμα της Σουαζιλάνδης, θα το υπέγραφαν χωρίς δεύτερη σκέψη. Γι' αυτό χρειάζονται ενίοτε τα δημοψηφίσματα και είναι ένα ακόμη από τα εγκλήματα του κ. Παπανδρέου ότι έκαψε την ιδέα με τον τρόπο που τη χρησιμοποίησε. Η θέση του κ. Σαμαρά σήμερα, μοιάζει κάπως και με τη θέση που βρέθηκε ο Φαήλος Κρανιδιώτης, στο Ναϊρόμπι, το 1999. 'Επρεπε να βάλει τις φωνές, να φωνάξει τα διεθνή πρακτορεία και τις τηλεοράσεις για να έχει ελπίδα να σώσει τον αιχμάλωτο. Αλλά δεν είχε τέτοια εκπαίδευση και προετοιμασία, γύρισε στην Αθήνα και έψαχνε βοήθεια εκεί που περίμενε ότι θα τη βρει. Σήμερα, «αιχμάλωτος» είναι η Ελλάδα και η δική της παράδοση ετοιμάζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.