Γ. Βαρουφάκης- Ποιός φοβάται το κούρεμα

Ποιός φοβάται το κούρεμα

25/10/2011

1 εικόνα

του Γιάνη Βαρουφάκη

Ετικέτες: κούρεμα ομολόγων

"Τι θα σημάνει ένα μεγάλο κούρεμα για τον πολίτη και την χώρα;" Αυτό το ερώτημα έχει σχεδόν αντικαταστήσει την "καλημέρα". Λογικό είναι: Δυο χρόνια τώρα, μέσες άκρες, πολιτικοί και opinion makers μας λένε ότι η διαγραφή μέρους του ελληνικού δημοσίου χρέους (γιατί αυτό σημαίνει "κούρεμα") θα ήταν εθνική καταστροφή. Τώρα που οι ίδιοι, θέλοντας και μη, συζητούν αυτή την εξέλιξη ως αναπόφευκτη, ο κόσμος φοβάται ότι η καταστροφή τελικά ήρθε.

Επειδή η αγωνία είναι διάχυτη, θα πάω κατ´ ευθείαν στο δια ταύτα:

1. Το κούρεμα ήταν αναπόφευκτο από τον Γενάρη του 2010.

2. Η καθυστέρησή του επί δυο σχεδόν χρόνια ζημίωσε την Ελλάδα, φτώχυνε τον μέσο έλληνα, καθυστέρησε την μεταρρυθμιστική διαδικασία στην χώρα μας, συρρίκνωσε ακόμα και μέρος του υγιούς παραγωγικού ιστού, και έβαλε την Ευρώπη σε μια διαδικασία αποδόμησης που απειλεί την Ήπειρό μας. Ακόμα πιο σημαντικό, η διετής καθυστέρηση σημαίνει ότι, αντί η ελληνική κυβέρνηση να χρησιμοποιεί το κούρεμα ως διαπραγματευτικό χαρτί με γνώμονα το συμφέρον της χώρας, σήμερα παρακολουθεί τις διαπραγματεύσεις μεταξύ άλλων μερών που θα προσδιορίσουν το ύψος και την μορφή του κουρέματος και ερήμην των ελληνικών συμφερόντων.

3. Το ύψος του κουρέματος θα κυμανθεί μεταξύ του 60% και του 80%, ανεξάρτητα από το νούμερο που θα ανακοινωθεί αύριο. Μην ξεχνάμε ότι την 21η Ιουλίου είχε αποφασιστεί ότι τα ομόλογα δεν θα κουρευτούν ως προς την ονομαστική τους αξία αλλά απλώς θα επιμηκυνθεί η διάρκεια τους στα 30 χρόνια. Το κούρεμα του 21% που λέγαμε ότι προέκυψε τότε υπολογίστηκε "διαχρονικά", λαμβάνοντας υπ´ όψη τις απώλειες τόκων από την επιμήκυνση. Η διάφορα με το νέο κούρεμα είναι ότι θα κουρευτεί και η ονομαστική αξία. Όπερ μεθερμηνευόμενο, μια διαγραφή του μισού της ονομαστικής αξίας των ομολόγων αντιστοιχεί, διαχρονικά, σε πάνω από 85% κούρεμα.

4. Αν το κούρεμα μπορούσε να γίνει χωρίς να έρθει πακέτο με άλλες εξελίξεις, τότε όσο μεγαλύτερο τόσο καλύτερα για την Ελλάδα και τους έλληνες. Όπως και στην περίπτωση της General Motors η οποία κούρεψε το 90% του χρέους της, το 2009, για να καταφέρει να ξανασταθει στα πόδια της, το κούρεμα δίνει στον υπερχρεωμένο την ευκαιρία της ανάκαμψης.

Οπότε; Το κούρεμα είναι αναπόφευκτο, πρέπει να είναι μεγάλο (για να έχει νόημα) και οι επιπτώσεις του στην ζωή μας, εδώ που φτάσαμε μετά από την διετή  καθυστέρηση, εξαρτάται από το πακέτο εξελίξεων μέσα στο οποίο θα μας έρθει. Ας δούμε τις πιο σημαντικές από αυτές:

Α. Επίπτωση στις τράπεζες: Εξ αρχής, όσοι μας έλεγαν ότι ένα κούρεμα θα ήταν καταστροφικό, επιχειρηματολογούσαν πως θα έπληττε τις τράπεζες (που είναι εκτεθειμένες πράγματι παρά πολύ στο δημόσιο χρέος της χώρας). Ο κόσμος άκουγε αυτό το επιχείρημα, φοβόταν για τις καταθέσεις του, και έτσι απευχόταν το μεγάλο κούρεμα. Άποψη μου ήταν και παραμένει ότι οι τράπεζες είναι πτωχυμένες ανεξάρτητα του κουρέματος και πως όσο πιο γρήγορα επανακεφαλαιωποιηθούν από το EFSF τόσο το καλύτερο. Όσο για τις καταθέσεις, παραμένουν ασφαλείς όσο υπάρχει το ευρωσύστημα και η Γερμανία δεν φεύγει από αυτό. Άρα, το μέγεθος του κουρέματος δεν απειλεί τις καταθέσεις παρά μόνο το δικαίωμα των τραπεζιτών να παραμείνουν στο τιμόνι τραπεζών που πτωχεύσαν υπό την πρωτοκαθεδρία τους. Συμβουλή: Μην αφήνετε τους τραπεζίτες να σας πείθουν πως τα συμφέροντα τους ταυτίζονται με τα δικά σας. Εκείνοι έχουν λόγο να τρέμουν το κούρεμα. Οι καταθέτες όχι.

Β. Επίπτωση στα ασφαλιστικά ταμεία: Πράγματι, τα ασφαλιστικά ταμεία είναι και αυτά εκτεθειμένα στο ελληνικό δημόσιο χρέος και μια μεγάλη διαγραφή του τελευταίου θα εντείνει τα μεγάλα προβλήματα που ήδη αντιμετωπίζουν. Θα μου επιτρέψετε όμως να πω ότι η βιωσιμότητα των ασφαλιστικών  ταμείων θα εξαρτηθεί από την τιθάσευση της ύφεσης. Όσο η απασχόληση μειώνεται, μειώνονται οι εισφορές και τα ταμεία οδηγούνται στην πτώχευση ακόμα και χωρίς κούρεμα. Με απλά λόγια, δεδομένου ότι το κούρεμα είναι αναγκαία, αν και όχι ικανή, συνθήκη για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ελλάδα, το επιχείρημα εναντίον του κουρέματος για χάρη των ταμείων δεν στέκει.

Γ. Επίπτωση στην Ιταλία και στην Ισπανία: Μην ξεχνάμε ότι η ανόητη συμφωνία της 21ης Ιουλίου έριξε στον Καιάδα της Κρίσης τις δυο αυτές χώρες βάζοντας την ευρωζώνη στην τελική ευθεία της αποδόμησης. Το ερώτημα λοιπόν που πρέπει να μας απασχολεί πάνω από όλα αφορά τον αντίκτυπο που θα έχει το νέο ελληνικό κούρεμα στην βιωσιμότητα του Ιταλό-ισπανικου χρέους. Δυο είναι τα σημεία που μας καίνε, ως έλληνες. Πρώτον, η ισχυρή πιθανότητα να προσπαθήσει η Γερμανία να  καταστήσει το ελληνικό κούρεμα τόσο κακό ως προηγούμενο, ώστε να μην περάσει από το μυαλό των Ιταλών ότι ένα δικό τους κούρεμα θα ήταν μια λύση για την γειτονική χώρα. Δεύτερον, η επικείμενη συμφωνία να είναι τόσο σαθρή όσο εκείνη του Ιουλίου που να πυροδοτήσει μια νέα, εκρηκτικότερη φάση της Κρίσης που θα οδηγήσει την ευρωζώνη σε περιπέτειες που δεν θα επιτρέψουν στην Ελλάδα να ανασάνει, όπως θα έπρεπε, από το κούρεμα.

