Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

Βαρουφάκης,Γ. -Μέγιστη αφροσύνη


Photo: ßlϋeωãvε
Photo: ßlϋeωãvε
1 εικόνα
Ποτέ δεν πρέπει να λέμε όχι από αντίδραση. Όχι λέμε μόνο (ιδίως στους ισχυρούς) όταν έχουμε λόγους να πιστεύουμε ότι ένα ναι θα φέρει μεγαλύτερα δεινά. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, η Ελλάδα έπρεπε να πει όχι στην 'Συμφωνία' της Οκτωβριανής Συνόδου. Επειδή ήταν μια συμφωνία δήθεν που, αν και γιορτάστηκε εντός και εκτός ως 'λύση', στην πραγματικότητα σπρώχνει το ευρώ και την Ελλάδα πιο βαθειά στο τέλμα.
Το όχι εκείνο, όπως έγραφα την ώρα που έκλεινε εκείνη η 'Συμφωνία', έπρεπε να ειπωθεί από το στόμα του πρωθυπουργού της χώρας. Στις Βρυξέλλες. Εντός της Συνόδου. Έτσι ώστε να μην υπάρξει κοινό ανακοινωθέν και οι συζητήσεις να συνεχίζονται έως ότου προκύψει μια πραγματική λύση της Κρίσης του ευρω-συστήματος. Σε ένα μήνα, σε δύο, σε όσο καιρό χρειαζόταν. Αντ' αυτού του όχι, ο πρωθυπουργός άλλη μια φορά υπερθεμάτισε για ένα πακέτο τριών ανόητων μέτρων που ζημιώνουν Ελλάδα και Ευρώπη (βλ. πιο κάτω το παράρτημα με την σχετική ανάλυση).
Με ρωτούν πολλοί: Δεν είναι καλό που, έστω και τώρα, ο πρωθυπουργός έδωσε την δυνατότητα στους πολίτες να πουν το μεγάλο όχι που εκείνος δείλιασε να πει; Απαντώ αρνητικά. Ο κ. Παπανδρέου απλώς προσέθεσε άλλο ένα σφάλμα στην ακολουθία σφαλμάτων που θα στιγματίσουν την πρωθυπουργική του πορεία. Εξηγώ: Με την επιστροφή του από τις Βρυξέλλες (ακριβώς όπως είχε κάνει τόσο τον Μάρτιο όσο και τον Ιούλιο) ο πρωθυπουργός παρουσίασε στον ελληνικό την 'Συμφωνία' που επετεύχθη ως μια καλή εξέλιξη - μια χαρμόσυνη είδηση. Ζήτησε εύσημα για την διαπραγματευτική επιτυχία του ιδίου και του επιτελείου του. Διατυμπάνισε ότι η Ελλάδα μπορεί να ανασαίνει πλέον ευκολότερα, καθώς απεμπόλησε ένα σημαντικό μέρος του δημόσιου χρέους. Λίγο-πολύ, είπε ό,τι είχε πει και την 25η του περασμένου Μαρτίου, τότε που κατά την επιστροφή του από την Εσπερία δήλωνε: "Η Ευρώπη έπραξε το καθήκον της. Τώρα εμείς μπορούμε να κάνουμε αυτό που πρέπει για την χώρα." Τα ίδια που είχε πει και μετά την 21η Ιουλίου.
Από την στιγμή που και συνυπέγραψε την πρόσφατη Συμφωνία και την παρουσίασε ως 'Λύση', ο κ. Παπανδρέου δεν έχει το ηθικό δικαίωμα απέναντι στους Ευρωπαίους να αρνηθεί τους βασικούς της άξονες. Παράλληλα, το να ισχυριστεί ότι ανακοίνωσε το δημοψήφισμα ώστε να αυξήσει την διαπραγματευτική του ικανότητα απέναντι στους ευρωπαίους ως προς τις λεπτομέρειες της 'Συμφωνίας' (που θα αποφασιστούν εντός των προσεχών εβδομάδων) αποτελεί μέγιστη αφροσύνη: Δεν θέτεις μια συμφωνία που συνυπέγραψες, και την οποία λες ότι πιστεύεις, υπό συνολική αμφισβήτηση για να πετύχεις κάποιες βελτιώσεις στις λεπτομέρειες. Είτε διαφωνείς με τους κεντρικούς άξονες της 'Συμφωνίας', οπότε λες όχι εντός της Συνόδου, είτε συμφωνείς, οπότε δεν κηρύσσεις δημοψήφισμα μήνες μετά. Κι αν αυτό που αποζητάς είναι πολιτική νομιμοποίηση, τότε κηρύσσεις εκλογές.
Εν συντομία, ο πρωθυπουργός αφήνει να εννοηθεί ότι ανακοίνωσε το δημοψήφισμα για να ενισχυθεί η διαπραγματευτική ισχύς της Ελλάδας στις επερχόμενες διαβουλεύσεις επί των λεπτομερειών της 'Συμφωνίας'. Ότι με την απειλή του λαϊκού 'όχι' θα πετύχει καλύτερους όρους για την χώρα. Ότι το δημοψήφισμα αποτελεί εργαλείο για να εκμαιεύσει υποχωρήσεις από τους ξένους. Τίποτα από αυτά δεν ισχύει. Απολύτως τίποτα.
Ο κ. Παπανδρέου δεν χρησιμοποιεί το δημοψήφισμα ως διαπραγματευτικό χαρτί εναντίον της κας Μέρκελ (αυτό μπορούσε να το κάνει χωρίς δημοψήφισμα απειλώντας με ένα δικό του όχι εντός της Συνόδου) αλλά στο εσωτερικό της χώρας. Αρχικά, ως διαπραγματευτικό χαρτί απέναντι στους βουλευτές του, στους οποίους ουσιαστικά λέει: "Ξαναστηρίξτε με, αγνοώντας την λαϊκή κατακραυγή, μιας και έχω εξασφαλίσει το δικαίωμα στον λαό να μιλήσει μόνος του σε δυο-τρεις μήνες." Και τότε, όταν θα έρθει η ώρα του δημοψηφίσματος, ο κ. Παπανδρέου θα πει σε εμάς τους πολίτες: "Είτε λέτε ναι στην Συμφωνία που σας έφερα είτε επιλέγετε μια Ελλάδα εκτός Ευρώπης."
Τα ψέμματα όμως έχουν πάντα ένα τέλος.
Κύριε Παπανδρέου, σφάλατε κατ' εξακολούθηση σε όλη την διάρκεια της Κρίσης.
Αποδεχθήκατε μια δανειακή συμφωνία, τον Μάη του 2010, που κανείς σώφρων δεν θα αποδεχόταν, παρουσιάζοντάς την μάλιστα ως την μοναδική εναλλακτική της καταστροφής.
Προσθέσατε, όπως ο Macbeth, το ένα εγκληματικό λάθος στο άλλο και, κάθε φορά, το παρουσιάζατε ως 'λύση', 'επιτυχία', 'ελπίδα' την ώρα που η βάθαινε τόσο η εθνική όσο και η προσωπική σας τραγωδία
• Τώρα, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να παρατείνετε την παραμονή σας στην πρωθυπουργία, δεν διστάζετε να διακινδυνεύσετε την ευρωπαϊκή θέση της χώρας, θέτοντας τον ελληνικό λαό προ του διλήμματος: Είτε ψηφίζεις 'ναι' στο δημοψήφισμα είτε εγκαταλείπουμε την Ευρώπη.
Φτάνει πια. Αρκετή ζημιά κάνατε. Ήρθε η ώρα της παραίτησης όσο υπάρχει ακόμα καιρός. Καιρός να μην προστεθεί στις επιπτώσεις των δικών σας αποτυχιών, πέραν της οικονομικής κατάρρευσης, και η απομάκρυνση της χώρας από την Ευρώπη.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ: Οι λόγοι που η Ελλάδα, δια στόματος πρωθυπουργού, έπρεπε να έχει ασκήσει βέτο στην τελευταία 'Συμφωνία'
Τρεις ήταν οι άξονές της: (1) Ελληνικό χρέος, (2) Χρηματοδότηση Ιταλίας-Ισπανίας μέσω ενός ενισχυμένου EFSF, (3) Επανακεφαλαιοποίηση των ευρωπαϊκών τραπεζών. Ας δούμε γιατί η Συμφωνία στην οποία κατέληξαν ήταν απαράδεκτη και ως προς τους τρεις αυτούς άξονες.
(1) Ελληνικό χρέος
