JFK Vs The Federal Reserve
By
John P. Curran
Πρόεδρος Kennedy Vs Ομοσπονδιακή Τράπεζα
(Επιμ.Μετφ. Κώστας Τσιαντής)
Στις 4 Ιουνίου του 1963, ένα άγνωστο σχεδόν προεδρικό Διάταγμα (decree), με αριθμό 11110, υπεγράφη εντέλλοντας να περιορισθεί ουσιαστικά η Ομοσπονδιακή (Federal) Αποθεματική Τράπεζα (FED) ως προς την ισχύ της να δανείζει χρήματα στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ με τόκο. Με μια υπογραφή ο Πρόεδρος Kennedy δήλωνε ότι η ιδιωτικά κατεχόμενη Ομοσπονδιακή Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ θα μείνει σύντομα χωρίς μπίζνες. Η Χριστιανική Νομική Κοινότητα έχει ερευνήσει διεξοδικά το θέμα αυτό μέσα από την Ομοσπονδιακή Νομοθεσία και τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου. Μπορούμε πλέον με ασφάλεια να συμπεράνουμε ότι αυτό το Εκτελεστικό Διάταγμα δεν έχει ποτέ ακυρωθεί, τροποποιηθεί ή αντικατασταθεί (repealed, amended, or superceded) από οποιαδήποτε μεταγενέστερο Εκτελεστικό Διάταγμα. Με απλά λόγια, εξακολουθεί να ισχύει.
Υπογράφοντας ο Πρόεδρος John Fitzgerald Kennedy - ο συγγραφέας του Μορφές του Θάρρους - αυτή τη διαταγή, επέστρεφε
στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση, συγκεκριμένα στο τμήμα του Υπουργείου Οικονομικών
(Treasury Department), το συνταγματικό δικαίωμα να δημιουργεί και να εκδίδει νόμισμα
- χρήμα - χωρίς να περάσει μέσα από την ιδιόκτητη Ομοσπονδιακή Τράπεζα
Αποθεμάτων (FED). Η εκτελεστική διαταγή 11110 του Προέδρου Kennedy [το
πλήρες κείμενο εμφανίζεται πιο κάτω] έδωσε στο Υπουργείο Οικονομικών τη ρητή εξουσία:
«να εκδίδει ασημένια πιστοποιητικά (silver certificates) με αντίκρισμα οποιαδήποτε
απόθεμα ράβδων ασημιού, ασημιού ή τυποποιημένων ασημένιων δολαρίων στο
Υπουργείο».
Αυτό σήμαινε ότι για κάθε ουγγιά ασημιού
στα υπόγειο θησαυροφυλάκιο του
Υπουργείου Οικονομικών, η κυβέρνηση θα μπορούσε να βάλει νέο χρήμα στην κυκλοφορία βασισμένη στο απόθεμα χρυσού που φυλάσσονταν
εκεί. Ως συνέπεια, περισσότερα από $4 δισεκατομμύρια χαρτονομισμάτων στις
Ηνωμένες Πολιτείες μπήκαν στην κυκλοφορία ονομαστικής αξίας έκαστο των 2 και 5
δολαρίων ($2, $5). Χαρτονομίσματα
ονομαστικής αξίας των 10 και 20 δολαρίων δεν κυκλοφόρησαν ποτέ αλλά
τυπώνονταν από το Υπουργείο Οικονομικών την ώρα που ο Kennedy δολοφονήθηκε. Είναι προφανές
ότι ο Πρόεδρος Kennedy ήξερε τα τραπεζογραμμάτια της FED που χρησιμοποιούνταν, δεδομένου ότι το δήθεν νόμιμο νόμισμα (purported legal currency) ήταν
αντίθετο προς το σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Τα «Τραπεζογραμμάτια Ηνωμένων Πολιτειών» εκδόθηκαν ως άτοκο (interest-free) και αχρέωστο (debt-free)
χρήμα εγγυημένο με τα αποθέματα ασημιού (silver reserves) που υπήρχαν στο Υπουργείο
Οικονομικών των ΗΠΑ. Συγκρίναμε ένα «Ομοσπονδιακό Αποθεματικό τραπεζογραμμάτιο»
που είχε εκδοθεί από την ιδιωτική κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ (την FED- την Ομοσπονδιακή Αποθεματική
Τράπεζα ή αλλιώς την Τράπεζα του Ομοσπονδιακού Αποθεματικού Συστήματος), με ένα «Τραπεζογραμμάτιο
Ηνωμένων Πολιτειών» εκδιδόμενο από το Υπουργείο Οικονομικών, σύμφωνα με την εκτελεστική
εντολή του Προέδρου Kennedy. Φαίνονται
σχεδόν ίδια, εκτός από το ότι το ένα αναγράφει στην πάνω μεριά "Federal
Reserve Note" και το άλλο "United States Note". Επίσης, το
χαρτονόμισμα της FED φέρει πράσινη σφραγίδα και αύξοντα αριθμό ενώ το
χαρτονόμισμα Ηνωμένων Πολιτειών (του Υπουργείου Οικονομικών) φέρει κόκκινη
σφραγίδα και αύξοντα αριθμό.
