Γιώργος Δελαστίκ: “«Δημοσιονομική κατοχή» για… μισόν αιώνα!”
07 / 08 / 2011
Οι τραγελαφικές σκηνές που εκτυλίχθηκαν την περασμένη Παρασκευή στο Υπουργικό Συμβούλιο υπό τον Γιώργο Παπανδρέου θα μείνουν οπωσδήποτε αλησμόνητες και θα παρέχουν τροφή για πολλά χρόνια στους σατιρικούς θεατρικούς συγγραφείς, τους ευθυμογράφους και τους γελοιογράφους.
Γιώργος Δελαστίκ: «Δημοσιονομική κατοχή» για… μισόν αιώνα! και «μερική» ή «επιλεκτική», με τόσους… πανηγυρισμούς και χειροκροτήματα των όρθιων υπουργών προς τον πρωθυπουργό που μας χρεοκόπησε, ομολογούμε ότι πρώτη φορά αναφέρεται στην Ιστορία! Οι τραγελαφικές σκηνές που εκτυλίχθηκαν την περασμένη Παρασκευή στο Υπουργικό Συμβούλιο υπό τον Γιώργο Παπανδρέου θα μείνουν οπωσδήποτε αλησμόνητες και θα παρέχουν τροφή για πολλά χρόνια στους σατιρικούς θεατρικούς συγγραφείς, τους ευθυμογράφους και τους γελοιογράφους.
Δικαίως χειροκροτούσαν οι υπουργοί του τον πρωθυπουργό για τους «άθλους» του. Μας «έσωσε» πέρσι με το απεχθές Μνημόνιο και τις αλλεπάλληλες αναθεωρήσεις του, που επιδείνωσαν δραματικά το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων. Μας… «ξαναέσωσε» προ μερικών εβδομάδων, με το ακόμη ειδεχθέστερο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, το οποίο αποσκοπεί κυρίως στο να δεσμεύσει την επόμενη κυβέρνηση, η οποία, βεβαίως, δεν θα είναι του ΠΑΣΟΚ. Και, ένα μήνα μετά, μας χρεοκόπησε κι από πάνω! Δεν του αξίζουν θυελλώδες χειροκρότημα, επευφημίες, ουρανομήκεις ζητωκραυγές;…
«Η Ευρωζώνη αποδέχεται τη μερική χρεοκοπία της Αθήνας», ανέφερε χαρακτηριστικά στον υπότιτλο του κεντρικού πρωτοσέλιδου θέματός της το Σάββατο η γαλλική εφημερίδα Le Monde.
Η πρώτη ευρω-χρεοκοπία
Η Ελλάδα του Γιώργου Παπανδρέου μπορεί να είναι υπερήφανη διότι έσπασε ένα ταμπού: Είναι η πρώτη χώρα της Ευρωζώνης που χρεοκοπεί! «Για πρώτη φορά οι Ευρωπαίοι παραδέχτηκαν και αναγνώρισαν ότι ένας από τους δικούς τους, η Ελλάδα, βρίσκεται σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών – έστω μερικής», γράφει επίσης στην πρωτοσέλιδη ανάλυσή της η Le Monde.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου επιχειρεί να δώσει την εικόνα ότι αυτή η «περιο- ρισμένη» χρεοκοπία δεν έχει καμία σημασία και ότι, εν πάση περιπτώσει, η ουσία είναι πως, μέσω αυτής της μερικής χρεοκοπίας, σώθηκε η χώρα κι έτσι από δω και πέρα θα μπορεί ομαλά και ανέμελα να εξυπηρετεί το δημόσιο χρέος της. Το ίδιο υποτίθεται ότι ελπίζουν και οι Ευρωπαίοι πολιτικοί ηγέτες. Είναι, όμως, έτσι;…
Η γερμανική Die Welt διαφωνεί ευθέως σε πρωτοσέλιδο σχόλιό της: «Το θεμελιώδες κακό της κρίσης του ευρώ –το ότι η Ελλάδα δεν μπορεί πλέον να εξυπηρετεί τα κρατικά χρέη της με τις δικές της δυνάμεις– συνεχίζει να υφίσταται. Η γνωστοποιηθείσα αναδιάρθρωση του χρέους της είναι πάρα πολύ μικρή για να αποκαταστήσει την ικανότητα αποπληρωμής της Ελλάδας. Η χώρα θα παραμείνει διασυνδεδεμένη με τον ορό που της παρέχουν οι Ευρωπαίοι εταίροι», τονίζει με ιδιαίτερη έμφαση.