Το μεγάλο σφάλμα της ΕΕ είναι η επιμονή της να μην χαρακτηριστεί ως 'πιστωτικό γεγονός' το κούρεμα των προ του Μαΐου 2010 ομολόγων. Το σκεπτικό είναι ότι ένα τέτοιο 'γεγονός' θα πυροδοτήσει τα ασφάλιστρα CDS με αποτέλεσμα (α) να κερδίσουν οι κερδοσκόποι που τα αγόρασαν, και (β) να χάσουν κι άλλα οι τράπεζες που τα εξέδωσαν. Ανοησίες! Οι κερδοσκόποι έχουν πιο πολλά να κερδίσουν αν δεν πυροδοτηθούν τα CDS. Από την περασμένη εβδομάδα, hedge  funds αγοράζουν σωρηδόν ελληνικά ομόλογα (με έκπτωση 60% από την ονομαστική τους αξία) τα οποία λήγουν τα επόμενα δύο χρόνια. Γιατί; Επειδή η Συμφωνία επιμένει ότι το κούρεμα είναι εθελοντικό (ώστε να μη  αποτελεί 'πιστωτικό γεγονός'). Τα hedge funds αυτά αγοράζουν με σκοπό να απαιτήσουν να πληρωθούν και την τελευταία δεκάρα απειλώντας ότι, διαφορετικά, θα προσφύγουν στην ISDA (την επιτροπή στην Ελβετία που αποφασίζει πότε έγινε 'πιστωτικό γεγονός') η οποία, θέλοντας και μη, θα αναγκαστεί να πυροδοτήσει τα CDS. Αν τους "βγει", θα έχουν αποδόσεις πάνω από 120%. Ποιος είπε λοιπόν ότι η πυροδότηση των CDS ωφελεί τους κερδοσκόπους; Το αντίθετο συμβαίνει. Αν η ΕΕ απεμπολούσε την φοβία για την πυροδότηση των CDS, θα επέλεγε ένα υποχρεωτικό κούρεμα της τάξης του 80%, θα επέτρεπε στις τράπεζες που έχουν αγοράσει CDS να επωφεληθούν από την ασφάλεια που αυτά τους παρέχουν, τα hedge  funds θα έχαναν τα στοιχήματά τους και, το πιο σημαντικό, δεν θα ζητούσαν οι ευρωπαίοι από την Ελλάδα €30 δισ σε δωράκια για τους τραπεζίτες ώστε οι τελευταίοι να αποδεχθούν να προσποιούνται ότι το κούρεμα του 50% θα είναι εθελοντικό.
Συνεπώς, το ελάχιστο που έπρεπε να απαιτήσει ο κ. Παπανδρέου στις Βρυξέλλες ήταν η υποχρεωτικότητα του κουρέματος, η μεγαλύτερη έκτασή του (τουλάχιστον 70%), η πυροδότηση των CDS, και η συμμετοχή στο κούρεμα και των ομολόγων που κατέχει η ΕΚΤ. Επί πλέον, έπρεπε να μπει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης η παράλληλη ενίσχυση της ελληνικής οικονομίας με επενδυτικό πρόγραμμα της τάξης του 10% του ΑΕΠ της χώρας. Γιατί αν η Ευρώπη ενδιαφέρεται πραγματικά για το ποσοστό χρέους μας το έτος 2020 θα πρέπει όχι μόνο να ελαφρύνει τον αριθμητή του κλάσματος (το χρέος) αλλά και να ενισχύσει τον παρονομαστή του (το ΑΕΠ).
(2) Χρηματοδότηση Ιταλίας-Ισπανίας μέσω ενός ενισχυμένου EFSF
Δώστε βάση σε τι συμφωνήσαμε ως προς αυτό το ακανθώδες ζήτημα, από το οποίο βέβαια εξαρτώνται όλα τα της χώρας μας σενάρια (καθώς τα πάντα είναι στον αέρα, ως προς την Ελλάδα, ενόσω Ιταλία και Ισπανία καταρρέουν): Συμφωνήσαμε να προσπαθήσουμε να καλύψουμε μια τρύπα των €3000 δισ με ένα ποσό των €250 δισ (τόσα έχουν απομείνει στα ταμεία του EFSF μετά από τα πακέτα διάσωσης Ιρλανδίας και Πορτογαλίας). Πως γίνεται αυτό; Αποφασίσαμε, λέει, το EFSF να δανειστεί από ιδιώτες €5 για κάθε €1 που διαθέτει. Έτσι, τα €250 δισ για γίνουν πάνω από €1000 δισ. Και επειδή αυτά δεν φτάνουν για να καλυφθεί η τρύπα των €3000 δισ που είναι το χρέος της Ιταλίας και της Ισπανίας, συμφωνήσαμε ότι, αντί να τους δανείζει το EFSF (όπως κάνει στην Ιρλανδία, ή όπως η τρόικα δάνεισε εμάς), θα κάνουμε το εξής πανέξυπνο: Θα βάλουμε τους ιδιώτες να δανείζουν τις δύο αυτές χώρες και το EFSF θα τους ασφαλίζει σε περίπτωση έως και 20% κουρέματος. Τέλειο;
Κοιτάξτε τώρα να δείτε πόσο γελοία είναι όλα αυτά. Πρώτον, το EFSF ουσιαστικά θα εκδίδει ασφαλιστήρια τύπου CDS για να ασφαλίζει τους νέους ομολογιούχους της Ιταλίας και της Ισπανίας. Ποιοι θα το κάνουν αυτό; Οι ίδιοι οι ευρωπαίοι που μόλις τώρα επέβαλαν στους ομολογιούχους του ελληνικού χρέους 'εθελοντικό' κούρεμα 50% στερώντας τους παράλληλα το δικαίωμα να εξαργυρώσουν τα ασφάλιστρα CDS που είχαν αγοράσει! Γιατί να πιστέψουν το EFSF οι ιδιώτες που σκέφτονται να αγοράσουν Ιταλικά ομόλογα ότι η Ευρώπη δεν θα τους την φέρει, σε μια δύσκολη στιγμή, όπως συνέβη με τους κατόχους των CDS επί των ελληνικών ομολόγων; Δεύτερον, η Ευρώπη ουσιαστικά ζητά από τους ιδιώτες να την δανείσουν δύο φορές. Μία φορά να δανείσουν το EFSF, ώστε αυτό να εκδώσει ασφαλιστήρια για τα Ιταλο-ισπανικά ομόλογα. Και μια δεύτερη φορά αγοράζοντας αυτά τα Ιταλο-ισπανικά ομόλογα! Τρίτον, και φαρμακερότερον: Από τα €250 δισ εναπομείναντα διαθέσιμα του EFSF, στην βάση των οποίων θα αποζητηθούν δανεικά από τους ιδιώτες για να ασφαλιστούν τα Ιταλο-ισπανικά ομόλογα, ποιες χώρες νομίζετε ότι τα έχουν εγγυηθεί ως επί το πλείστον (αυτά τα €250 δισ); Θα με πιστέψετε αν σας απαντήσω ότι τα εγγυώνται η... Ιταλία και η Ισπανία; Στο λόγο της τιμής μου. Αυτή είναι η λύση που ενέκριναν οι ηγέτες μας την περασμένη εβδομάδα ως προς Ιταλία και Ισπανία. Να τους χαιρόμαστε.
(3) Επανακεφαλαιοποίηση των ευρωπαϊκών τραπεζών
Αυτός είναι ο άξονας όπου η διαπλοκή υπερτερεί της ανοησίας. Η 'λύση' που προκρίθηκε παρουσιάζεται μεν ως επανακεφαλαιοποίηση αλλά στην ουσία δεν είναι τίποτα άλλο από άλλο ένα φύλο συκής ώστε να μην γίνει επανακεφαλαιοποίηση. Οι τραπεζίτες, εάν τους αφήσεις να προχωρήσουν κατά το δοκούν, δεν έχουν κανένα σκοπό να λάβουν κεφάλαια από το ευρωπαϊκό δημόσιο. Δεν χρειάζεται! Έλαβαν το πράσινο φως να τραβήξουν το ζήτημα για έναν ολόκληρο χρόνο χωρίς να κάνουν τίποτα το ουσιαστικό. Κι αν κάνουν κάτι, εις βάρος της πραγματικής οικονομίας θα είναι. Γιατί; Επειδή ο όρος που τους επιβάλλεται είναι να φτάσει στο 9% το ποσοστό κεφαλαίων (ως προς τα ανοίγματά τους). Αντί λοιπόν να δεχθούν κεφάλαια από το EFSF (με αντάλλαγμα μετοχές που θα περάσουν στο ευρωπαϊκό δημόσιο) ώστε να πάψουν να λειτουργούν ως ζόμπι, θα προτιμήσουν να μειώσουν τα ανοίγματά τους - θα δανείζουν ακόμα λιγότερο τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά. Ακριβώς αυτό που χρειάζεται η ευρωπαϊκή οικονομία!
Από τα παραπάνω είναι υπεράνω οποιασδήποτε αμφισβήτησης το συμπέρασμα ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας είχε ιερή υποχρέωση να πει όχι σε αυτήν τη 'Συμφωνία' στις Βρυξέλλες, εξηγώντας στους εταίρους μας (βλ. τους παραπάνω λόγους) γιατί όποιος αγαπά την Ευρώπη δεν μπορεί να συνυπογράφει αυτές τις ανοησίες. Όχι να πει 'ναι' εκεί και πετάξει το μπαλάκι σε έναν διχασμένο και θυμωμένο λαό στον οποίο θα πουν ότι ένα 'όχι' σημαίνει έξοδο από την Ευρώπη.