Ο Πρόεδρος Kennedy δολοφονήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 1963 και τα
τραπεζογραμμάτια ΗΠΑ που είχε εκδώσει αποσύρθηκαν αμέσως από την κυκλοφορία. Τα
τραπεζογραμμάτια της FED συνέχισαν να χρησιμεύουν ως το νόμιμο νόμισμα του
έθνους. Σύμφωνα με την μυστική υπηρεσία των ΗΠΑ, 99% όλου του αμερικάνικου
χαρτονομίσματος που κυκλοφορούσε το 1999 ήταν τραπεζογραμμάτια της FED.
Ο Kennedy ήξερε ότι εάν τα βασιζόμενα στο ασήμι χαρτονομίσματα ΗΠΑ (U.S. Notes) που εκτύπωσε το Υπουργείο Οικονομικών κυκλοφορούσαν
ευρέως, θα είχε συρρικνωθεί η ζήτηση για τα χαρτονομίσματα της FED. Αυτό είναι ένα πολύ απλό θέμα οικονομικών. Το
χαρτονόμισμα ΗΠΑ (U.S.Notes) είχε αντίκρισμα το ασήμι ενώ το χαρτονόμισμα της FED (Federal Reserve Notes) δεν υποστηριζόταν από τίποτα
εγγενούς αξίας. Η εκτελεστική διαταγή 11110 θα μπορούσε να είχε αποτρέψει το
εθνικό χρέος να φτάσει τα τρέχοντα επίπεδα (ουσιαστικά όλο το χρέος ύψους
σχεδόν 9 τρισεκατομμυρίων δολαρίων έχει δημιουργεί από το 1963 κι έπειτα) εάν ο
LBJ (Λίντον Τζόνσον) ή οιοσδήποτε επόμενος Πρόεδρος ήθελε να την επιβάλει. Αμέσως
σχεδόν θα είχε δώσει στην αμερικάνικη κυβέρνηση τη δυνατότητα να ξεπληρώσει το χρέος της χωρίς να πάει στις ιδιωτικές τράπεζες (παραρτήματα) της FED και να πληρώσει τόκο για να δημιουργήσει (να κόψει)
νέο «χρήμα». Η εκτελεστική διαταγή 11110 έδωσε τις Ηνωμένες Πολιτείες τη
δυνατότητα, για άλλη μια φορά ακόμη, να δημιουργήσουν το δικό τους χρήμα με αντίκρισμα
το ασήμι και κάτι που είχε αξία.