Μείωση χρέους κατά… 7,5%!
Δεν φαίνεται να ’χει άδικο σε αυτό η γερμανική εφημερίδα. Αναμφίβολα, τόσο η θεαματική επιμήκυνση της διάρκειας των δανείων –τόσο εκείνων των δύο «πακέτων διάσωσης» όσο και εκείνων των ιδιωτικών, που λήγουν τα αμέσως επόμενα χρόνια– στα δεκαπέντε τουλάχιστον και έως και τα τριάντα χρόνια όσο και η πτώση των επιτοκίων γύρω στο 3,5% για τα δάνεια του μηχανισμού στήριξης μειώνουν σημαντικότατα τα τοκοχρεολύσια, καθιστώντας έτσι ευκολότερη την εξυπηρέτησή τους.
Δεν μειώνουν, όμως, αισθητά το ύψος του ελληνικού δημόσιου χρέους. Η επίσης γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine γράφει σχετικά: «Σήμερα το δημόσιο χρέος της Ελλάδας βρίσκεται γύρω στα 350 δις ευρώ. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των Βρυξελλών, το συνολικό πακέτο μέτρων θα οδηγήσει σε μια άμεση μείωση του ελληνικού δημόσιου χρέους κατά 26 δις ευρώ. Αυτό ανταποκρίνεται στο 12% του ελληνικού ΑΕΠ».
Δεν είναι, φυσικά, ασήμαντα τα 26 δις ευρώ, αλλά για τα μεγέθη που μιλάμε ισχύει η λαϊκή ρήση «τι είν’ ο κάβουρας, τι ’ναι το ζουμί του»! Τα 26 δις ευρώ στα 350 δις του δημόσιου χρέους είναι μόλις… 7,5%! Ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι η μείωση του χρέους μόνο κατά 7,5% είναι εντελώς ανεπαρκής για να επιλύσει το πρόβλημα, όταν η γενική άποψη των οικονομολόγων είναι ότι πρέπει να διαγραφεί τουλάχιστον το 30% έως 50% του ελληνικού χρέους προκειμένου να καταστεί βιώσιμο – πολλοί κάνουν, μάλιστα, λόγο για διαγραφή του 60% κι ακόμη παραπάνω…
«Αόρατα» τα 109 δις ευρώ!
Απίθανες λογιστικές απάτες, που κάνουν τον καθένα να υποκλίνεται περιδεής ενώπιον της διεστραμμένης φαντασίας των Ευρωπαίων ηγετών και τραπεζιτών, συμπεριλαμβάνει το υποτιθέμενο δάνειο των 109 δις ευρώ που θα δοθεί στην Ελλάδα.
Η ανάλυση των 109 δις συνίσταται ως εξής: Πρώτον, στην ελληνική κυβέρνηση θα δοθούν μόνο… 34 (!) δις ευρώ. Δεύτερον, θα παρακρατηθούν 35 δις ευρώ ως εγγύηση για τους κινδύνους που θα διατρέχουν οι ιδιωτικές τράπεζες που θα δεχτούν να συμμετάσχουν εθελοντικά στο πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας. Τρίτον, αρχικά 20 δις ευρώ θα διατεθούν για την αναπλήρωση κεφαλαίου των ελληνικών τραπεζών. Τέταρτον, ακόμη 20 δις ευρώ θα διατεθούν για την επαναγορά ελληνικών κρατικών ομολόγων από ιδιωτικές τράπεζες και ταμεία – προφανώς ξένα κατά προτεραιότητα.
Από τα 109 δις ευρώ, δηλαδή, μόλις τα 34 δις, το ένα τρίτο τους, θα περάσουν θεωρητικά στα χέρια της κυβέρνησης, για να κατευθυνθούν πιθανότατα κι αυτά για τοκοχρεολύσια σε ξένες τράπεζες!
Αυτά σε σχέση με τα παραμύθια του πρωθυπουργού και των υπουργών του, ότι δήθεν με τα δάνεια της ΕΕ και του ΔΝΤ η κυβέρνηση πληρώνει μισθούς και συντάξεις. Τοκοχρεολύσια και μόνο τοκοχρεολύσια πληρώνει στην πραγματικότητα…
Ενέχυρο ο… Παρθενώνας!
