Σε αυτό το πλαίσιο καλεί την Ουάσιγκτον να δώσει τέλος στον πολιτικό διχασμό που δεν επιτρέπει την αποτελεσματική αντιμετώπιση της κρίσης, και να λάβει μέτρα για τη μείωση του χρέους και την ενίσχυση της ανάκαμψης αυξάνοντας τους φόρους και περιορίζοντας τα κοινωνικά επιδόματα και ζητά από τους Ευρωπαίους να αλλάξουν πολιτική και να εγκαταλείψουν την ‘άγρια λιτότητα’.
Από τις παραπάνω προτάσεις φαίνεται ότι και το ΔΝΤ αντιμετωπίζει με δυσπιστία τους πολιτικούς. Ο οικονομολόγος του ΔΝΤ Ολιβιέ Μπλανσάρ υπογράμμισε μάλιστα ότι η έλλειψη εμπιστοσύνης των αγορών, όσον αφορά τις ικανότητες των πολιτικών για τη διαχείριση της κρίσης, είναι η βασική αιτία της σημερινής επιδείνωσης. Διότι η αρχική δυσπιστία προς τα ευρωπαϊκά κρατικά ομόλογα προκάλεσε σοβαρές επιφυλάξεις έναντι του τραπεζικού συστήματος με αποτέλεσμα το μερικό ‘πάγωμα’ των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών. Δηλαδή οι τράπεζες επικεντρώθηκαν στην ενίσχυση της ρευστότητας και περιόρισαν την παροχή πιστώσεων.
Στην κατεύθυνση αυτή καλούν σήμερα οι γερμανικοί Financial Times με τίτλο «Λαοί, ακούστε τι λέει το ΔΝΤ!» τους Γερμανούς πολιτικούς να σχεδιάσουν αναπτυξιακά προγράμματα για την ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας και την συνολική στήριξη της ανάπτυξης.
Το ΔΝΤ καλεί τις χώρες της ευρωζώνης να προχωρήσουν άμεσα στην επέκταση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (του EFSF) και στην παροχή νέας βοήθειας προς την Ελλάδα, αλλά και να προβούν σε κινήσεις αποκατάστασης της εμπιστοσύνης των αγορών, με πλέον χαρακτηριστική την ενίσχυση των τραπεζικών ισολογισμών.
Παράλληλα, καλεί την ΕΚΤ να συνεχίσει να αγοράζει ομόλογα χωρών με προβλήματα χρέους, ενώ ζητεί από τις χώρες της ευρωζώνης να βελτιώσουν τον συντονισμό των δημοσιονομικών πολιτικών και ενισχύσουν την οικονομική διακυβέρνηση.
Για την Ελλάδα, το ΔΝΤ εμφανίζεται πιο απαισιόδοξο συγκριτικά με τις προ εξαμήνου εκτιμήσεις του, προβλέποντας ύφεση 5% για το τρέχον έτος και 2,2% για την επόμενη χρονιά, αλλά και εκτίναξη της ανεργίας στο 18,5%.
Το ΔΝΤ αναθεωρεί ωστόσο επί τα χείρω τις προβλέψεις του για τις περισσότερες οικονομίες του πλανήτη, προειδοποιώντας για επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας παγκοσμίως. Η αρνητική τροπή επηρεάζει ακόμη και τις αναδυόμενες οικονομίες. Είναι ενδεικτική η περίπτωση της Τουρκίας που είχε πέρυσι ανάπτυξη 9%, αλλά προβλέπεται να μειωθεί φέτος σε 6,6% και να περιορισθεί του χρόνου σε μόλις 2,2%.
Υπεύθ. σύνταξης: Βιβή Παπαναγιώτου