Πάλι, σύμφωνα με την έρευνά μας, ακριβώς πέντε μήνες αφότου δολοφονήθηκε ο Kennedy,
ούτε πλέον από τ’ «ασημένια πιστωτικά» (τραπεζογραμμάτια)» της σειράς 1958 εκδόθηκε κανένα, ενώ εν συνεχεία αφαιρέθηκαν
από την κυκλοφορία. Ίσως η δολοφονία του JFK ήταν μια προειδοποίηση προς όλους
τους μελλοντικούς Προέδρους να μην ασχολούνται με τον έλεγχο της ιδιωτικής FED πάνω στη δημιουργία του χρήματος. Φαίνεται πολύ καθαρά
ότι ο Πρόεδρος Kennedy προκάλεσε τις
«δυνάμεις που υπάρχουν πίσω από τις ΗΠΑ και την παγκόσμια χρηματοδότηση». Με
αληθινό πατριωτικό θάρρος, ο JFK αντιμετώπισε θαρραλέα τα δύο επιτυχέστερα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν ποτέ για να αυξήσουν το χρέος:
1) Τον πόλεμο (Βιετνάμ) και,
2) Τη δημιουργία χρημάτων από μια ιδιόκτητη κεντρική τράπεζα. Οι
προσπάθειές του να αποσύρει όλα τα στρατεύματα των ΗΠΑ από το Βιετνάμ μέχρι το 1965 συνδυαζόμενες
με την εκτελεστική διαταγή 11110 θα είχαν καταστρέψει τα κέρδη και τον έλεγχο που
ασκούσε η ιδιωτική Ομοσπονδιακή Τράπεζα Αποθεματικού (FED).
ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ
11110
ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ αριθ. 10289 ΟΠΩΣ
ΕΔΩ ΤΡΟΠΟΠΟΙΕΙΤΑΙ, ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΣΗ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ
ΕΠΙΠΤΏΣΕΙΣ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ.
Δυνάμει της εξουσίας
που μου παρέχεται από την παράγραφο 301 άρθρο 3 του Συντάγματος των ΗΠΑ,
διατάσσονται τα εξής:
ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 1. Η
εκτελεστική διαταγή αριθ. 10289 της 19ης Σεπτεμβρίου 1951, όπως τροποποιήθηκε,
με το παρόν έγγραφο τροποποιείται περαιτέρω
- (α)
προσθέτοντας στο τέλος της παραγράφου 1
επ' αυτού την ακόλουθη υποπαράγραφο (j):
«(j) η εξουσία
ανήκει στον Πρόεδρο σύμφωνα με την παράγραφο (β) της παραγράφου 43 του
νόμου της 12ης Μαΐου 1933, όπως τροποποιήθηκε (31 U.S.C. 821 (β)), να εκδίδει
ασημένια πιστοποιητικά (silver
certificates) με αντίκρισμα οιουδήποτε απόθεμα ράβδων ασημιού (silver bullion),
ασημιού, ή τυποποιημένων ασημένιων δολαρίων στο Υπουργείο Οικονομικών μη
πραγματωθείσας τότε για την εξαγορά οιωνδήποτε εκκρεμούντων ασημένιων
πιστοποιητικών[i], να καθορίζει τις
ονομαστικές αξίες των εν λόγω ασημένιων πιστοποιητικών και να κόβει
τυποποιημένα ασημένια δολάρια και βοηθητικά ασημένια νομίσματα για την εξαγορά
τους»[ii],
και
(β) ανακαλώντας τα
εδάφια (β) και (γ) της παραγράφου 2 επ' αυτού.
ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2. Η
τροποποίηση που γίνεται με αυτή τη Διαταγή δεν θίγει οιαδήποτε πράξη έγινε ή οποιαδήποτε συντρέχον προσγινόμενο ή
παρασχεθέν δικαίωμα ή οποιαδήποτε δίωξη ή αγωγή υπήρχε ή άρχισε για
οποιαδήποτε αστική ή ποινική αιτία πριν
από την ημερομηνία αυτής της διαταγής αλλά όλες αυτές οι έννομες υποχρεώσεις θα
συνεχιστούν και μπορεί να ενισχυθούν ως εάν οι αναφερθείσες τροποποιήσεις δεν
είχαν γίνει.