Υπέκυψε, φυσικά, η κυβέρνηση στην απαίτηση των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και για την παροχή δημόσιας περιουσίας ως εγγύησης για το νέο δάνειο. Η παράδοση στο έλεος των δανειστών ακόμη και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας είχε καταστεί σαφέστατη από τις δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών, Ευάγγελου Βενιζέλου.
«Όπου απαιτείται, θα γίνουν διευθετήσεις εμπράγματων εγγυήσεων για να καλύψουν τον κίνδυνο που προκύπτει για τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης από τις εγγυήσεις τους στον προσωρινό μηχανισμό στήριξης (EFSF)», αναφέρει επί λέξει το σημείο 9 της απόφασης της έκτακτης Συνόδου Κορυφής.
Το θέμα δεν είναι καθόλου τυπικό. Η παροχή ως ενέχυρου, παραδείγματος χάριν, της ΔΕΗ, ενός νησιού ή της ΑΤΕ –η οποία, αν θέλει, παίρνει λόγω χρεών των αγροτών τα μισά χωράφια της χώρας– σε μια ξένη κυβέρνηση για ένα δάνειο που είναι βέβαιο πως, αργά ή γρήγορα, θα αποδειχτεί ότι είναι αδύνατον να αποπληρωθεί, είναι μια εθνικά απαράδεκτη κίνηση. Θα εξαρτάται από την πολιτική βούληση μιας ξένης κυβέρνησης και από εντελώς απροσδιόριστες πολιτικές συνθήκες του μέλλοντος το αν θα ασκήσει και με ποιο τρόπο τα δικαιώματα που της δίνει το διεθνές δίκαιο σε αυτή την περίπτωση.
Είναι πλήρης ο διεθνής διασυρμός και εξευτελισμός της κρατικής υπόστασης της Ελλάδας…
Νέα ευρω-λιτότητα
Οι μεγάλοι και οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες της χώρας, πάντως, μετά τη Σύνοδο, ζουν με την ελπίδα ότι η ΕΕ θα δώσει λεφτά για την αναζωογόνηση της φθίνουσας οικονομίας της χώρας, στο πλαίσιο της στρατηγικής ανάπτυξης και των επενδύσεων στην Ελλάδα, στην οποία κάνει ρητή αναφορά η απόφαση, παρόλο που οι ηγέτες εξάλειψαν τη φράση «ευρωπαϊκό “Σχέδιο Μάρσαλ”» που υπήρχε στο σχέδιο της απόφασης. Σε καμία περίπτωση δεν θα υπάρξουν λεφτά για όλους, αλλά η ελπίδα συνιστά δόλωμα κοινωνικών συμμαχιών και δίνει παράταση ζωής στην κυβέρνηση Παπανδρέου αναφορικά με τα μεσαία στρώματα και, φυσικά, τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους πάνω απ’ όλους κι απ’ όλα.
Απεναντίας, μαύρη μοίρα περιμένει τους εργαζόμενους, τους νέους και τους συνταξιούχους. Οι Γερμανοί, με επικεφαλής την ίδια την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, κάνουν λόγο για νέο πακέτο μέτρων λιτότητας που θα επιβληθεί στους Έλληνες στις αρχές του φθινοπώρου – ένα νέο, ακόμη σκληρότερο Μνημόνιο, το οποίο και θα συνοδεύει το νέο δάνειο. (Οι πληροφορίες αυτές επιβεβαιώνονται και από αξιωματούχους της Γαλλίας και της ΕΕ.)
Ο Γ. Παπανδρέου και οι υπουργοί του το γνωρίζουν, αλλά το αποκρύπτουν συνειδητά από τον ελληνικό λαό, στην προσπάθειά τους να καλλιεργήσουν κλίμα αβάσιμης ευφορίας. Εστιάζουν την προπαγάνδα τους στο ότι δεν κινδυνεύουν οι τραπεζικές καταθέσεις, αλλά αποσιωπούν τη νέα, εξαιρετικά βίαιη λεηλασία των λαϊκών εισοδημάτων σε μισθούς και συντάξεις τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα, που θα επέλθει τον Οκτώβριο.
Ελπίζουν έτσι να ροκανίσουν κι άλλο χρόνο παραμονής τους στην εξουσία.
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Επίκαιρα” στις 28/7/11