Συμπερασματικά, να μην φοβόμαστε το κούρεμα και να μην θεωρούμε ότι όσο πιο μεγάλο τόσο χειρότερα για εμάς. Το κούρεμα έπρεπε να έχει γίνει πριν δυο χρόνια, ή τουλάχιστον να το έχουμε χρησιμοποιήσει ως διαπραγματευτικό μέσο. Τι θα σημάνει τώρα πια για την καθημερινότητα του πολίτη δεν εξαρτάται από το ποσοστό που θα ανακοινωθεί. Εξαρτάται (1) από τον αντίκτυπο που θα έχει στην Ιταλία και στις Γάλλο-γερμανικές τράπεζες και (2) από το κατά πόσον οι πλεονασματικές χώρες θα προσπαθήσουν να συνδέσουν το κούρεμα με μέτρα που στόχο δεν θα έχουν την βελτίωση της ελληνικής οικονομίας αλλά νέες τιμωρίες για τους έλληνες προς παραδειγματισμό των Ιταλών. Για αυτό τον λόγο, έστω και στην ύστατη αυτή στιγμή καλώ την κυβέρνηση να διανοηθεί, για πρώτη φόρα, να πει ένα μεγάλο ΌΧΙ. Μόνο έτσι το κούρεμα θα δώσει στην χώρα, αντί να της κόψει κι άλλο την, ανάσα που τόσο έχει ανάγκη. 

ΑΝΤΩΝΗΣ Ι. ΓΡΥΠΑΙΟΣ -ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ «EURECA» & «ΗΓΕΜΩΝ»...

ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ «EURECA» & «ΗΓΕΜΩΝ» και Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

24 / 10 / 2011

Παγκόσμιο φαινόμενο, η κυβέρνηση της χώρας, να συνωμοτεί εναντίον της πατρίδος, και του λαού που την εξέλεξε.

  

• 
 
• 
 
• 
 
• 
 
• 
 
• 
 
• 
 
• 
 
• 
 
• 
 
• 
 
• 
 
• 
 
• 
 
• 
 
• 

Τα σχέδια αυτά είναι μια πρόταση των Γερμανών για το μεγάλο πλιάτσικο της Ελλάδος. Είναι εναλλακτικά σχέδια «διάσωσης» της Ελλάδος μέσω γενικής πώλησής της. Κάθε εβδομάδα και μια καινούργια ιδέα. Η ιδέα αυτής της εβδομάδος συμπυκνώνεται σε μια αγγελία. «Ελλάδα, πωλείται όπως είναι επιπλωμένη έναντι 125 δις ευρώ».

Εμπνευστής της τελευταίας ιδέας «διάσωσης» της Ελλάδος είναι η εταιρία συμβούλων στρατηγικής Ronald Berger, μια δεξαμενή σκέψεως της Ε.Ε. με έδρα το Μόναχο, είναι δε τακτικός σύμβουλος και συνεργάτης της Γερμανικής κυβέρνησης. Φαίνεται ότι η ιδέα μιας ολοκληρωτικής ιδιωτικοποίησης της κρατικής περιουσίας της Ελλάδος, που είναι η ουσία του σχεδίου «Eureca», ενθουσίασε τους Γερμανούς βουλευτές που υπερψήφισαν με μεγάλη πλειοψηφία τη διεύρυνση του Ευρωπα’ι’κού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητος EFSF.
H Aγγέλα Μέρκελ άφησε να πλανάται πάνω από την ανήσυχη γερμανική κοινή γνώμη ότι τα…λίγα λεφτά που βάζουν στο EFSF θα τα πάρουν πίσω με το παραπάνω, από τη ληστεία των Ελληνικών περιουσιών.
Το σχέδιο «Eureca» αποτελεί μια ακραία εφαρμογή νεοφιλελεύθερου πειραματισμού. Οι οικονομικές θεωρίες της σχολής του Σικάγου. Το δόγμα του Σόκ σε πλήρη εξέλιξη. Εν ολίγοις το σχέδιο προτείνει τα εξής.

• Όλα τα περιουσιακά στοιχεία του Ελληνικού κράτους μέχρι την αξία των 125 δις ευρώ συγκεντρώνονται σε μια ή περισσότερες εταιρίες συμμετοχών,
• οι οποίες πληρώνουν στην Ελλάδα 125 δις για να τα αποκτήσουν.
• Η Ε.Ε. μέσω του EFSF εξαγοράζει τις εταιρίες με τα περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδος έναντι 125 δις. ευρώ, η έδρα της εταιρίας ορίζεται φυσικά το Λουξεμβούργο, που είναι το «πλυντήριο» της διεθνούς τοκογλυφίας.
• Με τα χρήματα αυτά η Ελλάδα επαναγοράζει τα ελληνικά ομόλογα που κατέχει η Ε.Κ.Τ. και έτσι μειώνει το ελληνικό χρέος κατά 125 δις.

Mε βάση ένα σημερινό χρέος 500 δις. ευρώ,- ύστερα από τα δύο μνημόνια- προσπαθούν τώρα με «κούρεμα» 50% και παράλληλο ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας 125 δις. ευρώ να μας φέρουν σε έλλειμμα κάτω του 60% του ΑΕΠ από 188% του ΑΕΠ που είναι σήμερα.
Δηλαδή και τον εθνικό πλούτο ξεπουλάμε, και «κούρεμα» μας κάνουν, και συνεχίζουμε να είμαστε χρεωμένοι κατά 125 δις. ευρώ από 500 δις. και πλέον που είμαστε τώρα. Μήπως μας λένε ποτέ την αλήθεια τι ποσό χρωστάμε;; όλο ψέματα μας λένε. Έτσι η Ε.Κ.Τ. απαλλαγμένη από τα ελληνικά ομόλογα, γλιτώνει από τον «ελληνικό κίνδυνο».
Τώρα που τους έχουμε στο χέρι, δεν τους στραγγαλίζουμε, περιμένουμε να μας πάρουν όλη τη περιουσία, και επιπλέον να χρωστάμε, τέτοιοι εφιάλτες και πράκτορες ξένων δυνάμεων πολιτικοί μας κυβερνάνε.
Οι εταίροι μας στην Ευρωζώνη είναι κράτη που δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη, κινούνται εν κρυπτώ, και εκ του πονηρού, προσπαθούν να μας εκμεταλλευθούν, καταρτίζουν σχέδια για μας χωρίς εμάς.
Μία είναι η λύση, μονόπλευρη διαγραφή του χρέους, εκ μέρους της Ελλάδος, ταυτόχρονη εκμετάλλευση του ορυκτού μας πλούτου, και αλλαγή προσανατολισμού, αφού η Δύση μας απογοήτευσε, μας κατάστρεψε!!!. Αυτό προϋποθέτει κυβέρνηση Εθνικών πατριωτών, τέλος πια οι διεφθαρμένοι προδότες πολιτικοί.

Η Ε.Ε. ιδιοκτήτης των ελληνικών περιουσιακών στοιχείων πλέον, αναλαμβάνει την ιδιωτικοποίησή τους. Την ενισχύει όμως με ένα πρόγραμμα επενδύσεων 20 δις. ευρώ για να βελτιώσει την αξία των περιουσιακών στοιχείων κατά 40-60 δις. Κατά τους εισηγητές της πρότασης αυτής, αυτό θα επιφέρει ετήσια ανάπτυξη 5% του ΑΕΠ, αλλά και των φορολογικών εσόδων κατά 4%. Σύμφωνα με τους εισηγητές της πρότασης , τα επιτόκια δανεισμού της Ελλάδος θα μειωθούν στο μισό, η χώρα θα αναβαθμιστεί πιστοληπτικά και οι Ελληνικές τράπεζες θα κερδίσουν 30 δις. από τα ανατιμημένα πια ομόλογα που θα έχουν. Όλα αυτά είναι θεωρητικά.