JOHN F. KENNEDY, ΛΕΥΚΟΣ ΟΙΚΟΣ, 4 Ιουνίου 1963
Για άλλη μια φορά, το εκτελεστικό
διάταγμα 11110 ισχύει ακόμα. Σύμφωνα με το άρθρο, του Συντάγματος των ΗΠΑ, παράγραφος 301 της
26ης Ιανουαρίου 1998:
Το εκτελεστικό διάταγμα (EO) 10289
της 17ης Σεπτεμβρίου, 1951, 16 F.R. 9499, έχει ως
τροποποιήθηκε από τις διαταγές:
EO 10583, της 18ης Δεκεμβρίου 1954, 19 F.R. 8725;
EO 10882, της 18ης Ιουλίου 1960, 25 F.R. 6869;
EO 11110, της 4ης Ιουνίου 1963, 28 F.R. 5605;
EO 11825, της 31ης Δεκεμβρίου 1974, 40 F.R. 1003;
EO 12608, της 9ης Σεπτεμβρίου 1987, 52 F.R. 34617
Οι τροποποιήσεις του 1974 και του 1987, που προστέθηκαν μετά από την
τροποποίηση του Kennedy το 1963, δεν αλλάζουν
ή δεν άλλαξαν οποιοδήποτε μέρος του
εκτελεστικής διαταγής EO 11110 του Kennedy.
Μια αναζήτηση στις επί Κλίντον εκτελεστικές διαταγές (EO) και προεδρικές
οδηγίες του 1998 και 1999 δείχνει επίσης ότι δεν υπάρχει καμία αναφορά σε οποιεσδήποτε τροποποιήσεις,
αναστολές, ή αλλαγές στο διάταγμα EO 11110.
Η Ομοσπονδιακή (Fed) τράπεζα (Federal Reserve Bank
ή Federal Reserve System) είναι μια ιδιωτική εταιρία. Το νομικό
λεξικό του Black ορίζει το «Ομοσπονδιακό Αποθεματικό
Σύστημα» (F.R.S) ως: «Δίκτυο δώδεκα
κεντρικών τραπεζών στο οποίο ανήκουν οι
περισσότερες εθνικές τράπεζες και στις οποίες μπορεί να ανήκουν πολιτειακές ναυλωμένες
τράπεζες. Οι κανόνες συμμετοχής απαιτούν επένδυση του στοκ και ελάχιστα αποθέματα. «Οι ιδιόκτητες
τράπεζες κατέχουν το στοκ της FED. Αυτό εξηγήθηκε
λεπτομερέστερα στην περίπτωση της υπόθεσης Lewis (δες Ηνωμένες Πολιτείες, Ομοσπονδιακός
Δημοσιογράφος, 2η Σειρά, τόμος 680, σελίδες 1239, 1241 (1982)), όπου το
δικαστήριο είπε: «Κάθε Ομοσπονδιακή Αποθεματική Τράπεζα (κάθε παράρτημα της FED) είναι μια χωριστή εταιρία της
ιδιοκτησίας των εμπορικών τραπεζών στην περιοχή της. Οι κατέχουσες το στοκ εμπορικές
τράπεζες εκλέγουν τα δύο τρίτα του εννεαμελούς διοικητικού συμβουλίου εκάστης τράπεζας".
Οι FED ελέγχονται τοπικά από τις τράπεζες μέλη
τους. Ξαναλέμε, σύμφωνα με το νομικό λεξικό του Black, διαπιστώνουμε ότι αυτές οι ιδιόκτητες τράπεζες εκδίδουν πραγματικά το
χρήμα:
«Νόμος Ομοσπονδιακού Αποθέματος
(Federal Reserve Act): Είναι ο Νόμος που δημιούργησε τις FED τράπεζες που ενεργούν ως πράκτορες στη διατήρηση των χρηματικών αποθεμάτων,
εκδίδοντας χρήμα υπό τη μορφή τραπεζογραμματίων, δανείζοντας χρήματα στις
τράπεζες, και έχοντας την εποπτεία των τραπεζών. Διοικούνται από το
Ομοσπονδιακό Συμβούλιο Αποθεματικού (Federal
Reserve Board)».
Οι ιδιόκτητες FED είναι που εκδίδουν πραγματικά
(δημιουργούν) το «χρήμα» που χρησιμοποιούμε. Το 1964, η Επιτροπή της Βουλής για
τις τράπεζες και το νόμισμα, η υποεπιτροπή για την εσωτερική χρηματοδότηση, στη
δεύτερη σύνοδο του 88ου Κογκρέσου, παρουσίασε μια μελέτη με τίτλο Χρηματικά Γεγονότα η οποία
δίνει μια καλή περιγραφή για το τι είναι η FED: «Η FED είναι συνολικά μια μηχανή που φτιάχνει
χρήμα (a total money-making machine). Μπορεί να εκδίδει χρήματα ή επιταγές. Και δεν έχει ποτέ πρόβλημα να κάνει καλές τις επιταγές της, επειδή μπορεί να λάβει τους σε πεντοδόλαρα και δεκαδόλαρα λογαριασμούς που
απαιτούνται για να καλύψει τις επιταγές της με το να ζητήσει στο τμήμα Νομίσματος του Υπουργείου Οικονομικών
αυτά να τυπωθούν ".
Οποιοδήποτε πρόσωπο ή οποιοδήποτε στενά δεμένη ομάδα που έχει πολλά χρήματα
έχει πολλή δύναμη. Τώρα φανταστείτε μια ομάδα ανθρώπων που έχουν τη δύναμη να
δημιουργούν χρήμα. Φανταστείτε τη δύναμη που αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να έχουν. Αυτό ακριβώς είναι ό,τι είναι η ιδιόκτητη FED!
Κανένα άτομο δεν έκανε περισσότερα για να εκθέσει τη δύναμη της FED από τον Louis T. McFadden, που ήταν ο πρόεδρος της Tραπεζικής Επιτροπής της Βουλής παλιά στη δεκαετία του '30. Περιγράφοντας την FED, παρατηρούσε (σύμφωνα με καταγραφή που υπάρχει στο αρχείο του Κογκρέσου, σελίδες
1295 και 1296) στις 10 Ιουνίου 1932:
«Κύριε Πρόεδρε, έχουμε σε αυτή τη χώρα ένα από τα πιό διεφθαρμένα ιδρύματα
που γνώρισε ποτέ ο κόσμος. Αναφέρομαι στη
Ομοσπονδιακό Συμβούλιο Αποθεματικού (Federal Reserve Board) και στις Ομοσπονδιακές
Τράπεζες Αποθεματικού (Federal reserve banks). Το Συμβούλιο, ένα Κυβερνητικό Συμβούλιο
(Government Board), έχει εξαπατήσει την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών και το
λαό των Ηνωμένων Πολιτειών με πολλά χρήματα για να πληρώσει το εθνικό χρέος. Οι
λεηλασίες (depredations) και οι κακοήθειες (iniquities) του Συμβουλίου και των
Ομοσπονδιακών Τραπεζών Αποθεματικού δρώντας από κοινού έχουν κοστίσει σ’ αυτή τη
χώρα αρκετά χρήματα για να πληρώσει το εθνικό χρέος αρκετές φορές. Αυτό το διαβολικό
ίδρυμα έχει φτωχύνει (impoverished) και καταστρέψει (ruined) το λαό των
Ηνωμένων Πολιτειών. Έχει πτωχεύσει το ίδιο και έχει πρακτικά πτωχεύσει την Κυβέρνησή
μας. Το έκανε αυτό μέσω της κακοδιαχείρισης του νόμου με τον οποίο το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο Αποθεματικού και οι
πλούσιοι γύπες- μέσω των πρακτικών της διαφθοράς- την ελέγχουν ".
Μερικοί άνθρωποι σκέφτονται ότι οι FED τράπεζες είναι ιδρύματα της Κυβέρνησης των ΗΠΑ. Δεν πρόκειται όμως για Κυβερνητικά
ιδρύματα, τμήματα ή αντιπροσωπείες. Είναι ιδιωτικά πιστωτικά μονοπώλια που κάνουν την προσευχή τους στο λαό των ΗΠΑ προς
όφελος δικό τους και των ξένων πελατών τους. Εκείνα τα 12 ιδιωτικά πιστωτικά
μονοπώλια τοποθετήθηκαν με απάτη πάνω σ’ αυτή τη χώρα με τραπεζίτες που ήλθαν
εδώ από την Ευρώπη και που μας ξεπληρώνουν τη φιλοξενία μας με την
υπονόμευση των θεσμών του έθνους μας.