Στη πράξη δεν ξέρουμε τι θα μας προκύψει.
Ταυτόχρονα η χώρα θα πρέπει να δεσμευτεί σε ένα πρόγραμμα επιπλέον ετήσιας μείωσης του χρέους κατά 1% του ΑΕΠ το χρόνο, με στόχο το χρέος να μειωθεί κάτω από το 60% μέχρι το 2025. Δηλαδή και τη περιουσία θα ξεπουλήσουμε, και «κούρεμα» θα μας κάνουν με τη «ψιλή», και άλλες περισσότερες και μεγαλύτερες οικονομικές θυσίες θα κληθεί ο ελληνικός λαός να προσφέρει. Μιλάμε για απόλυτο εξαθλίωση του λαού μας. Αυτό ήταν το αρχικό πρόγραμμά τους, γιαυτό μας χρεοκόπησαν με τη βοήθεια των εδώ προδοτών πολιτικών. Για να αρπάξουν την Ελληνική περιουσία.

Συντελείται γενοκτονία του Ελληνικού λαού εν καιρώ ειρήνης, δι’ αυτό το τραγικό γεγονός υπεύθυνη είναι η κυβέρνηση του ΓΑΠ. Η κυβέρνηση των δοσιλόγων. Αν το πρόγραμμα πώλησης και εκμετάλλευσης των ελληνικών περιουσιακών στοιχείων αποφέρει κέρδη, αυτά θα δοθούν στην Ελλάδα για να μειώσει και άλλο το χρέος της. Αν όμως το πρόγραμμα αποδειχθεί ζημιογόνο, δηλαδή δεν συγκεντρωθεί το ποσό των 125 δις. και μείνουν απούλητα περιουσιακά στοιχεία, τότε η Ελλάδα υποχρεούται να ξαναγοράσει τα απούλητα περιουσιακά στοιχεία, και να επεκτείνει το πρόγραμμα μείωσης του χρέους της κάτω από το 60% μέχρι το 2025. Δηλαδή τραγελαφική κατάσταση. Και χαμένοι και δαρμένοι, λέει ο λαός. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της προδοσίας των «Ελλήνων» πολιτικών.
Γιαυτό εσκεμμένα μας βάλανε στο ΔΝΤ για να αρπάξουν το πλούτο μας οι τράπεζες του Ρότσιλντ, και της παγκόσμιας διακυβέρνησης.

Επί της ουσίας, η πρόταση είναι ένα σχέδιο με το οποίο οι πιστωτές της χώρας όχι μόνο δεν θα χάσουν ούτε ένα ευρώ, αλλά θα βγάλουν κέρδος από τον αφρό του κρατικού πλούτου που θα αποκτήσουν έναντι πινακίου φακής. Προσπαθούν να ληστέψουν μια χώρα που τη κατέστρεψαν!!!
Ήδη ο ΓΑΠ τους έδωσε όλο τον ορυκτό μας πλούτο με την Ελληνική ΑΟΖ, (βλέπε «ΕΠΙΚΑΙΡΑ» τεύχος 105), σύν την ακίνητη περιουσία του κράτους κοψοχρονιά, εν μέσω ύφεσης και πτώσης των τιμών των περιουσιακών στοιχείων.

Ο Ronald Berger ιδρυτής της ομώνυμης εταιρίας που εισηγείται το «Eureca», είναι και πρόεδρος του ομίλου Blackstone , μητρικής εταιρίας της Blackrock, (AμερικανοΕβρα’ι’κή εταιρία), που σήμερα ελέγχει τις ελληνικές τράπεζες με επιλογή της τρό’ι’κα και των «Ελλήνων» Κουίσλινγκς, αποκτώντας μεταξύ άλλων πρόσβαση σε πολύτιμα κρατικά στοιχεία και μυστικά. Όμως με το ΓΑΠ και τη Σιωνιστική παρέα του δεν απόμεινε κανένα κρατικό μυστικό. Σε όλα έχουν πρόσβαση οι πράκτορες της παγκόσμιας Σιωνιστικής κυβέρνησης.
Όλα αυτά έγιναν ώστε η Σιωνιστική Αμερική (ΗΠΑ), να κάνει κουμάντο μέσα στην Ε.Ε. μέσω ΓΑΠ και ΔΝΤ, κατ’ εντολή της παγκόσμιας Σιωνιστικής διακυβέρνησης, ώστε να ελέγχουν την οικονομία της Ε.Ε. της Ευρωζώνης, και συνεπώς το Ευρώ. Κατόπιν αυτού άρχισε το οικονομικό σύστημα της Ε.Ε. να καταρρέει, και οι χώρες του Νότου της Ε.Ε. να απειλούνται με πιστωτικά γεγονότα. Χρησιμοποίησαν την Ελλάδα σαν «δούρειο ίππο» μέσα στην Ε.Ε. ώστε μέσω Ελλάδος να βάλουνε το Δ.Ν.Τ. στην Ευρωζώνη.

Πώς βάλανε την Ελλάδα στο Δ.Ν.Τ.
———————————————–
Το Αμερικανικό περιοδικό «VANITY FAIR» δημοσίευσε ένα καλογραμμένο άρθρο με θέμα τη χρεοκοπία και οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Το άρθρο αυτό, ανάμεσα στα άλλα έλεγε:

Τώρα ήλθε ο κατάλληλος χρόνος για να μπεί η Ελλάδα στην Ευρωζώνη, με τη κυβέρνηση Σημίτη και τη Goldman Sachs να κάνουν παιχνίδι. Εν αρχή ήν ο λόγος, και ο λόγος ήταν ο Σημίτης, και Θεός ήταν η GoldmanSachs, λέει το ιερό ευαγγέλιο, παραλλαγμένα. Αυτό το παιχνίδι το ονόμασαν «Δημιουργική λογιστική».

Μετά τη κρίση στις ΗΠΑ το 2008 με τα στεγαστικά δάνεια, κ.λ.π. η Ελλάδα άρχισε να κλυδωνίζεται κάπως, αλλά όχι δυνατά, διότι η οικονομία άντεχε ακόμη, ή δεν μας είχαν ακόμη κάνει στόχο. Περίμεναν το ΓΑΠ να έλθει στα πράγματα για να προχωρήσουν. Ο ΓΑΠ έκανε προσπάθειες να ανατρέψει το Καραμανλή, ο οποίος ήταν το μαύρο πρόβατο για τα αφεντικά του ΓΑΠ.

Από τη στιγμή που ο ΓΑΠ έγινε πρωθυπουργός, αυτός και οι φίλοι του ήξεραν το μυστικό, και αγόρασαν 1.2 δις. ευρώ σε CDS διαμέσου του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, αυτά απεκάλυψαν οι φίλοι του Αμερικανοί, μέσω των Wikileaks, (βλέπε περιοδικά CRASH & ΕΠΙΚΑΙΡΑ).
Τότε ο ΓΑΠ και ο υπουργός του επί των οικονομικών γύρισαν τον κόσμο, διαδίνοντας φήμες ότι η Ελληνική οικονομία είναι σαν το Τιτανικό , έτοιμη να βυθισθεί. Επιπλέον ο ΓΑΠ έλεγε ότι κυβερνά μια διεφθαρμένη χώρα και ένα λαό τεμπέλη. Έτσι άρχισαν τα Spreads & CDS να καλπάζουν προς τα πάνω. Ο ΓΑΠ παρέλαβε τα Spreads στα 130 και τα έφθασε στις3000. Στα επίπεδα αυτά τα Spreads είναι επιτόκια χρεοκοπίας.

Σε συνεργασία με τη τράπεζα της Ελλάδος, άλλαξαν το νόμο για αγορά μετοχών και CDS (Ασφάλιστρα κινδύνου) και από Τ3 τον έκαναν Τ10. Αυτό σημαίνει ανάλογα με τη πορεία της τιμής των CDS οι κερδοσκόποι μπορούσαν να παίζουν την αγορά των CDS.
Οι αρχικές 3 ημέρες για την εξόφληση πληρωμής αγοράς μετοχών ή CDS έγιναν 10. Αυτό τους έδωσε το χρόνο να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη χωρίς να πληρώνουν ούτε ένα ευρώ. Έτσι έπαιζαν την αγορά των CDS και κερδοσκοπούσαν, ενώ ανέβαιναν τα Spreads και οι κίνδυνοι χρεοκοπίας της Ελλάδας. Έτσι εκτόξευσαν τα Spreads από 130 σε πάνω από 800 και σήμερα 2500. Αυτό σημαίνει ότι για κάθε ένα ομόλογο, η Ελλάδα έπρεπε να πληρώνει ένα έξτρα επιτόκιο 8% (με βάση τα 800) επάνω από τα επιτόκια που εδανείζετο η Γαλλία και Γερμανία.

Έτσι έφεραν εις πέρας την εντολή του μεγάλου αδελφού-αφεντικού να χρεοκοπήσει η χώρα, για να της πάρουν το πλούτο. Έτσι ο ΓΑΠ πέτυχε να κάνει μια μικρή κρίση χρέους σε μια μαζική κρίση των αγορών.  Καθώς έκανε αυτά εργαζότανε να φέρει το ΔΝΤ μέσα στην Ευρωζώνη.

Έτσι λοιπόν η Ελλάς έφθασε στη χρεοκοπία, μέσω δόλιου υπερδανεισμού, και το ΔΝΤ ήλθε στην Ελλάδα, και διαμέσου της Ελλάδος, στην Ευρωζώνη. Έτσι άρχισε το δράμα του Ελληνικού λαού, και το παιχνίδι της Ν.Τ.Π. μέσα στην Ε.Ε. Η αποστολή του ΓΑΠ επετεύχθη.
Παγκόσμιο φαινόμενο, η κυβέρνηση της χώρας, να συνωμοτεί εναντίον της πατρίδος, και του λαού που την εξέλεξε.
Επειδή η Ελλάδα δεν έχει το δικό της νόμισμα, δημιουργήθηκαν τεράστια προβλήματα στην οικονομία. Όλα αυτά συνδυαζόμενα με τις μεγάλες σπατάλες της κυβερνήσεως, έφεραν τη χώρα στη χρεοκοπία, προς μεγάλη τέρψη των Κοσμοκρατόρων.
Έτσι ο ΓΑΠ έφερε εις πέρας την αποστολή του, και σήμερα ετοιμάζεται να φύγει. Ενάμιση χρόνο τώρα μέσα στο ΔΝΤ, η ανάπτυξη της χώρας από +3.1 ετησίως, έπεσε στο μείον -6% και ήλθε η ύφεση και η φτώχεια του λαού. Ένα δάνειο με το πρώτο μνημόνιο 110 δις. ευρώ, το Μά’ι’ο του 2010 από το μηχανισμό στήριξης της Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. δόθηκε στη χώρα, για το οποίο η Ελλάς παραιτήθηκε από την εθνική της κυριαρχία, και το διέθεσε για την αποπληρωμή παλαιών δόσεων δανείων, και άλλα μυστικά κονδύλια. Πάντως τίποτε δεν πήγε για το λαό, και ανάπτυξη.

Το ΔΝΤ μέσω των ελεγκτών της τρό’ι’κα , απαιτεί έλεγχο πάνω στην οικονομία της χώρας, και ζητά πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και πώληση δημόσιας περιουσίας. Η Ελλάδα πρέπει να πωλήσει όλες τις μεγάλες δημόσιες εταιρίες (ΔΕΚΟ), το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, τα
Λιμάνια της, τα αεροδρόμια, τις παραλίες, τα νησιά, και αρχαιολογικούς χώρους, (είναι όρος των μνημονίων), έναντι πινακίου φακής.
Ήδη βρίσκονται στην Ελλάδα τα διεθνή αρπακτικά από όλο τον κόσμο, για να αγοράσουν, σε τιμές δελεαστικές. «Διεμερίσαντο τα ιμάτιά μου εαυτοίς», ψάλλει η Αγία ημών εκκλησία.
Η τρό’ι’κα για να μας δώσει την εκάστοτε δόση του δανείου, μας στραγγαλίζει οικονομικά. Με το δεύτερο μνημόνιο, τον Ιούλιο του 2011-το λεγόμενο μεσοπρόθεσμο, δανεισθήκαμε άλλα 110 δις. Ευρώ, και έτσι φθάσαμε αισίως τα 500 δις, ποσό χρέους μη διαχειρίσημο πλέον.
Θερμά συγχαρητήρια στη κυβέρνηση των δοσιλόγων, για το μεγάλο κατόρθωμα καταστροφής της Ελλάδος. Ο δόλιος υπερδανεισμός σε πλήρη έξαρση, με σκοπό να χρεοκοπήσει η χώρα. Αυτό είναι εντολή της ΝΤΠ προς ΓΑΠ, με σκοπό να προκληθεί πιστωτικό γεγονός στη χώρα, για να μας αρπάξουν έτσι όλο τον ορυκτό πλούτο.
Επιπροσθέτως οι τοκογλύφες τράπεζες έχουν λάβει 108 δις. ευρώ, εγγύηση από το κράτος, για στήριξη. Με αυτές τις εγγυήσεις οι τράπεζες πηγαίνουν στην Ε.Κ.Τ. λαμβάνουν δάνεια με επιτόκιο 1,5% και δανείζουν το λαό με τα χρήματα του οποίου επιβιώνουν, με επιτόκια τοκογλυφικά από 11% – 19% (πιστωτικές).
Μέσα από όλη αυτή την ιστορία εκείνο που βλέπουμε είναι προδοσία σε μεγάλο βαθμό (treason), λέει το Αμερικάνικο περιοδικό «VANITY FAIR». Τώρα ο ΓΑΠ λέει ότι προσπαθεί να μας σώσει.

Σχέδιο «Ηγεμών»
————————–
Το σχέδιο «Ηγεμών» βρίσκεται προ των πυλών. Είναι ένα Μακιαβελικό σενάριο. Η ονομασία του προγράμματος διάσωσης «Ηγεμών», σκοπό έχει τη διακυβέρνησή μας από τη παγκόσμια Σιωνιστική διακυβέρνηση των κ.κ. Ρότσιλντ και τη παρέα του. Τα διεστραμμένα μυαλά της παγκόσμιας χρηματοοικονομικοπολιτικής Ελίτ εμπνεύστηκαν από το γνωστό έργο του Μιακιαβέλι «ο Ηγεμόνας», αφού το συγκεκριμένο έργο του 1513 επηρέασε τη πολιτική σκέψη πολλών πολιτικών της Ν.Τ.Π.
Ως γνωστόν πολλοί θεωρούν το Μακιαβέλι σαν το πατέρα της σύγχρονης πολιτικής επιστήμης, ταυτίζοντας το όνομά του με τη διαφθορά.
Αυτό το Μακιαβελικό έργο, έμελλε τους επόμενους αιώνες να καταστεί το εγκόλπιο αμέτρητων πολιτικών ανδρών, και να ασκήσει βαθιά επίδραση στις πολιτικές εξελίξεις όλων των κρατών της Γης, όλων των εποχών.
Και να που η «λαοπρόβλητος» Ελληνική κυβέρνηση επιστράτευσε το Μακιαβέλι για μια ακόμη φορά για τη περαιτέρω καθυπόταξη του λαού και του Κράτους, κατ’ εντολή της παγκόσμιας διακυβέρνησης.

Η αξία της Ελλάδος σε χρήμα:
—————————————–
Γνωρίζετε την αξία της Ελλάδος;;; Πάρτε βαθιά ανάσα και διαβάστε!!! Για όσους δεν γνωρίζουν τι θα πεί Ελλάδα που τάχα πάει για φούντο….
1.-Είμαστε μια χώρα που ελέγχει μια χερσαία και θαλάσσια έκταση όση είναι η Γερμανία και Αυστρία μαζί (450.000 τετρ.χιλιόμετρα), αφού εκτεινόμαστε από την Αδριατική 200 ν.μ. δυτικά της Κέρκυρας (Α.Ο.Ζ.) μέχρι τη Κύπρο μας, και από το τριεθνές στον Έβρο μέχρι νότια της Κρήτης (Ελληνική Α.Ο.Ζ.) Θέλεις δύο ώρες ταξίδι με το αεροπλάνο για να πας από τη Κέρκυρα στη Κύπρο.
2.- Στο κόσμο ζούν συνολικά 17.000.000 Έλληνες της διασποράς.
3.- Δεχόμαστε 16.000.000 τουρίστες το χρόνο και διαθέτουμε μια σημαντική τουριστική βιομηχανία.
4.- Έχουμε τρία μεγάλα ναυπηγεία που κατασκευάζουν παντός είδους πλοία, παρά τις προσπάθειες των προδοτών πολιτικών, και αφελών και επιπόλαιων συνδικαλιστών, να τα καταστρέψουν.
5.-Έχουμε βιομηχανίες αμαξωμάτων που κατασκευάζουν βαρέα φορτηγά, λεωφορεία, τρόλε’υ’, βαγόνια τραίνων, μπετονιέρες, βυτία, κ.λ.π.
παρά τις προσπάθειες των προδοτών πολιτικών να καταστρέψουν τη βιομηχανία.
6.-Διαθέτουμε 2.400 υπερδεξανόπλοια και μεγάλα φορτηγά πλοία, που
διακινούν τις παγκόσμιες θαλάσσιες μεταφορές.
7.-Είμαστε δεύτεροι στο κόσμο σε παραγωγή φρούτων, πορτοκάλια, λεμόνια, ελιές, λάδι, ακτινίδια, ροδάκινα, κ.λ.π.
8.-Έχουμε άφθονο ορυκτό πλούτο, σε χρυσό, ουράνιο, αλουμίνιο,
νικέλιο, μαγνήσιο, περλίτη, μπετονίτη, βωξίτη, ψευδάργυρο, μάρμαρα.
9.-Έχουμε άφθονα κοιτάσματα σε υδρογονάνθρακες,(πετρέλαιο, φυσικό αέριο) σε Ιόνιο, Αιγαίο, Κρητικό πέλαγος, και σε όλη την Ελληνική Α.Ο.Ζ.
Η αξία του πετρελαίου και του αερίου μας είναι (κρατηθείτε!!!) 10 τρισεκατομμύρια δολάρια!!! Αυτό αναφέρει το Γεωλογικό ινστιτούτο των ΗΠΑ. Εν τω μεταξύ ο χρυσός και το ουράνιο που υπάρχει στη Θράκη και στη Μακεδονία μας, είναι τα τρίτα κοιτάσματα σε όλη την Ευρώπη.
10.-Έχουμε άφθονη ηλιακή και αιολική ενέργεια, για παραγωγή ηλεκτρικής ενεργείας, την οποία θέλουν να πάρουν οι Γερμανοί , «πιρ-παρά».

Αυτή τη χώρα βρήκαν οι προδότες πολιτικοί να ξεπουλήσουν έναντι 125 δις. Τον προδότη πολλοί μίσησαν, την προδοσία ουδείς, λέει ο λαός.

Ο χρυσός της Ελλάδος:
———————————-
Οι άθλιοι ξεπούλησαν στο Κατάρ και το χρυσό της Χαλκιδικής.
Άγνωστο το τίμημα της συμφωνίας μεταξύ του Εμίρη και του κακομοίρη.
Πάνε και τα χρυσωρυχεία-μεταλλεία της Χαλκιδικής. Περνάνε στα χέρια του Εμίρη του Κατάρ, με υπογραφή του κακομοίρη, χωρίς να γνωρίζει κανείς τι ποσοστό από το παραγόμενο χρυσό θα μπαίνει στα Ελληνικά δημόσια ταμεία, και αν θα μπαίνει!!!.
Αποφασίστηκε η είσοδος κεφαλαίων του Κατάρ στην εταιρία Μεταλλεία Χαλκιδικής «Ελληνικός Χρυσός», του κ. Μπόμπολα.

Στις δηλώσεις μετά τη συνάντηση του κακομοίρη με τον Εμίρη του Κατάρ, ο κακομοίρης ανέφερε ότι η συμφωνία στέλνει μήνυμα στη διεθνή κοινότητα ότι η Ελλάδα αποκτά αναπτυξιακές ευκαιρίες μετά τις μεταρρυθμίσεις που προωθεί η κυβέρνηση. Έτσι αόριστα……

Τόσο ο κακομοίρης όσο και ο εμίρης, τόνισαν ότι υπάρχουν σχέσεις εμπιστοσύνης ανάμεσα στις δύο χώρες…. Έτσι αόριστα, και για τη ταμπακιέρα τσιμουδιά. Εμείς λέμε, πάει και ο χρυσός της Χαλκιδικής (Κασάνδρα), πέταξε και αυτός όπως πέταξαν τα πετρέλαια των Ελληνικών θαλασσών υπό μορφή επενδύσεων…….
Πίσω από τον εμίρη και το κακομοίρη είναι οι τράπεζες του Ρότσιλντ και της παγκόσμιας Σιωνιστικής διακυβέρνησης. Τους τα έδωσε όλα
ο εφιάλτης κακομοίρης, και ο Ελληνικός λαός χρεοκόπησε!!!

Ψευτοσοσιαλιστές κρυμμένοι στη τσέπη του ΡΟΤΣΙΛΝΤ συνεισφέρουν τα μέγιστα στη δημιουργία χάους στην Ελλάδα, για να ψαρέψει ο ΣΟΡΟΣ με το ΡΟΤΣΙΛΝΤ σε θολά νερά, και να μην τον πάρει κανείς χαμπάρι στην αρπαγή του χρυσού της Ελλάδος. Ο κακομοίρης μας λέει συνέχεια για να το εμπεδώσουμε, ότι λεφτά δεν υπάρχουν, (ενώ προεκλογικά έλεγε λεφτά υπάρχουν, για να αρπάξει τη ψήφο των Ελλήνων), πετσοκόβουν μισθούς και συντάξεις , οι ένοπλες δυνάμεις δεν έχουν καύσιμα και ανταλλακτικά, η Τουρκία καιροφυλακτεί, και ο κακομοίρης πέρα βρέχει, από τη πόλη έρχομαι και στη κορφή κανέλα, που λέει ο λαός, η παγκόσμια Σιωνιστική διακυβέρνηση να είναι καλά, και η Ελλάς ας πάει να κουρεύεται…..στα κουρεία της Ε.Ε.

Τα σχολεία του Ελληνισμού της διασποράς τα κλείνουμε, λεφτά για να τυπώσουμε βιβλία των μαθητών δεν έχουμε, αλλά τις τράπεζες τις χρηματοδοτούμε με 108 δις. ευρώ, και διασώζουμε την μικρή άχρηστη τράπεζα του Λαυρέντη με πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, ενώ οι τράπεζες πίνουν το αίμα του Ελληνικού λαού με τοκογλυφικά επιτόκια, η χώρα χρεοκοπεί, και ο λαός πένεται, φθάνει ότι σώσαμε τη τράπεζα του Λαυρέντη…..Η βλακεία σε πλήρη ανάπτυξη.

ΑΝΤΩΝΗΣ Ι. ΓΡΥΠΑΙΟΣ
Διεθνολόγος

Πηγή: ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ «EURECA» & «ΗΓΕΜΩΝ» και Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

http://www.hellenesonline.com/go/2011/10/eyrhka-hgemwn-ploytos-elladas/

Ο Γιάννης Βαρουφάκης σκιαγραφεί τα ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΙΕΞΟΔΟΥ

Ομιλία Γιάνη Βαρουφάκη στην Εκδήλωση της Επιστημονικής Ένωσης Δικηγόρων, Παρασκευή 26η Νοεμβρίου 2010, Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων

Θέμα: Το Μνημόνιο και η Οικονομική Κρίση

Δύο φορές στην ιστορία της η ανθρωπότητα ξάφνιασε τον εαυτό της. Το 1929 και το 2008. Και τις δύο αυτές φορές, ο κόσμος άλλαξε. Το Κραχ του 1929 δρομολόγησε τραγικές εξελίξεις που όταν καταλάγιασαν (στην δεκαετία του ’50) ο κόσμος δεν θύμιζε σε τίποτα την προ του 1929 εποχή. Η Κατάρρευση του 2008 άναψε το φυτίλι διαδοχικών κρίσεων που, σήμερα, δημιουργούν τις συνθήκες για έναν κόσμο που δεν θα θυμίζει σε τίποτα την προ του 2008 εποχή. Η κρίση του ευρώ εντάσσεται σε αυτές τις εξελίξεις.

Ξεκινώ με αυτά τα λόγια επειδή νιώθω την ανάγκη να προτρέψω όλους να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε σε όρους της προ του 2008 εποχής. Αυτά που ξέραμε δεν ισχύουν πια. Συνταγές που μπορεί να λειτούργησαν στο παρελθόν δεν λειτουργούν πλέον. Όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά παντού. Ξέρετε τι με στενοχωρεί περισσότερο αυτή την εποχή; Να ακούω ανθρώπους που εκτιμώ να μιλάνε σήμερα λέγοντας πράγματα που θα έλεγαν σαν το 2008 να μην είχε συμβεί. Ανθρώπους της Αριστεράς που νιώθουν δικαιωμένοι από την Κρίση του καπιταλισμού αλλά που δεν μπορούν για διακρίνουν τις νέες προκλήσεις τυφλωμένοι από αυτό το συναίσθημα μιας απατηλής δικαίωσης. Ανθρώπους της αντίπερα όχθης, της νεοφιλελεύθερης Δεξιάς που επιμένουν ότι το κράτος φταίει για όλα, παρά το οφθαλμοφανές γεγονός ότι το 2008 κατέρρευσε το μύθευμα πως οι αγορές γνωρίζουν καλύτερα. Κυβερνητικούς που κατάφεραν να πειστούν ότι η περιοριστική πολιτική μπορεί να περιορίσει το δημόσιο χρέος και αντιπολιτευόμενοι που θεωρούν ότι η Ελλάδα μπορεί να ξεφύγει από τις δαγκάνες της πτώχευσης με τις δικές της δυνάμεις. Το ξαναλέω: Στην μετά το 2008 εποχή, όλες αυτές οι απόψεις λειτουργούν ως προκαταλήψεις που ταΐζουν την Κρίση, αντί να βοηθούν στην διαχείρισή της.

Επειδή κάλλιστα μπορείτε να μου πείτε ότι κρίσεις είχαμε και στο παρελθόν, το 1979, το 1985, το 1991, επιτρέψτε μου να εξηγηθώ. Να εξηγήσω γιατί το 2008 είναι ένα νέο 1929. Και μέσα από αυτή την εξήγηση να πω μερικά λόγια για το μέλλον.

Κοιτάζοντας στο παρελθόν για σημεία του μέλλοντός μας, το πρώτο θύμα του 1929 ήταν το ‘κοινό νόμισμα’ της εποχής: ο Κανόνας του Χρυσού που κατέρρευσε καθώς τα κράτη, αντί να συντονίσουν τις ενέργειές τους ώστε να συμπιέσουν το συνολικό άθροισμα δημόσιου χρέους  και τραπεζικών ζημιών, βάλθηκαν να περιορίσουν τις δημόσιες δαπάνες και να προσπαθήσουν το ένα να βγει από την κρίση εις βάρος του άλλου. Έτσι η Κρίση θέριεψε και μόνο οι ανθρωποθυσίες του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου την τιθάσεψαν.

Μετά το τέλος του πολέμου, οι ΗΠΑ συνειδητοποίησαν το αυτονόητο. Ότι για να μην επιστρέψει η Κρίση, έπρεπε να σχεδιαστεί ο τρόπος με τον οποίο θα συνδυαζόταν (Α) η νομισματική σταθερότητα με (Β) την ανακύκλωση των Αμερικανικών πλεονασμάτων στο εξωτερικό (ώστε να δημιουργείται στην Ευρώπη και στην Ασία ζήτηση για τα αμερικανικά προϊόντα). Αυτό το Παγκόσμιο Σχέδιο (που συνδύαζε το σύστημα Bretton Woods, το Σχέδιο Marshall, τις συνεχείς αμερικανικές προσπάθειες στήριξης Ιαπωνίας και Γερμανίας κλπ) οδήγησε την μακροβιότερη, σταθερότερη περίοδο καπιταλιστικής ανάπτυξης. Όμως, η σταθερότητα γεννά αστάθεια, είτε στον ιδιωτικό τομέα είτε στον δημόσιο, και για αυτό το Παγκόσμιο Σχέδιο κατέρρευσε το 1971. Τι συνέβη;

Σίγουρη για την σταθερότητα του Παγκόσμιου Σχεδίου, και την κυριαρχία του κοινού νομίσματος της μεταπολεμικής περιόδου, του δολαρίου, το Αμερικανικό κράτος χρηματοδότησε έναν ατελείωτο, πανάκριβο πόλεμο καθώς και μια εσωτερική κοινωνική πολιτική κόβοντας μεγάλες ποσότητες νέου χρήματος. Δολαρίων μεγάλες ποσότητες των οποίων κατέληξαν σε ξένα χέρια. Όταν αυτά τα ξένα χέρια φοβήθηκαν ότι τα δολάριά τους ήταν ακάλυπτα, και πως τα εμπορικά ελλείμματα της Αμερικής δεν μπορούν να συνεχιστούν, το Παγκόσμιο Σχέδιο κατέρρευσε τον δεκαπενταύγουστο του 1971.

Οι Η.Π.A βρέθηκαν προ διλήμματος. Η συντηρητική, πουριτανική αντίδραση θα ήταν να σφίξουν το ζωνάρι, μειώνοντας τις εισαγωγές και το μέσο Αμερικανικό βιοτικό επίπεδο. Δεν επέλεξαν αυτή την λύση. Επέλεξαν μια άλλη. Αυτό που ονομάζω την ελεγχόμενη αποσταθεροποίηση της παγκόσμιας οικονομίας που οδήγησε σε εκείνο που ονομάζω ελεγχόμενη διεθνή ανισορροπία.

Τι εννοώ; Αντί να μειώσουν τα ελλείμματά τους, τα αύξησαν επίτηδες. Τόσο το εμπορικό έλλειμμα όσο και το έλλειμμα του κράτους τους. Έτσι, από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, έως και το 2008, οι ΗΠΑ συντηρούσαν την παγκόσμια ζήτηση αγαθών επιτρέποντας το εμπορικό τους έλλειμμα να γιγαντωθεί με αντάλλαγμα ένα τσουνάμι κεφαλαίων (γερμανικών, ιαπωνικών, αραβικών και, πιο πρόσφατα, κινεζικών) τα οποία έρρεαν προς την Wall Street καλύπτοντας τα αμερικανικά εμπορικά και κρατικά  ελλείμματα. Οι ΗΠΑ, με απλά λόγια, λειτουργούσαν ως μια τεράστια ηλεκτρική σκούπα που απορροφούσε τα πλεονάσματα των χωρών που στήριζαν το μοντέλο ανάπτυξής τους στα επιθετικά εμπορικά πλεονάσματα.

Λένε πολλοί ότι η Κρίση του 2008 ήταν η κρίση που προκάλεσε η Wall Street, ο αμερικανικός χρηματοπιστωτικός τομέας με τα τοξικά παράγωγα, τα αλόγιστα δάνεια κλπ. Καμία αντίρρηση. Αναρωτήθηκε όμως κανείς πως έγινε αυτό; Επιτρέψτε μου μία εξήγηση: Κάθε μέρα που περνούσε ένα τσουνάμι 3 με 5 δις δολαρίων έφτανε στην Wall Street για να επενδυθούν σε μετοχές στην ΝΥ, σε άμεσες επενδύσεις ή σε ομόλογα του δημοσίου. Τι περιμέναμε να κάνουν οι τραπεζίτες; Δεν θα έβρισκαν τρόπους να επωφεληθούν από το γεγονός ότι κάθε μέρα  περνούσαν από τα χέρια τους πακτωλοί χρημάτων; Αυτή είναι η δουλειά τους. Για αυτό τον λόγο δημιούργησαν τα παράγωγα. Για να κερδίσουν τόσο από τα κεφάλαια των ξένων που μετανάστευαν στις ΗΠA όσο και από τα χρέη των φτωχών αμερικανών που δανείζονταν για να βάλουν μια στέγη πάνω από το κεφάλι τους και να αγοράσουν εισαγόμενα αγαθά από την Wal Mart. Τι ήταν λοιπόν τα παράγωγα; Ιδιωτικό χρήμα που παρήγαγαν οι τράπεζες το οποίο το διακινούσαν αποσπώντας τεράστια κέρδη εκφρασμένα σε δημόσιο χρήμα – σε πραγματικά δολάρια.

Λέμε ότι το δικό μας ανόητο κράτος έκανε τόσα χρόνια ανάπτυξη με δανεικά. Σωστά. Όμως το ίδιο συνέβαινε στην αγγλοσαξωνία: Η ραγδαία ανάπτυξη της Αμερικής, της Βρετανίας, της Ιρλανδίας βασιζόταν σε ιδιωτικό χρήμα του οποίου η βάση δεν ήταν παρά χρέη. Όσο όμως αυξανόταν η ποσότητά του και οι αγορές το δέχονταν σαν να ήταν πραγματικό χρήμα, αυτό το ιδιωτικό, τοξικό χρήμα λειτουργούσε ως η ηλεκτρική ενέργεια που επέτρεπε στην αμερικανική ηλεκτρική σκούπα να απορροφά τα πλεονάσματα της Γερμανίας, της Ιαπωνίας, των Εμιράτων και, βεβαίως, της Κίνας.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο γεννήθηκε το ευρώ. Η Γερμανία το αποδέχθηκε κρίνοντας ότι θα μπορούσε να λειτουργεί εντός της ευρωζώνης όπως και πριν: Δηλαδή, ως παραγωγός εμπορικών πλεονασμάτων τα οποία θα διοχέτευε τόσο εντός της υπόλοιπης ευρωζώνης όσο και εκτός – βασικά στις αγγλοσαξονικές χώρες. Ο όρος όμως που έθεσε στην Γαλλία, και στον Ντελόρ, ήταν ότι η νομισματική ένωση θα γινόταν κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του μάρκου. Με άλλα λόγια, δεν θα άφηνε περιθώριο για την δημιουργία ευρωπαϊκού χρέους, για την στήριξη των κρατών από την ΕΚΤ, ή για ίδρυση ενός μηχανισμού ανακύκλωσης των πλεονασμάτων εντός της ευρωζώνης. Έτσι, οι τρεις προϋποθέσεις για την δημιουργία μιας βιώσιμης νομισματικής ένωσης έλλειπαν εξ αρχής.

Όσο η Αμερικανική ηλεκτρική σκούπα απορροφούσε μανιωδώς τα πλεονάσματα των άλλων, και το τοξικό χρήμα της Wall Street επιτάχυνε την οικονομική μεγέθυνση παγκοσμίως, η σαθρή αρχιτεκτονική του ευρώ άντεχε. Ο σεισμός όμως του 2008 ήταν τέτοιος που το αρχιτεκτόνημα ράγισε. Από τότε οι ρωγμές αυτές βαθαίνουν περισσότερο με κάθε κίνηση της ΕΕ να τις κουκουλώσει αρνούμενη ότι ο κόσμος άλλαξε δια παντός το 2008 και, συνεπώς, ότι οι υπάρχουσες συνταγές δεν θα αποτρέψουν την κατάρρευση.

Για να το πω απλά: Αυτό που άλλαξε μετά το 2008 είναι ότι χάλασε η αμερικανική ηλεκτρική σκούπα. Όσο και να προσπαθούν οι κύριοι Ομπάμα και Μπερνάνκε να την διορθώσουν, αυτή δεν λέει να επαναλειτουργήσει. Το αποτέλεσμα είναι η οικουμένη ολάκαιρη να κινείται στον αστερισμό της ύφεσης. Αν η Κίνα κρατάει ακόμα αυτό οφείλεται στο ότι έκανε ακριβώς το αντίθετο από αυτό που κάνει η Ευρώπη. Αντί για περιοριστική πολιτική, επενδύει όπου βρει. Τους τελευταίους 18 μήνες έχτισαν 7 χιλιάδες χιλιόμετρα υπεργρήγορων τραίνων, TGV τύπου και καλύτερα ακόμα. Όμως, δεν θα μπορεί η Κίνα μόνη της να κρατήσει τους ρυθμούς ανάπτυξης ψηλά. Ήδη, η κατανάλωση στην Κίνα μειώθηκε στο 35% το ΑΕΠ. Με άλλα λόγια, όχι μόνο δεν μπορεί η Κίνα να  δημιουργήσει αρκετή ζήτηση για την Γερμανία αλλά ούτε και θα μπορεί να αναπαράγει την δική της ανάπτυξη για πολύ.

Μέσα σε αυτό το σκηνικό, η ΕΕ έχει αυτο-εγκλωβιστεί σε έναν φαύλο κύκλο που μόνη της δημιούργησε. Ο φαύλος κύκλος που με μαθηματική ακρίβεια θα αποδομήσει το ευρώ, αν δεν παρέμβει η ΕΕ, έχει ως εξής: Η τρόικα δανείζει τεράστια ποσά στα ήδη υπερχρεωμένα κράτη με υψηλά επιτόκια και ως αντάλλαγμα τους επιβάλει ασφυκτικές περιοριστικές πολιτικές που μειώνουν το ΑΕΠ τους. Το βλέπουν αυτό οι τράπεζες και πείθονται πως τα παλαιότερα δανεικά που τους χρωστούν τα υπερχρεωμένα κράτη μάλλον δεν θα τα πάρουν ποτέ. Έτσι, οι τράπεζες, όση ρευστότητα και να τους δίνει η ΕΚΤ, δεν δανείζουν στις επιχειρήσεις και στα νοικοκυριά με αποτέλεσμα να βαθαίνει η ύφεση, να μειώνονται τα κρατικά έσοδα, να αυξάνονται τα χρέη των υπερχρεωμένων κρατών και, έτσι, να πανικοβάλλονται ακόμα πιο πολύ οι τράπεζες.

Η Κρίση είναι λοιπόν ευρωπαϊκή και οι διμερείς δανειακές συμφωνίες της τρόικα με τα χρεωκοπημένα κράτη (π.χ. Ελλάδα και Ιρλανδία) αποτελούν μέρος και όχι λύση του προβλήματος. Η άμμος που έχει μείνει στην κλεψύδρα της αντίστροφης μέτρησης για το ευρώ είναι λίγη και για αυτό ήρθε η ώρα για μια διαφορετική, ορθολογική παρέμβαση εκ μέρους της ΕΕ που να αντιμετωπίζει άμεσα και τις δύο εν εξελίξει κρίσεις:

(α) την κρίση χρέους των υπερχρεωμένων κρατών και

(β) την κρίση των ευρωπαϊκών τραπεζών στις οποίες ανήκει το χρέος των υπερχρεωμένων κρατών και τις οποίες κρατά ζωντανές η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) με πακτωλούς δημόσιου χρήματος.

Για να σπάει ο φαύλος κύκλος μεταξύ των δύο κρίσεων η τρόικα πρέπει να παραδεχθεί έμπρακτα πως η θεραπεία που επιβάλει στα κράτη τροφοδοτεί την καλπάζουσα επιδημία αντί να την αποδυναμώνει. Αντί για τις διμερείς “διαπραγματεύσεις” με την κάθε κυβέρνηση ξεχωριστά, η τρόικα θα έπρεπε να αποβάλει το ΔΝΤ, το οποίο δεν έχει λόγο να μπλέκεται στα πόδια των ευρωπαίων, καθώς η λύση της κρίσης δεν χρειάζεται δάνεια. Ας επικεντρωθεί το ΔΝΤ σε άλλες γωνιές του κόσμου που χρειάζονται πραγματικά δανεικά. Η Ευρώπη δεν έχει ανάγκη ούτε τα δις του ΔΝΤ ούτε και την τεχνογνωσία του.

Πως μπορεί η ΕΕ να σπάσει την ραχοκοκαλιά της Κρίσης; Με δύο απλές κινήσεις που, μάλιστα, όχι μόνο θα έσβηναν την μαινόμενη πυρκαγιά αλλά και που θα αποτελούσαν το πρώτο βήμα της αναγέννησης του Ευρωπαϊκού ονείρου.

Βήμα πρώτο: Πως θα ξεπεραστεί η σημερινή κρίση χρέους

Η ΕΕ συγκαλεί αύριο το πρωί Σύνοδο με την συμμετοχή:

(Α) αρχηγών των υπερχρεωμένων κρατών και

(Β) εκπρόσωπων των ευρωπαϊκών τραπεζών (που κατέχουν τα ομόλογα των προηγούμενων).

Ο σκοπός μιας τέτοιας Συνόδου ηλίου φαεινότερος: Μια αμοιβαίως επωφελής συμφωνία η οποία θα συρρικνώσει το άθροισμα των δημοσίων χρεών και των τραπεζικών ζημιών (τωρινών και μελλοντικών). Π.χ. οι τράπεζες συμφωνούν να μειώσουν τις απαιτήσεις τους από τα υπερχρεωμένα κράτη (αποδεχόμενες νέα ομόλογα μικρότερης αξίας και μακρύτερης διάρκειας) ενώ τα υπερχρεωμένα κράτη να περιορίσουν τις δαπάνες τους σε τομείς που δεν ενισχύουν την φτώχεια και δεν πλήττουν την μελλοντική παραγωγικότητα της χώρας τους. Σε αντάλλαγμα η ΕΚΤ δεσμεύεται πως θα συνεχίσει να παράσχει όση ρευστότητα χρειάζονται οι τράπεζες στο διηνεκές.

Μια τέτοια λογική συμφωνία μπορεί να επιτευχθεί σε μερικές ώρες με αποτέλεσμα την άμεση μείωση του όγκου χρεών-ζημιών. Μάλιστα η ανακοίνωση ότι επιτεύχθηκε μια τέτοιας συμφωνία θα ανακούφιζε τις αγορές και θα απέτρεπε άμεσα και αποτελεσματικά την επέκταση του ντόμινο στην Ισπανία, στην Ιταλία, στο Βέλγιο.

Μια μέρα μετά, η ΕΚΤ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε κοινή συνέντευξη τύπου, ανακοινώνει ότι την άμεση μεταφορά ομολόγων του κάθε κράτους αξίας ίσης με το 60% του ΑΕΠ του στην ΕΚΤ (μέρος δηλαδή του εθνικού χρέους που επιτρέπει το Μάαστριχτ). Για να καλύψει αυτά τα ομόλογα, η ΕΚΤ εκδίδει ευρωομόλογα ίσης αξίας. Τα κράτη εξακολουθούν να χρωστούν τα ομόλογα αυτά στην ΕΚΤ αλλά πληρώνουν χαμηλότερους τόκους ανάλογους με το επιτόκιο των ευρωομολόγων.

Με αυτές τις απλές κινήσεις, το συνολικό δημόσιο χρέος της ευρωζώνης θα μειωνόταν κατά τουλάχιστον 35%. Χωρίς να ζημιωθεί κανείς.

Βήμα δεύτερο – Πως θα έρθει η ανάκαμψη

Αμέσως μετά την πυροσβεστική αυτή παρέμβαση, πρέπει να έρθει η ανάκαμψη που θα απορροφήσει το εναπομείναν χρέος και που θα βάλει την Ευρώπη σε νέα αναπτυξιακή τροχιά: Για αυτό τον σκοπό μπορεί και πρέπει να επιστρατευτεί η ΕΤΕ. Σήμερα, η ΕΤΕ έχει επενδυτικές ικανότητες διπλάσιες της Παγκόσμιας Τράπεζας. Τι την σταματά από το να εκπονήσει ένα μαζικό πανευρωπαϊκό επενδυτικό πρόγραμμα με επίκεντρο της πράσινη ανάπτυξη, την παιδεία, την υγεία, την ενδυνάμωση της τεχνολογικής εξέλιξης; Να σας πω: Την σταματά ο όρος ότι οι επενδύσεις της ΕΤΕ πρέπει να συγχρηματοδοτούνται από τα υπερχρεωμένα κράτη μέλη που βέβαια δεν το κάνουν. Μια μικρή αλλαγή, θα άνοιγε τον δρόμο για ένα νέο Σχέδιο Marshall: Το ποσοστό συμμετοχής τους κράτους μέλους πρέπει να μπορεί να χρηματοδοτείται με την έκδοση ευρωομολόγων.

Πολλοί θεωρούν ότι μόνο η μετατροπή της ευρωζώνης σε μια ομοσπονδιακή ένωση μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Αυτή όμως η σκέψη οδηγεί στην απόγνωση καθώς τα πολιτικά εμπόδια είναι αδιαπέραστα. Όμως τα δύο βήματα που μόλις πρότεινα θα επιτύγχαναν τα ίδια αποτελέσματα χωρίς καμία ουσιαστική θεσμική αλλαγή. Έτσι, η Ευρώπη ξαφνικά μια μέρα θα λειτουργούσε ως εάν να ήταν ομόσπονδη – τουλάχιστον όσο αφορά την οικονομική της πολιτική. Η πολιτική ένωση θα γινόταν έτσι τόσο πιο εύκολη.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Όπως θα παρατηρήσατε δεν αναφέρθηκα ούτε μια φορά στα ιδιαίτερα αμαρτήματα που η χώρα μας κουβαλάει από καιρό στις πλάτες της. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η παρούσα Κρίση μόνο σε Ευρωπαϊκό επίπεδο μπορεί να αντιμετωπιστεί. Όσο αβάστακτος είναι ο επαρχιωτισμός του να λέμε ότι για όλα μας τα δεινά ευθύνονται οι ξένοι, άλλο τόσο αβάστακτος είναι ο επαρχιωτισμός του να λέμε ότι αυτή η Ευρωπαϊκή και διεθνής Κρίση θα ξεπεραστεί μέσα από διαρθρωτικές αλλαγές και περιοριστική δημοσιονομική πολιτική στο πλαίσιο του κράτους έθνους, του Μνημονίου, της σημερινής αδιέξοδης πολιτικής.

Η πρόταση που σας παρέθεσα για το πως η ΕΕ θα μπορούσε να βγάλει την Ευρώπη από την Κρίση έχει δύο ενδιαφέρουσες προεκτάσεις. Η μία προέκταση αγγίζει τον υπόλοιπο κόσμο, πέραν της ηπείρου μας. Γιατί αν εμείς, ως Ευρωπαίοι, καταφέρουμε να ξεπεράσουμε την Κρίση του 2008, τότε θα βοηθούσαμε την οικουμένη να βρει μια νέα ισορροπία στην μετά το 2008 εποχή. η δεύτερη προέκταση αφορά την Ελλάδα που θα έπαιρνε τις ανάσες που χρειάζεται για να κάνει τις μεταρρυθμίσεις που τόση ανάγκη έχουμε.

Ο μετά το 2008 κόσμος, πράγματι, θα είναι ένα νέο τοπίο. Έτσι όπως πορευόμαστε τώρα θα είναι σκοτεινό, σπαρμένο με τα κουφάρια των θυμάτων της γενικευμένης ύφεσης, στιγματισμένος από την αποτυχία της γενιάς μας να κάνει κάτι για την κλιματική αλλαγή, βουτηγμένος στις διενέξεις μεταξύ λαών και ανθρώπων που δεν μπόρεσαν να δουν το κοινό τους συμφέρον. Η λύση θα έρθει στο επίπεδο της Ευρώπης. Δεν θα θυμίζει όμως σε τίποτα τις ανοησίες που συζητούν στα διάφορα Φόρα οι σημερινοί λιλιπούτιοι ηγέτες μας.