Η FED εργάζεται βασικά ως εξής: Η κυβέρνηση χορήγησε την εξουσία που είχε να δημιουργεί χρήμα στις FED τράπεζες. Αυτές δημιουργούν χρήμα, έπειτα το δανείζουν πίσω στην κυβέρνηση χρεώνοντάς της επιτόκιο. Η
κυβέρνηση επιβάλλει φόρους εισοδήματος για να πληρώσει τον τόκο πάνω στο χρέος.
Σε αυτό το σημείο, είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι ο Νόμος Ομοσπονδιακού Αποθέματος (Federal Reserve Act) και η δέκατη έκτη
τροποποίηση, που έδωσαν στο Κογκρέσο τη δύναμη να συλλέγει φόρους εισοδήματος, εγκρίθηκαν
αμφότερα το 1913. Η απίστευτη δύναμη της FED πάνω στην οικονομία αναγνωρίζεται
παγκοσμίως. Μερικοί άνθρωποι, ειδικά στις τραπεζιτικές και τις ακαδημαϊκές κοινότητες, την υποστηρίζουν ακόμη. Από την άλλη μεριά,
υπάρχουν εκείνοι, όπως ο Πρόεδρος John Fitzgerald Kennedy, οι οποίοι έχουν
μιλήσει εναντίον της. Οι προσπάθειές του συζητήθηκαν στο βιβλίο του Jim Marrs (1990) Διασταυρούμενα
πυρά:
«Μια άλλη αγνοημένη πτυχή της προσπάθειας Kennedy για να μεταρρυθμίσει την
αμερικανική κοινωνία περιλαμβάνει το χρήμα. Το Kennedy διαλογίστηκε προφανώς ότι
επιστρέφοντας στην τήρηση του συντάγματος, που δηλώνει ότι μόνο το Κογκρέσο κόβει και ρυθμίζει το χρήμα, το αυξανόμενο εθνικό χρέος
θα μπορούσε να μειωθεί με την μη πληρωμή τόκων στους τραπεζίτες της FED, οι οποίοι τυπώνουν χαρτονόμισμα κι έπειτα το
δανείζουν με τόκο στην κυβέρνηση.
Κινήθηκε σε αυτήν την περιοχή στις 4 Ιουνίου 1963, με την υπογραφή της
εκτελεστικής διαταγής 11110 η οποία καλούσε για την έκδοση στις ΗΠΑ $4.292.893.815
μέσω του Υπουργείου Οικονομικών και όχι μέσω του παραδοσιακού Ομοσπονδιακού
Αποθεματικού Συστήματος. Την ίδια μέρα, ο Kennedy υπέγραψε νόμο αλλάζοντας το αντίκρισμα
που είχαν τα χαρτονομίσματα του ενός και των δύο δολαρίων από το ασήμι στο χρυσό,
προσθέτοντας δύναμη στο αποδυναμωμένο αμερικάνικο νόμισμα.
Ο ελεγκτής του νομίσματος επί Kennedy,
James J. Saxon, ήταν σε σύγκρουση με το ισχυρό Ομοσπονδιακό Συμβούλιο Αποθεματικού για κάποιο διάστημα, ενθαρρύνοντας ευρύτερη επένδυση και δανειοδοτική
ισχύ σε τράπεζες που δεν ήταν μέρος του Ομοσπονδιακού
Αποθεματικού συστήματος. Ο Saxon επίσης είχε αποφασίσει ότι οι μη-FED τράπεζες θα μπορούσαν να εγγυηθούν κρατικά και τοπικά
χρεωστικά ομόλογα, αποδυναμώνοντας πάλι τις
κυρίαρχες FED τράπεζες".
Σε ένα σχόλιο που έκανε σε μια πανεπιστημιακή τάξη
του Κολούμπια στις 12 Νοεμβρίου του 1963,
δέκα ημέρες πριν από τη δολοφονία του, ο Πρόεδρος John Fitzgerald
Kennedy είπε σύμφωνα με τους ισχυρισμούς:
"Το υψηλό αξίωμα του Προέδρου έχει χρησιμοποιηθεί για να ενθαρρύνει ένα σχέδιο για να καταστρέψει την ελευθερία
του Αμερικανού και πριν το αφήσω πρέπει να ενημερώσω τον πολίτη γι’ αυτό το
χάλι".
Πάνω στο ζήτημα αυτό, ο John Fitzgerald Kennedy εμφανίζεται να αποτελεί το
αντικείμενο του ίδιου του βιβλίου του… μια αληθινή Μορφή Θάρρους.
ΑΝΑΦΟΡΕΣ
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[i]
Σ.τ.Μ: «Το 1928, το
Ηνωμένο Υπουργείο Οικονομικών αποφάσισε να μειώσει μέγεθος του νομίσματός του
προκειμένου να επιταχυνθούν οι συναλλαγές, και επίσης για να κόψει τις δαπάνες.
Στο μεταξύ, η FED είχε πάρει ένα μεγάλο μέρος της αγοράς νομίσματος, και οι τιμές χρυσού
και ασημιού είχαν αυξηθεί πολύ. Για τη σειρά χαρτονομισμάτων 1928, μόνο χαρτονομίσματα του ενός δολαρίου $1 (ασημένια
πιστοποιητικά=με αντίκρυσμα το ασήμι) παρήχθησαν. Τα πεντοδόλαρα και τα δεκαδόλαρα ήταν κυρίως της FED, και υποστηρίζονταν και ήταν
εξαγοράσιμα με χρυσό. Όλο αυτά θα άλλαζαν εντούτοις με την αρχή της μεγάλης
οικονομικής κρίσης τον Οκτώβριο του
1929. Οι Ηνωμένες Πολιτείες βυθίστηκαν σε οικονομική καταστροφή μεγάλης
έκτασης.
« Σε απάντηση, ο Πρόεδρος Franklin
Roosevelt έπεισε το Κογκρέσο στο να ανακαλέσει
όλα τα χρυσά νομίσματα, ράβδους χρυσού και τα χρυσά πιστοποιητικά, τα οποία
κυκλοφορούσαν παράλληλα με τα ασημένια πιστοποιητικά. Αυτό ώθησε το Κογκρέσο στο να βάλει αθόρυβα τις ΗΠΑ τον κανόνα του
ασημιού. Στις 12 Μαΐου 1933, πέρασε ο γεωργικός νόμος, ο οποίος περιείχε μια παράγραφο που επέτρεπε την τροφοδότηση της αγοράς με ασήμι ώστε να αντικαταστήσει το
χρυσό. Η νέα 1993 σειρά
δεκαδόλαρων ($10) ασημένιων
πιστοποιητικών τυπώθηκε, αλλά δεν απελευθερώθηκαν πολλά ώστε να μπουν στην κυκλοφορία.
«In 1963 President John F. Kennedy
issued Executive Order 11110, authorizing the Department of Treasury to issue
additional Silver Certificates for any silver held by the U.S. Government in
excess of that not already backing issued certificates
Το 1963 Πρόεδρος John F. Το Kennedy εξέδωσε την εκτελεστική
εντολή 11110, που επέτρεπε στο Υπουργείο Οικονομικών να εκδώσει πρόσθετα
ασημένια πιστοποιητικά με αντίκρισμα οποιοδήποτε ασήμι κατείχε η κυβέρνηση των ΗΠΑ, υπερκαλύπτοντας κι εκείνα που δεν είχαν
ακόμα». http://en.wikipedia.org/wiki/Silver_Certificate
[ii]
Σ.Τ.Μ: «Το Μάρτιο του 1964, ο Υπουργός των
Οικονομικών C.
Douglas Dillon σταμάτησε την εξαγορά των
ασημένιων πιστοποιητικών για ασημένια δολάρια. Κατά τη διάρκεια των επόμενων
τεσσάρων ετών, τα ασημένια πιστοποιητικά ήταν εξοφλητέα με μη νομισματικούς
ασημένιους «κόκκους». Όλη η εξόφληση σε
ασήμι έπαυσε στις 24 Ιουνίου 1968. Στη δεκαετία του '70, τα μεγάλα ποσά ασημένιων
δολαρίων που απόμειναν στους υπόγειους
θαλάμους πουλήθηκαν στο κοινό των συλλεκτών για συλλεκτική αξία». http://en.wikipedia.org/wiki/Silver_Certificate
ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΑΝΤΗΣ