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών

Ομιλία του Αλέκου Παπαδόπουλου, στις 23.11.2010 στο ΕΛΙΑΜΕΠ


Δημοσιευμένο στο facebook
Ομιλία του Αλέκου Παπαδόπουλου, στις 23.11.2010 στο ΕΛΙΑΜΕΠ- επαναλαμβάνω: στις 23 Νοεμβρίου του 2010: 
«Θα ζήσουμε για πολλά χρόνια υπό διεθνή οικονομικό έλεγχο. Δεν πρέπει η χώρα ν’ αφεθεί να σέρνεται και ο λαός να βαυκαλίζεται με αυταπάτες και ψεύδη που του καλλιεργούν καθημερινά οι κατεστημένοι της χώρας.
Οι περιστάσεις απαιτούν έναν άλλο τύπο και κυρίως ένα άλλο πνεύμα διακυβέρνησης. Κατά καιρ
ούς έχει γίνει συζήτηση για οικουμενικά σχήματα και κυβερνήσεις τεχνοκρατών. Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν τέτοιες λύσεις εντός των σημερινών τειχών. Το πολιτικό σύστημα χρειάζεται το ίδιο έναν ισχυρό κλονισμό πριν επιχειρήσει αξιόπιστα να καθοδηγήσει τη χώρα στην έξοδο από την κρίση.
Προτείνω μέσα στο 2011 η Βουλή να εγκρίνει τη συγκρότηση μιας ανεξάρτητης επιτροπής κύρους, η οποία θα συντάξει ένα θαρραλέο και ριζοσπαστικό “πενταετές πρόγραμμα οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης”, στην ουσία δηλ. ένα σχέδιο αναγέννησης, που θα οδηγήσει τη χώρα συντεταγμένα, πειθαρχημένα και χρονοστοχευμένα στην έξοδο από την κρίση. Το σχέδιο αυτό θα πρέπει να κριθεί από το λαό με εκλογές – το ξαναλέω μ’ ΕΚΛΟΓΕΣ - . Τις εκλογές αυτές βέβαια δεν τις εννοώ και δεν τις προτείνω σε καμιά περίπτωση ως ένα από τα συνήθη πολιτικά παίγνια και καμώματα του συστήματος αλλά εκλογές με “ανοικτά τα βιβλία”, για να επιτευχθεί εθνική συμφωνία με βάση αυτό το πενταετές πρόγραμμα, που υπερβαίνει κόμματα και εκλογικές περιόδους. Θα ενσωματώνει τα μέτρα του μνημονίου και θα κινείται πέραν αυτού. Για ν’ αναλάβουν όλοι την ευθύνη τους για το μέλλον της χώρας, και πολύ περισσότερο ο λαός.
Μόνο με αυτή την προϋπόθεση μπορεί να επιτευχθεί εθνικό consensus. Μόνο έτσι μπορούν να ληφθούν αποφάσεις εθνικών διαστάσεων. Μόνο έτσι δεν θα κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας με ψευτοσυναινέσεις, ημίμετρα και αλυσιτελείς δήθεν μεταρρυθμίσεις. Μόνο έτσι μπορούν να διασφαλιστούν κοινωνικές συμμαχίες και ισχυρές πολιτικές νομιμοποιήσεις.»

ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ- Η ιστορία με το δίκαιο των ελληνικών ομολόγων είναι, ίσως, το μεγαλύτερο μυστικό της ελληνικής κρίσης

ΑΥΤΟ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ''ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ''


Παρά το γεγονός πως στην Ελλάδα επικρατεί ακόμη πολιτικό χάος η κατεύθυνση προς την οποία θα κινηθούν τα πράγματα όσον αφορά στο οικονομικό μέλλον της χώρας φαίνεται πως έχει καθοριστεί: Κυβέρνηση και αντιπολίτευση θα στηρίξουν την υπογραφή της νέας συμφωνίας της 27ης Οκτωβρίου 'ως έχει', ώστε να αποφευχθεί η πτώχευση και η έξοδος της χώρας από το ευρώ, καθώς τα ταμειακά της διαθέσιμα τελειώνουν περί τα μέσα Δεκεμβρίου.


Σύμφωνα με ρεπορτάζ της γερμανικής τηλεόρασης ARD, ωστόσο, το οποίο προβλήθηκε στις 27 Οκτωβρίου αλλά και σύμφωνα με ρεπορτάζ της Wall Street Journal το οποίο δημοσιεύτηκε το πρωί της 4ης Νοεμβρίου, προκειμένου οι τράπεζες να αποδεχτούν το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων που κατέχουν κατά 50%, η Ελλάδα συμφώνησε στη μετατροπή του δικαίου που διέπει τα ομόλογα αυτά από το ελληνικό στο αγγλικό.


Με βάση την ισχύουσα μέχρι στιγμής νομοθεσία και όσο το δίκαιο των ελληνικών ομολόγων παραμένει το ελληνικό, αν η Ελλάδα δεν αποφύγει την πτώχευση μπορεί να αποπληρώσει το χρέος που βρίσκεται στα χέρια ιδιωτών και όχι θεσμικών δανειστών (ΔΝΤ – ΕΕ) σε δραχμές, χωρίς να έχει καμία νομική κύρωση. Οι δανειστές σε αυτήν την περίπτωση υποχρεούνται να αποδεχτούν την αποπληρωμή στο ελληνικό νόμισμα. Έτσι η Ελλάδα μπορεί πολύ απλά να τυπώσει τόσες δραχμές όσο είναι το χρέος της στους ιδιώτες και να το ξεπληρώσει.


Αντίθετα, αν το δίκαιο αλλάξει στο αγγλικό όπως προβλέπεται στη συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου με βάση τα δύο προαναφερθέντα ρεπορτάζ, σε περίπτωση πτώχευσης η Ελλάδα θα πρέπει να αποπληρώσει το σύνολο του χρέους της σε ευρώπαρά το γεγονός ότι η ισοτιμία δραχμής – ευρώ θα κυλήσει πιθανόν κάτω από το 700/1. Κάτι τέτοιο θα σημαίνει την οριστική παράδοση της χώρας στους δανειστές της, οι οποίοι θα μπορούν να διεκδικήσουν και να επιβάλλουν νομικά στην Ελλάδα είτε την αποπληρωμή του χρέους στο ακέραιο μέσω της επιβολής επαχθών φόρων στους πολίτες είτε την κατάσχεση δημόσιας περιουσίας είτε και τα δύο ταυτόχρονα.


Η ιστορία με το δίκαιο των ελληνικών ομολόγων είναι, ίσως, το μεγαλύτερο μυστικό της ελληνικής κρίσης. Μελέτη των νομικών τμημάτων των πανεπιστημίων της Νέας Υόρκης, του Σικάγου και του Duke που καταρτίστηκε το Φεβρουάριο του 2011 αναφέρει σχετικά τα εξής: “Αν επρόκειτο για μία σειρά πτωχεύσεων κρατών της Λατινικής Αμερικής, όπως για παράδειγμα της Αργεντινής, τότε το χρέος θα ήταν σχεδόν εξ ολοκλήρου σε ξένο νόμισμα και διεπόμενο από ξένο δίκαιο, κατά κανόνα της Νέας Υόρκης ή Αγγλικό. Αλλά στην περίπτωση της Ελλάδας η συντριπτική πλειοψηφία των ομολόγων διέπεται από το ελληνικό δίκαιο και έτσι η Ελλάδα είχε ένα πραγματικό πλεονέκτημα καθώς μπορούσε να αλλάξει το δίκαιο με αποτέλεσμα να τροποποιηθούν οι όροι των συμβολαίων των ομολόγων και έτσι να προωθήσει τις όποιες αλλαγές την εξυπηρετούσαν.


Σήμερα περίπου 220 με 280 δις ευρώ ελληνικού χρέους διέπονται από το ελληνικό δίκαιο (αναλόγως του δικαίου που διέπει τα ομόλογα που αγόρασε η ΕΚΤ). Όπως και να έχει το ύψος του διεπόμενου από ελληνικό δίκαιο χρέους είναι εξαιρετικά μεγάλο.
Η Ελλάδα μπορεί να αλλάξει το δίκαιο έτσι ώστε αν το 51% των κατόχων χρέους συμφωνεί να είναι υποχρεωτική για όλους μία αναδιάρθρωση κατά 50%, 60%, 70% ή και περισσότερο (όσο λιγότερο τόσο πιο πιθανή η αναδιάρθρωση να αντέξει νομικά σε οποιαδήποτε δικαστική αμφισβήτηση της). Αφήνοντας εκτός τα ομόλογα και το χρέος που κατέχονται από θεσμικούς δανειστές και τα οποία κατά πάσα πιθανότητα θα αποπληρωθούν σε ευρώ, απομένουν περίπου 220 δις ευρώ.
Από αυτά, ωστόσο, περισσότερα από 100 δις κατέχονται από ελληνικές και κυπριακές τράπεζες και φορείς που σημαίνει πως η Ελλάδα μπορεί να προχωρήσει μόνη της σε συμφωνία για αναδιάρθρωση με το 51% των ιδιωτών κατόχων ελληνικών ομολόγων, δηλαδή σε ένα PSI, απλά και μόνο με τη συμμετοχή ελληνικών και κυπριακών τραπεζών και φορέων. Το PSI αυτό θα είναι υποχρεωτικό για όλες τις τράπεζες και το κέρδος για την Ελλάδα θα είναι ανάλογο του μεγέθους της αναδιάρθρωσης. Αν αυτό είχε συμβεί εξ αρχής, τότε η Ελλάδα θα μπορούσε να μειώσει το χρέος της κατά 147 δις ευρώ στις αρχές του 2010, μειώνοντας το χρέος της ως ποσοστό του ΑΕΠ στο 72% μέσα σε λίγους μήνες.


Αν αυτό γίνει σήμερα τότε το ελληνικό χρέος θα μειωθεί από 110 μέχρι 154 δις ευρώ ανάλογα με το ποσοστό κουρέματος που θα επιλεγεί, δηλαδή από 50% μέχρι 70%. Στο σενάριο της μείωσης κατά 70% το ελληνικό χρέος θα μειωθεί στο 87% του ΑΕΠ άμεσα.
Όλα τα παραπάνω που αφορούν αποκλειστικά και μόνο στην Ελλάδα αποτελούν ένα μικρό τμήμα του μεγαλύτερου, ίσως, μυστικού της ευρωπαϊκής κρίσης.
Αυτό, γιατί με βάση την έκθεση των τριών πανεπιστημίων που προανέφερα, το ίδιο νομικό πλεονέκτημα με αυτό της Ελλάδας έχουν, σε διαφορετικό βαθμό και η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και η Ισπανία. Οι λεγόμενες δηλαδή PIGS, υποτιμητικά από τις αγορές (γουρούνια από τα αρχικά Portugal, Ireland, Greece, Spain), κρατούν στα χέρια τους από το ξέσπασμα της κρίσης το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα και όχι μόνο καθώς μπορούν να προχωρήσουν σε αναδιάρθρωση του χρέους τους αυτόνομα προκαλώντας τεράστιες ζημιές στους κατόχους χρέους ενώ μία τέτοια κίνηση τους θα ενεργοποιήσει την πληρωμή των ασφαλίστρων των ομολόγων τους τινάζοντας στον αέρα τράπεζες όπως οι Goldman Sachs, JP Morgan κλπ αλλά και θα προκαλέσει, πιθανόν, την κατάρρευση της ευρωζώνης, τουλάχιστον όπως τη γνωρίζουμε σήμερα.


Ειδικά στην περίπτωση της Ελλάδας που υπάρχει τόσο μεγάλη κατοχή ελληνικού χρέους από ελληνικές και κυπριακές τράπεζες και φορείς, η προώθηση ενός PSI γρήγορα είναι ιδιαίτερα εύκολη νομικά.
Αλλά ας υποθέσουμε πως η Ελλάδα δε θέλει να κινηθεί εκτός συστήματος ούτε να εκμεταλλευτεί το τεράστιο πλεονέκτημα που έχει στα χέρια της. Ας θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι προκειμένου να μην απειληθεί το διεθνές και ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα και το κυριότερο το ευρώ η Ελλάδα θα συνεχίζει να προσπαθεί να υπομείνει όσες θυσίες της ζητηθούν προκειμένου να εξασφαλίσει το κοινό καλό και να μην επιδιώξει μία γρήγορη, σχετικά, διέξοδο από τη δραματική θέση στην οποία έχει βρεθεί. Γιατί θα πρέπει, επιπλέον, να απολέσει το δικαίωμα να σκεφτεί και το δικό της συμφέρον αν για τον οποιοδήποτε λόγο αποδειχτεί πως οι εταίροι της είτε έκαναν λάθος στο πρόγραμμα που της επέβαλλαν και έτσι τελικά οδηγηθεί στην πτώχευση είτε τελικά αφού οι ίδιοι έχουν εξασφαλιστεί την εγκαταλείψουν στη μοίρα της;


Για ποιο λόγο η Ελλάδα αποδέχτηκε στη συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου να παραδώσει το μεγαλύτερο διαπραγματευτικό της χαρτί για το μέλλον της και αυτό, ίσως, που ανάγκασε τους Ευρωπαίους να τη 'στηρίξουν' μέχρι στιγμής; Και γιατί οι υπόλοιπες χώρες δεν έχουν δεχτεί παρόμοια συμφωνία και συνεχίζουν να έχουν αυτό το πλεονέκτημα στα χέρια τους;


Μόλις πριν λίγες ημέρες ο γνωστός οικονομολόγος Ρουμπινί παρέδωσε στην οικία του ένα μίνι σεμινάριο σε πελάτες του όπου μίλησε για τρία θέματα, με το ένα από αυτά να είναι η κρίση στην Ευρωζώνη (το θέμα δημοσιεύτηκε στην Ελλάδα από το XrimaNews.gr).
 Στην παρουσίαση του είπε πως το σχέδιο του ΔΝΤ και της Γερμανίας για την Ελλάδα είναι να στηριχθεί για τόσο χρονικό διάστημα όσο να είναι έτοιμος ένας μηχανισμός διάσωσης της Ιταλίας και της Ισπανίας και μέχρι τότε, όταν πια θα είναι προφανές πως τα μέτρα λιτότητας δεν πετυχαίνουν, η Ελλάδα να αφεθεί να πτωχεύσει. Ο Ρουμπινί προσδιόρισε τη χρονική στιγμή σε ένα χρόνο περίπου από σήμερα. Υποστήριξε πως η ελπίδα του ΔΝΤ και της Γερμανίας είναι πως μέχρι την πτώχευση της Ελλάδας, η Ιταλία και η Ισπανία θα αντέξουν και δε θα καταρρεύσουν υπό το βάρος των δικών τους προβλημάτων.
Ας ξεκινήσουμε από το δεδομένο πως δε δεχόμαστε την παραπάνω άποψη του Ρουμπινί ως σωστή αλλά αποδεχόμαστε την πιθανότητα να μην είναι λάθος. Λαμβάνοντας επιπλέον υπόψη μας πως μέχρι σήμερα η Τρόικα απέτυχε δραματικά σε όλες τις προβλέψεις της για την Ελλάδα ενώ καμία από τις προβλέψεις της κυβέρνησης για την πορεία της οικονομίας δεν έχει επιβεβαιωθεί γεννιέται το ερώτημα τί θα συμβεί αν Τρόικα και κυβέρνηση κάνουν και τώρα λάθος και η συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου δε σώσει τελικά την Ελλάδα και δεν αποτρέψει την πτώχευση της.


Για τη προστασία της Ελλάδας, δεν είναι σωστότερο αν προχωρήσουμε σε αυτήν, αφού αυτό κρίνεται ως αναπόφευκτο από κυβέρνηση και αντιπολίτευση, να κρατήσουμε τουλάχιστον ακέραιο αυτό το εξαιρετικής σημασίας για την επιβίωση της χώρας νομικό μας πλεονέκτημα;
Το καλοκαίρι του 2010 στο άρθρο 'Το κρυφό διαπραγματευτικό χαρτί της Ελλάδας΄ (περιλαμβάνεται στο βιβλίο “Υπόθεση Ελληνική Κρίση – Περίεργες Συμπτώσεις” Εκδόσεις Λιβάνη) παρέθεσα μεταφρασμένο ένα σημαντικό τμήμα της μελέτης του πανεπιστημίου Duke σχετικά με το ελληνικό χρέος και το πώς αυτό μπορεί να αναδιαρθρωθεί από την Ελλάδα αλλά και τη μετάφραση ενός τμήματος μελέτης του πανεπιστημίου Harvard για το πώς πρέπει να γίνει με τον πιο ανώδυνο δυνατό τρόπο μία αναδιάρθρωση χρέους.
Στον απόηχο της συνάντησης των ηγετών της ΕΕ στις 27 Οκτωβρίου και μόλις η γερμανική τηλεόραση δημοσίευσε την πληροφορία πως η Μέρκελ έπεισε τις τράπεζες να αποδεχτούν το κούρεμα με αντάλλαγμα τη μετατροπή του δικαίου των ελληνικών ομολόγων από ελληνικό σε αγγλικό, δημοσίευσα το άρθρο με τίτλο “Ελληνικό το δώρο της Μέρκελ στις τράπεζες για το κούρεμα” όπου παρέθεσα τα στοιχεία όπως αναφέρονται στη μελέτη των τριών πανεπιστημίων που προανέφερα.


Σήμερα, γράφω αυτό το κείμενο αφού πρώτα προώθησα τις μελέτες και το άρθρο της WSJ που αναφέρονται σε αυτό σε Έλληνες δημοσιογράφους, ζητώντας την παρέμβαση τους ώστε το θέμα να φτάσει ως ερώτημα στην Ελληνική Βουλή. Έγινε, πράγματι, συμφωνία μετατροπής του δικαίου που διέπει τα ελληνικά ομόλογα από ελληνικό σε αγγλικό, όπως ανέφερε το γερμανικό κανάλι ARD στις 27 Οκτωβρίου και όπως αναφέρει δημοσίευμα της WSJ σήμερα, 04 Νοεμβρίου και αν ναι γιατί;
Ελπίζω και τα δύο παραπάνω ρεπορτάζ να είναι ανακριβή ή λανθασμένα αλλά φοβάμαι για το τί σημαίνει για τη χώρα αν ισχύει το αντίθετο.


Πάνος Παναγιώτου

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Γ. Βαρουφάκης- Ποιός φοβάται το κούρεμα


"Τι θα σημάνει ένα μεγάλο κούρεμα για τον πολίτη και την χώρα;" Αυτό το ερώτημα έχει σχεδόν αντικαταστήσει την "καλημέρα". Λογικό είναι: Δυο χρόνια τώρα, μέσες άκρες, πολιτικοί και opinion makers μας λένε ότι η διαγραφή μέρους του ελληνικού δημοσίου χρέους (γιατί αυτό σημαίνει "κούρεμα") θα ήταν εθνική καταστροφή. Τώρα που οι ίδιοι, θέλοντας και μη, συζητούν αυτή την εξέλιξη ως αναπόφευκτη, ο κόσμος φοβάται ότι η καταστροφή τελικά ήρθε.


Επειδή η αγωνία είναι διάχυτη, θα πάω κατ´ ευθείαν στο δια ταύτα:



1. Το κούρεμα ήταν αναπόφευκτο από τον Γενάρη του 2010.



2. Η καθυστέρησή του επί δυο σχεδόν χρόνια ζημίωσε την Ελλάδα, φτώχυνε τον μέσο έλληνα, καθυστέρησε την μεταρρυθμιστική διαδικασία στην χώρα μας, συρρίκνωσε ακόμα και μέρος του υγιούς παραγωγικού ιστού, και έβαλε την Ευρώπη σε μια διαδικασία αποδόμησης που απειλεί την Ήπειρό μας. Ακόμα πιο σημαντικό, η διετής καθυστέρηση σημαίνει ότι, αντί η ελληνική κυβέρνηση να χρησιμοποιεί το κούρεμα ως διαπραγματευτικό χαρτί με γνώμονα το συμφέρον της χώρας, σήμερα παρακολουθεί τις διαπραγματεύσεις μεταξύ άλλων μερών που θα προσδιορίσουν το ύψος και την μορφή του κουρέματος και ερήμην των ελληνικών συμφερόντων.



3. Το ύψος του κουρέματος θα κυμανθεί μεταξύ του 60% και του 80%, ανεξάρτητα από το νούμερο που θα ανακοινωθεί αύριο. Μην ξεχνάμε ότι την 21η Ιουλίου είχε αποφασιστεί ότι τα ομόλογα δεν θα κουρευτούν ως προς την ονομαστική τους αξία αλλά απλώς θα επιμηκυνθεί η διάρκεια τους στα 30 χρόνια. Το κούρεμα του 21% που λέγαμε ότι προέκυψε τότε υπολογίστηκε "διαχρονικά", λαμβάνοντας υπ´ όψη τις απώλειες τόκων από την επιμήκυνση. Η διάφορα με το νέο κούρεμα είναι ότι θα κουρευτεί και η ονομαστική αξία. Όπερ μεθερμηνευόμενο, μια διαγραφή του μισού της ονομαστικής αξίας των ομολόγων αντιστοιχεί, διαχρονικά, σε πάνω από 85% κούρεμα.



4. Αν το κούρεμα μπορούσε να γίνει χωρίς να έρθει πακέτο με άλλες εξελίξεις, τότε όσο μεγαλύτερο τόσο καλύτερα για την Ελλάδα και τους έλληνες. Όπως και στην περίπτωση της General Motors η οποία κούρεψε το 90% του χρέους της, το 2009, για να καταφέρει να ξανασταθει στα πόδια της, το κούρεμα δίνει στον υπερχρεωμένο την ευκαιρία της ανάκαμψης.



Οπότε; Το κούρεμα είναι αναπόφευκτο, πρέπει να είναι μεγάλο (για να έχει νόημα) και οι επιπτώσεις του στην ζωή μας, εδώ που φτάσαμε μετά από την διετή  καθυστέρηση, εξαρτάται από το πακέτο εξελίξεων μέσα στο οποίο θα μας έρθει. Ας δούμε τις πιο σημαντικές από αυτές:


Α. Επίπτωση στις τράπεζες: Εξ αρχής, όσοι μας έλεγαν ότι ένα κούρεμα θα ήταν καταστροφικό, επιχειρηματολογούσαν πως θα έπληττε τις τράπεζες (που είναι εκτεθειμένες πράγματι παρά πολύ στο δημόσιο χρέος της χώρας). Ο κόσμος άκουγε αυτό το επιχείρημα, φοβόταν για τις καταθέσεις του, και έτσι απευχόταν το μεγάλο κούρεμα. Άποψη μου ήταν και παραμένει ότι οι τράπεζες είναι πτωχυμένες ανεξάρτητα του κουρέματος και πως όσο πιο γρήγορα επανακεφαλαιωποιηθούν από το EFSF τόσο το καλύτερο. Όσο για τις καταθέσεις, παραμένουν ασφαλείς όσο υπάρχει το ευρωσύστημα και η Γερμανία δεν φεύγει από αυτό. Άρα, το μέγεθος του κουρέματος δεν απειλεί τις καταθέσεις παρά μόνο το δικαίωμα των τραπεζιτών να παραμείνουν στο τιμόνι τραπεζών που πτωχεύσαν υπό την πρωτοκαθεδρία τους. Συμβουλή: Μην αφήνετε τους τραπεζίτες να σας πείθουν πως τα συμφέροντα τους ταυτίζονται με τα δικά σας. Εκείνοι έχουν λόγο να τρέμουν το κούρεμα. Οι καταθέτες όχι.
Β. Επίπτωση στα ασφαλιστικά ταμεία: Πράγματι, τα ασφαλιστικά ταμεία είναι και αυτά εκτεθειμένα στο ελληνικό δημόσιο χρέος και μια μεγάλη διαγραφή του τελευταίου θα εντείνει τα μεγάλα προβλήματα που ήδη αντιμετωπίζουν. Θα μου επιτρέψετε όμως να πω ότι η βιωσιμότητα των ασφαλιστικών  ταμείων θα εξαρτηθεί από την τιθάσευση της ύφεσης. Όσο η απασχόληση μειώνεται, μειώνονται οι εισφορές και τα ταμεία οδηγούνται στην πτώχευση ακόμα και χωρίς κούρεμα. Με απλά λόγια, δεδομένου ότι το κούρεμα είναι αναγκαία, αν και όχι ικανή, συνθήκη για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ελλάδα, το επιχείρημα εναντίον του κουρέματος για χάρη των ταμείων δεν στέκει.

Γ. Επίπτωση στην Ιταλία και στην Ισπανία: Μην ξεχνάμε ότι η ανόητη συμφωνία της 21ης Ιουλίου έριξε στον Καιάδα της Κρίσης τις δυο αυτές χώρες βάζοντας την ευρωζώνη στην τελική ευθεία της αποδόμησης. Το ερώτημα λοιπόν που πρέπει να μας απασχολεί πάνω από όλα αφορά τον αντίκτυπο που θα έχει το νέο ελληνικό κούρεμα στην βιωσιμότητα του Ιταλό-ισπανικου χρέους. Δυο είναι τα σημεία που μας καίνε, ως έλληνες. Πρώτον, η ισχυρή πιθανότητα να προσπαθήσει η Γερμανία να  καταστήσει το ελληνικό κούρεμα τόσο κακό ως προηγούμενο, ώστε να μην περάσει από το μυαλό των Ιταλών ότι ένα δικό τους κούρεμα θα ήταν μια λύση για την γειτονική χώρα. Δεύτερον, η επικείμενη συμφωνία να είναι τόσο σαθρή όσο εκείνη του Ιουλίου που να πυροδοτήσει μια νέα, εκρηκτικότερη φάση της Κρίσης που θα οδηγήσει την ευρωζώνη σε περιπέτειες που δεν θα επιτρέψουν στην Ελλάδα να ανασάνει, όπως θα έπρεπε, από το κούρεμα.


Συμπερασματικά, να μην φοβόμαστε το κούρεμα και να μην θεωρούμε ότι όσο πιο μεγάλο τόσο χειρότερα για εμάς. Το κούρεμα έπρεπε να έχει γίνει πριν δυο χρόνια, ή τουλάχιστον να το έχουμε χρησιμοποιήσει ως διαπραγματευτικό μέσο. Τι θα σημάνει τώρα πια για την καθημερινότητα του πολίτη δεν εξαρτάται από το ποσοστό που θα ανακοινωθεί. Εξαρτάται (1) από τον αντίκτυπο που θα έχει στην Ιταλία και στις Γάλλο-γερμανικές τράπεζες και (2) από το κατά πόσον οι πλεονασματικές χώρες θα προσπαθήσουν να συνδέσουν το κούρεμα με μέτρα που στόχο δεν θα έχουν την βελτίωση της ελληνικής οικονομίας αλλά νέες τιμωρίες για τους έλληνες προς παραδειγματισμό των Ιταλών. Για αυτό τον λόγο, έστω και στην ύστατη αυτή στιγμή καλώ την κυβέρνηση να διανοηθεί, για πρώτη φόρα, να πει ένα μεγάλο ΌΧΙ. Μόνο έτσι το κούρεμα θα δώσει στην χώρα, αντί να της κόψει κι άλλο την, ανάσα που τόσο έχει ανάγκη. 

ΑΝΤΩΝΗΣ Ι. ΓΡΥΠΑΙΟΣ -ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ «EURECA» & «ΗΓΕΜΩΝ»...


ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ «EURECA» & «ΗΓΕΜΩΝ» και Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

24 / 10 / 2011
Παγκόσμιο φαινόμενο, η κυβέρνηση της χώρας, να συνωμοτεί εναντίον της πατρίδος, και του λαού που την εξέλεξε.
Print Email 


  • del.icio.us
  •  
  • Facebook
  •  
  • Twitter
  •  
  • Reddit
  •  
  • Digg
  •  
  • Buzz-reality-tape
  •  
  • Bobit
  •  
  • Sync
  •  
  • NewsVine
  •  
  • Yahoo! Buzz
  •  
  • Netvibes
  •  
  • Google Bookmarks
  •  
  • SphereIt
  •  
  • Fark
  •  
  • StumbleUpon
  •  
  • PDF
Τα σχέδια αυτά είναι μια πρόταση των Γερμανών για το μεγάλο πλιάτσικο της Ελλάδος. Είναι εναλλακτικά σχέδια «διάσωσης» της Ελλάδος μέσω γενικής πώλησής της. Κάθε εβδομάδα και μια καινούργια ιδέα. Η ιδέα αυτής της εβδομάδος συμπυκνώνεται σε μια αγγελία. «Ελλάδα, πωλείται όπως είναι επιπλωμένη έναντι 125 δις ευρώ».
Εμπνευστής της τελευταίας ιδέας «διάσωσης» της Ελλάδος είναι η εταιρία συμβούλων στρατηγικής Ronald Berger, μια δεξαμενή σκέψεως της Ε.Ε. με έδρα το Μόναχο, είναι δε τακτικός σύμβουλος και συνεργάτης της Γερμανικής κυβέρνησης. Φαίνεται ότι η ιδέα μιας ολοκληρωτικής ιδιωτικοποίησης της κρατικής περιουσίας της Ελλάδος, που είναι η ουσία του σχεδίου «Eureca», ενθουσίασε τους Γερμανούς βουλευτές που υπερψήφισαν με μεγάλη πλειοψηφία τη διεύρυνση του Ευρωπα’ι’κού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητος EFSF.
H Aγγέλα Μέρκελ άφησε να πλανάται πάνω από την ανήσυχη γερμανική κοινή γνώμη ότι τα…λίγα λεφτά που βάζουν στο EFSF θα τα πάρουν πίσω με το παραπάνω, από τη ληστεία των Ελληνικών περιουσιών.
Το σχέδιο «Eureca» αποτελεί μια ακραία εφαρμογή νεοφιλελεύθερου πειραματισμού. Οι οικονομικές θεωρίες της σχολής του Σικάγου. Το δόγμα του Σόκ σε πλήρη εξέλιξη. Εν ολίγοις το σχέδιο προτείνει τα εξής.
  • Όλα τα περιουσιακά στοιχεία του Ελληνικού κράτους μέχρι την αξία των 125 δις ευρώ συγκεντρώνονται σε μια ή περισσότερες εταιρίες συμμετοχών,
  • οι οποίες πληρώνουν στην Ελλάδα 125 δις για να τα αποκτήσουν.
  • Η Ε.Ε. μέσω του EFSF εξαγοράζει τις εταιρίες με τα περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδος έναντι 125 δις. ευρώ, η έδρα της εταιρίας ορίζεται φυσικά το Λουξεμβούργο, που είναι το «πλυντήριο» της διεθνούς τοκογλυφίας.
  • Με τα χρήματα αυτά η Ελλάδα επαναγοράζει τα ελληνικά ομόλογα που κατέχει η Ε.Κ.Τ. και έτσι μειώνει το ελληνικό χρέος κατά 125 δις.
Mε βάση ένα σημερινό χρέος 500 δις. ευρώ,- ύστερα από τα δύο μνημόνια- προσπαθούν τώρα με «κούρεμα» 50% και παράλληλο ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας 125 δις. ευρώ να μας φέρουν σε έλλειμμα κάτω του 60% του ΑΕΠ από 188% του ΑΕΠ που είναι σήμερα.
Δηλαδή και τον εθνικό πλούτο ξεπουλάμε, και «κούρεμα» μας κάνουν, και συνεχίζουμε να είμαστε χρεωμένοι κατά 125 δις. ευρώ από 500 δις. και πλέον που είμαστε τώρα. Μήπως μας λένε ποτέ την αλήθεια τι ποσό χρωστάμε;; όλο ψέματα μας λένε. Έτσι η Ε.Κ.Τ. απαλλαγμένη από τα ελληνικά ομόλογα, γλιτώνει από τον «ελληνικό κίνδυνο».
Τώρα που τους έχουμε στο χέρι, δεν τους στραγγαλίζουμε, περιμένουμε να μας πάρουν όλη τη περιουσία, και επιπλέον να χρωστάμε, τέτοιοι εφιάλτες και πράκτορες ξένων δυνάμεων πολιτικοί μας κυβερνάνε.
Οι εταίροι μας στην Ευρωζώνη είναι κράτη που δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη, κινούνται εν κρυπτώ, και εκ του πονηρού, προσπαθούν να μας εκμεταλλευθούν, καταρτίζουν σχέδια για μας χωρίς εμάς.
Μία είναι η λύση, μονόπλευρη διαγραφή του χρέους, εκ μέρους της Ελλάδος, ταυτόχρονη εκμετάλλευση του ορυκτού μας πλούτου, και αλλαγή προσανατολισμού, αφού η Δύση μας απογοήτευσε, μας κατάστρεψε!!!. Αυτό προϋποθέτει κυβέρνηση Εθνικών πατριωτών, τέλος πια οι διεφθαρμένοι προδότες πολιτικοί.
Η Ε.Ε. ιδιοκτήτης των ελληνικών περιουσιακών στοιχείων πλέον, αναλαμβάνει την ιδιωτικοποίησή τους. Την ενισχύει όμως με ένα πρόγραμμα επενδύσεων 20 δις. ευρώ για να βελτιώσει την αξία των περιουσιακών στοιχείων κατά 40-60 δις. Κατά τους εισηγητές της πρότασης αυτής, αυτό θα επιφέρει ετήσια ανάπτυξη 5% του ΑΕΠ, αλλά και των φορολογικών εσόδων κατά 4%. Σύμφωνα με τους εισηγητές της πρότασης , τα επιτόκια δανεισμού της Ελλάδος θα μειωθούν στο μισό, η χώρα θα αναβαθμιστεί πιστοληπτικά και οι Ελληνικές τράπεζες θα κερδίσουν 30 δις. από τα ανατιμημένα πια ομόλογα που θα έχουν. Όλα αυτά είναι θεωρητικά.
Στη πράξη δεν ξέρουμε τι θα μας προκύψει.
Ταυτόχρονα η χώρα θα πρέπει να δεσμευτεί σε ένα πρόγραμμα επιπλέον ετήσιας μείωσης του χρέους κατά 1% του ΑΕΠ το χρόνο, με στόχο το χρέος να μειωθεί κάτω από το 60% μέχρι το 2025. Δηλαδή και τη περιουσία θα ξεπουλήσουμε, και «κούρεμα» θα μας κάνουν με τη «ψιλή», και άλλες περισσότερες και μεγαλύτερες οικονομικές θυσίες θα κληθεί ο ελληνικός λαός να προσφέρει. Μιλάμε για απόλυτο εξαθλίωση του λαού μας. Αυτό ήταν το αρχικό πρόγραμμά τους, γιαυτό μας χρεοκόπησαν με τη βοήθεια των εδώ προδοτών πολιτικών. Για να αρπάξουν την Ελληνική περιουσία.
Συντελείται γενοκτονία του Ελληνικού λαού εν καιρώ ειρήνης, δι’ αυτό το τραγικό γεγονός υπεύθυνη είναι η κυβέρνηση του ΓΑΠ. Η κυβέρνηση των δοσιλόγων. Αν το πρόγραμμα πώλησης και εκμετάλλευσης των ελληνικών περιουσιακών στοιχείων αποφέρει κέρδη, αυτά θα δοθούν στην Ελλάδα για να μειώσει και άλλο το χρέος της. Αν όμως το πρόγραμμα αποδειχθεί ζημιογόνο, δηλαδή δεν συγκεντρωθεί το ποσό των 125 δις. και μείνουν απούλητα περιουσιακά στοιχεία, τότε η Ελλάδα υποχρεούται να ξαναγοράσει τα απούλητα περιουσιακά στοιχεία, και να επεκτείνει το πρόγραμμα μείωσης του χρέους της κάτω από το 60% μέχρι το 2025. Δηλαδή τραγελαφική κατάσταση. Και χαμένοι και δαρμένοι, λέει ο λαός. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της προδοσίας των «Ελλήνων» πολιτικών.
Γιαυτό εσκεμμένα μας βάλανε στο ΔΝΤ για να αρπάξουν το πλούτο μας οι τράπεζες του Ρότσιλντ, και της παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Επί της ουσίας, η πρόταση είναι ένα σχέδιο με το οποίο οι πιστωτές της χώρας όχι μόνο δεν θα χάσουν ούτε ένα ευρώ, αλλά θα βγάλουν κέρδος από τον αφρό του κρατικού πλούτου που θα αποκτήσουν έναντι πινακίου φακής. Προσπαθούν να ληστέψουν μια χώρα που τη κατέστρεψαν!!!
Ήδη ο ΓΑΠ τους έδωσε όλο τον ορυκτό μας πλούτο με την Ελληνική ΑΟΖ, (βλέπε «ΕΠΙΚΑΙΡΑ» τεύχος 105), σύν την ακίνητη περιουσία του κράτους κοψοχρονιά, εν μέσω ύφεσης και πτώσης των τιμών των περιουσιακών στοιχείων.
Ο Ronald Berger ιδρυτής της ομώνυμης εταιρίας που εισηγείται το «Eureca», είναι και πρόεδρος του ομίλου Blackstone , μητρικής εταιρίας της Blackrock, (AμερικανοΕβρα’ι’κή εταιρία), που σήμερα ελέγχει τις ελληνικές τράπεζες με επιλογή της τρό’ι’κα και των «Ελλήνων» Κουίσλινγκς, αποκτώντας μεταξύ άλλων πρόσβαση σε πολύτιμα κρατικά στοιχεία και μυστικά. Όμως με το ΓΑΠ και τη Σιωνιστική παρέα του δεν απόμεινε κανένα κρατικό μυστικό. Σε όλα έχουν πρόσβαση οι πράκτορες της παγκόσμιας Σιωνιστικής κυβέρνησης.
Όλα αυτά έγιναν ώστε η Σιωνιστική Αμερική (ΗΠΑ), να κάνει κουμάντο μέσα στην Ε.Ε. μέσω ΓΑΠ και ΔΝΤ, κατ’ εντολή της παγκόσμιας Σιωνιστικής διακυβέρνησης, ώστε να ελέγχουν την οικονομία της Ε.Ε. της Ευρωζώνης, και συνεπώς το Ευρώ. Κατόπιν αυτού άρχισε το οικονομικό σύστημα της Ε.Ε. να καταρρέει, και οι χώρες του Νότου της Ε.Ε. να απειλούνται με πιστωτικά γεγονότα. Χρησιμοποίησαν την Ελλάδα σαν «δούρειο ίππο» μέσα στην Ε.Ε. ώστε μέσω Ελλάδος να βάλουνε το Δ.Ν.Τ. στην Ευρωζώνη.
Πώς βάλανε την Ελλάδα στο Δ.Ν.Τ.
———————————————–
Το Αμερικανικό περιοδικό «VANITY FAIR» δημοσίευσε ένα καλογραμμένο άρθρο με θέμα τη χρεοκοπία και οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Το άρθρο αυτό, ανάμεσα στα άλλα έλεγε:
Τώρα ήλθε ο κατάλληλος χρόνος για να μπεί η Ελλάδα στην Ευρωζώνη, με τη κυβέρνηση Σημίτη και τη Goldman Sachs να κάνουν παιχνίδι. Εν αρχή ήν ο λόγος, και ο λόγος ήταν ο Σημίτης, και Θεός ήταν η GoldmanSachs, λέει το ιερό ευαγγέλιο, παραλλαγμένα. Αυτό το παιχνίδι το ονόμασαν «Δημιουργική λογιστική».
Μετά τη κρίση στις ΗΠΑ το 2008 με τα στεγαστικά δάνεια, κ.λ.π. η Ελλάδα άρχισε να κλυδωνίζεται κάπως, αλλά όχι δυνατά, διότι η οικονομία άντεχε ακόμη, ή δεν μας είχαν ακόμη κάνει στόχο. Περίμεναν το ΓΑΠ να έλθει στα πράγματα για να προχωρήσουν. Ο ΓΑΠ έκανε προσπάθειες να ανατρέψει το Καραμανλή, ο οποίος ήταν το μαύρο πρόβατο για τα αφεντικά του ΓΑΠ.
Από τη στιγμή που ο ΓΑΠ έγινε πρωθυπουργός, αυτός και οι φίλοι του ήξεραν το μυστικό, και αγόρασαν 1.2 δις. ευρώ σε CDS διαμέσου του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, αυτά απεκάλυψαν οι φίλοι του Αμερικανοί, μέσω των Wikileaks, (βλέπε περιοδικά CRASH & ΕΠΙΚΑΙΡΑ).
Τότε ο ΓΑΠ και ο υπουργός του επί των οικονομικών γύρισαν τον κόσμο, διαδίνοντας φήμες ότι η Ελληνική οικονομία είναι σαν το Τιτανικό , έτοιμη να βυθισθεί. Επιπλέον ο ΓΑΠ έλεγε ότι κυβερνά μια διεφθαρμένη χώρα και ένα λαό τεμπέλη. Έτσι άρχισαν τα Spreads & CDS να καλπάζουν προς τα πάνω. Ο ΓΑΠ παρέλαβε τα Spreads στα 130 και τα έφθασε στις3000. Στα επίπεδα αυτά τα Spreads είναι επιτόκια χρεοκοπίας.
Σε συνεργασία με τη τράπεζα της Ελλάδος, άλλαξαν το νόμο για αγορά μετοχών και CDS (Ασφάλιστρα κινδύνου) και από Τ3 τον έκαναν Τ10. Αυτό σημαίνει ανάλογα με τη πορεία της τιμής των CDS οι κερδοσκόποι μπορούσαν να παίζουν την αγορά των CDS.
Οι αρχικές 3 ημέρες για την εξόφληση πληρωμής αγοράς μετοχών ή CDS έγιναν 10. Αυτό τους έδωσε το χρόνο να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη χωρίς να πληρώνουν ούτε ένα ευρώ. Έτσι έπαιζαν την αγορά των CDS και κερδοσκοπούσαν, ενώ ανέβαιναν τα Spreads και οι κίνδυνοι χρεοκοπίας της Ελλάδας. Έτσι εκτόξευσαν τα Spreads από 130 σε πάνω από 800 και σήμερα 2500. Αυτό σημαίνει ότι για κάθε ένα ομόλογο, η Ελλάδα έπρεπε να πληρώνει ένα έξτρα επιτόκιο 8% (με βάση τα 800) επάνω από τα επιτόκια που εδανείζετο η Γαλλία και Γερμανία.
Έτσι έφεραν εις πέρας την εντολή του μεγάλου αδελφού-αφεντικού να χρεοκοπήσει η χώρα, για να της πάρουν το πλούτο. Έτσι ο ΓΑΠ πέτυχε να κάνει μια μικρή κρίση χρέους σε μια μαζική κρίση των αγορών.  Καθώς έκανε αυτά εργαζότανε να φέρει το ΔΝΤ μέσα στην Ευρωζώνη.
Έτσι λοιπόν η Ελλάς έφθασε στη χρεοκοπία, μέσω δόλιου υπερδανεισμού, και το ΔΝΤ ήλθε στην Ελλάδα, και διαμέσου της Ελλάδος, στην Ευρωζώνη. Έτσι άρχισε το δράμα του Ελληνικού λαού, και το παιχνίδι της Ν.Τ.Π. μέσα στην Ε.Ε. Η αποστολή του ΓΑΠ επετεύχθη.
Παγκόσμιο φαινόμενο, η κυβέρνηση της χώρας, να συνωμοτεί εναντίον της πατρίδος, και του λαού που την εξέλεξε.
Επειδή η Ελλάδα δεν έχει το δικό της νόμισμα, δημιουργήθηκαν τεράστια προβλήματα στην οικονομία. Όλα αυτά συνδυαζόμενα με τις μεγάλες σπατάλες της κυβερνήσεως, έφεραν τη χώρα στη χρεοκοπία, προς μεγάλη τέρψη των Κοσμοκρατόρων.
Έτσι ο ΓΑΠ έφερε εις πέρας την αποστολή του, και σήμερα ετοιμάζεται να φύγει. Ενάμιση χρόνο τώρα μέσα στο ΔΝΤ, η ανάπτυξη της χώρας από +3.1 ετησίως, έπεσε στο μείον -6% και ήλθε η ύφεση και η φτώχεια του λαού. Ένα δάνειο με το πρώτο μνημόνιο 110 δις. ευρώ, το Μά’ι’ο του 2010 από το μηχανισμό στήριξης της Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. δόθηκε στη χώρα, για το οποίο η Ελλάς παραιτήθηκε από την εθνική της κυριαρχία, και το διέθεσε για την αποπληρωμή παλαιών δόσεων δανείων, και άλλα μυστικά κονδύλια. Πάντως τίποτε δεν πήγε για το λαό, και ανάπτυξη.
Το ΔΝΤ μέσω των ελεγκτών της τρό’ι’κα , απαιτεί έλεγχο πάνω στην οικονομία της χώρας, και ζητά πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και πώληση δημόσιας περιουσίας. Η Ελλάδα πρέπει να πωλήσει όλες τις μεγάλες δημόσιες εταιρίες (ΔΕΚΟ), το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, τα
Λιμάνια της, τα αεροδρόμια, τις παραλίες, τα νησιά, και αρχαιολογικούς χώρους, (είναι όρος των μνημονίων), έναντι πινακίου φακής.
Ήδη βρίσκονται στην Ελλάδα τα διεθνή αρπακτικά από όλο τον κόσμο, για να αγοράσουν, σε τιμές δελεαστικές. «Διεμερίσαντο τα ιμάτιά μου εαυτοίς», ψάλλει η Αγία ημών εκκλησία.
Η τρό’ι’κα για να μας δώσει την εκάστοτε δόση του δανείου, μας στραγγαλίζει οικονομικά. Με το δεύτερο μνημόνιο, τον Ιούλιο του 2011-το λεγόμενο μεσοπρόθεσμο, δανεισθήκαμε άλλα 110 δις. Ευρώ, και έτσι φθάσαμε αισίως τα 500 δις, ποσό χρέους μη διαχειρίσημο πλέον.
Θερμά συγχαρητήρια στη κυβέρνηση των δοσιλόγων, για το μεγάλο κατόρθωμα καταστροφής της Ελλάδος. Ο δόλιος υπερδανεισμός σε πλήρη έξαρση, με σκοπό να χρεοκοπήσει η χώρα. Αυτό είναι εντολή της ΝΤΠ προς ΓΑΠ, με σκοπό να προκληθεί πιστωτικό γεγονός στη χώρα, για να μας αρπάξουν έτσι όλο τον ορυκτό πλούτο.
Επιπροσθέτως οι τοκογλύφες τράπεζες έχουν λάβει 108 δις. ευρώ, εγγύηση από το κράτος, για στήριξη. Με αυτές τις εγγυήσεις οι τράπεζες πηγαίνουν στην Ε.Κ.Τ. λαμβάνουν δάνεια με επιτόκιο 1,5% και δανείζουν το λαό με τα χρήματα του οποίου επιβιώνουν, με επιτόκια τοκογλυφικά από 11% – 19% (πιστωτικές).
Μέσα από όλη αυτή την ιστορία εκείνο που βλέπουμε είναι προδοσία σε μεγάλο βαθμό (treason), λέει το Αμερικάνικο περιοδικό «VANITY FAIR». Τώρα ο ΓΑΠ λέει ότι προσπαθεί να μας σώσει.
Σχέδιο «Ηγεμών»
————————–
Το σχέδιο «Ηγεμών» βρίσκεται προ των πυλών. Είναι ένα Μακιαβελικό σενάριο. Η ονομασία του προγράμματος διάσωσης «Ηγεμών», σκοπό έχει τη διακυβέρνησή μας από τη παγκόσμια Σιωνιστική διακυβέρνηση των κ.κ. Ρότσιλντ και τη παρέα του. Τα διεστραμμένα μυαλά της παγκόσμιας χρηματοοικονομικοπολιτικής Ελίτ εμπνεύστηκαν από το γνωστό έργο του Μιακιαβέλι «ο Ηγεμόνας», αφού το συγκεκριμένο έργο του 1513 επηρέασε τη πολιτική σκέψη πολλών πολιτικών της Ν.Τ.Π.
Ως γνωστόν πολλοί θεωρούν το Μακιαβέλι σαν το πατέρα της σύγχρονης πολιτικής επιστήμης, ταυτίζοντας το όνομά του με τη διαφθορά.
Αυτό το Μακιαβελικό έργο, έμελλε τους επόμενους αιώνες να καταστεί το εγκόλπιο αμέτρητων πολιτικών ανδρών, και να ασκήσει βαθιά επίδραση στις πολιτικές εξελίξεις όλων των κρατών της Γης, όλων των εποχών.
Και να που η «λαοπρόβλητος» Ελληνική κυβέρνηση επιστράτευσε το Μακιαβέλι για μια ακόμη φορά για τη περαιτέρω καθυπόταξη του λαού και του Κράτους, κατ’ εντολή της παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Η αξία της Ελλάδος σε χρήμα:
—————————————–
Γνωρίζετε την αξία της Ελλάδος;;; Πάρτε βαθιά ανάσα και διαβάστε!!! Για όσους δεν γνωρίζουν τι θα πεί Ελλάδα που τάχα πάει για φούντο….
1.-Είμαστε μια χώρα που ελέγχει μια χερσαία και θαλάσσια έκταση όση είναι η Γερμανία και Αυστρία μαζί (450.000 τετρ.χιλιόμετρα), αφού εκτεινόμαστε από την Αδριατική 200 ν.μ. δυτικά της Κέρκυρας (Α.Ο.Ζ.) μέχρι τη Κύπρο μας, και από το τριεθνές στον Έβρο μέχρι νότια της Κρήτης (Ελληνική Α.Ο.Ζ.) Θέλεις δύο ώρες ταξίδι με το αεροπλάνο για να πας από τη Κέρκυρα στη Κύπρο.
2.- Στο κόσμο ζούν συνολικά 17.000.000 Έλληνες της διασποράς.
3.- Δεχόμαστε 16.000.000 τουρίστες το χρόνο και διαθέτουμε μια σημαντική τουριστική βιομηχανία.
4.- Έχουμε τρία μεγάλα ναυπηγεία που κατασκευάζουν παντός είδους πλοία, παρά τις προσπάθειες των προδοτών πολιτικών, και αφελών και επιπόλαιων συνδικαλιστών, να τα καταστρέψουν.
5.-Έχουμε βιομηχανίες αμαξωμάτων που κατασκευάζουν βαρέα φορτηγά, λεωφορεία, τρόλε’υ’, βαγόνια τραίνων, μπετονιέρες, βυτία, κ.λ.π.
παρά τις προσπάθειες των προδοτών πολιτικών να καταστρέψουν τη βιομηχανία.
6.-Διαθέτουμε 2.400 υπερδεξανόπλοια και μεγάλα φορτηγά πλοία, που
διακινούν τις παγκόσμιες θαλάσσιες μεταφορές.
7.-Είμαστε δεύτεροι στο κόσμο σε παραγωγή φρούτων, πορτοκάλια, λεμόνια, ελιές, λάδι, ακτινίδια, ροδάκινα, κ.λ.π.
8.-Έχουμε άφθονο ορυκτό πλούτο, σε χρυσό, ουράνιο, αλουμίνιο,
νικέλιο, μαγνήσιο, περλίτη, μπετονίτη, βωξίτη, ψευδάργυρο, μάρμαρα.
9.-Έχουμε άφθονα κοιτάσματα σε υδρογονάνθρακες,(πετρέλαιο, φυσικό αέριο) σε Ιόνιο, Αιγαίο, Κρητικό πέλαγος, και σε όλη την Ελληνική Α.Ο.Ζ.
Η αξία του πετρελαίου και του αερίου μας είναι (κρατηθείτε!!!) 10 τρισεκατομμύρια δολάρια!!! Αυτό αναφέρει το Γεωλογικό ινστιτούτο των ΗΠΑ. Εν τω μεταξύ ο χρυσός και το ουράνιο που υπάρχει στη Θράκη και στη Μακεδονία μας, είναι τα τρίτα κοιτάσματα σε όλη την Ευρώπη.
10.-Έχουμε άφθονη ηλιακή και αιολική ενέργεια, για παραγωγή ηλεκτρικής ενεργείας, την οποία θέλουν να πάρουν οι Γερμανοί , «πιρ-παρά».
Αυτή τη χώρα βρήκαν οι προδότες πολιτικοί να ξεπουλήσουν έναντι 125 δις. Τον προδότη πολλοί μίσησαν, την προδοσία ουδείς, λέει ο λαός.
Ο χρυσός της Ελλάδος:
———————————-
Οι άθλιοι ξεπούλησαν στο Κατάρ και το χρυσό της Χαλκιδικής.
Άγνωστο το τίμημα της συμφωνίας μεταξύ του Εμίρη και του κακομοίρη.
Πάνε και τα χρυσωρυχεία-μεταλλεία της Χαλκιδικής. Περνάνε στα χέρια του Εμίρη του Κατάρ, με υπογραφή του κακομοίρη, χωρίς να γνωρίζει κανείς τι ποσοστό από το παραγόμενο χρυσό θα μπαίνει στα Ελληνικά δημόσια ταμεία, και αν θα μπαίνει!!!.
Αποφασίστηκε η είσοδος κεφαλαίων του Κατάρ στην εταιρία Μεταλλεία Χαλκιδικής «Ελληνικός Χρυσός», του κ. Μπόμπολα.
Στις δηλώσεις μετά τη συνάντηση του κακομοίρη με τον Εμίρη του Κατάρ, ο κακομοίρης ανέφερε ότι η συμφωνία στέλνει μήνυμα στη διεθνή κοινότητα ότι η Ελλάδα αποκτά αναπτυξιακές ευκαιρίες μετά τις μεταρρυθμίσεις που προωθεί η κυβέρνηση. Έτσι αόριστα……
Τόσο ο κακομοίρης όσο και ο εμίρης, τόνισαν ότι υπάρχουν σχέσεις εμπιστοσύνης ανάμεσα στις δύο χώρες…. Έτσι αόριστα, και για τη ταμπακιέρα τσιμουδιά. Εμείς λέμε, πάει και ο χρυσός της Χαλκιδικής (Κασάνδρα), πέταξε και αυτός όπως πέταξαν τα πετρέλαια των Ελληνικών θαλασσών υπό μορφή επενδύσεων…….
Πίσω από τον εμίρη και το κακομοίρη είναι οι τράπεζες του Ρότσιλντ και της παγκόσμιας Σιωνιστικής διακυβέρνησης. Τους τα έδωσε όλα
ο εφιάλτης κακομοίρης, και ο Ελληνικός λαός χρεοκόπησε!!!
Ψευτοσοσιαλιστές κρυμμένοι στη τσέπη του ΡΟΤΣΙΛΝΤ συνεισφέρουν τα μέγιστα στη δημιουργία χάους στην Ελλάδα, για να ψαρέψει ο ΣΟΡΟΣ με το ΡΟΤΣΙΛΝΤ σε θολά νερά, και να μην τον πάρει κανείς χαμπάρι στην αρπαγή του χρυσού της Ελλάδος. Ο κακομοίρης μας λέει συνέχεια για να το εμπεδώσουμε, ότι λεφτά δεν υπάρχουν, (ενώ προεκλογικά έλεγε λεφτά υπάρχουν, για να αρπάξει τη ψήφο των Ελλήνων), πετσοκόβουν μισθούς και συντάξεις , οι ένοπλες δυνάμεις δεν έχουν καύσιμα και ανταλλακτικά, η Τουρκία καιροφυλακτεί, και ο κακομοίρης πέρα βρέχει, από τη πόλη έρχομαι και στη κορφή κανέλα, που λέει ο λαός, η παγκόσμια Σιωνιστική διακυβέρνηση να είναι καλά, και η Ελλάς ας πάει να κουρεύεται…..στα κουρεία της Ε.Ε.
Τα σχολεία του Ελληνισμού της διασποράς τα κλείνουμε, λεφτά για να τυπώσουμε βιβλία των μαθητών δεν έχουμε, αλλά τις τράπεζες τις χρηματοδοτούμε με 108 δις. ευρώ, και διασώζουμε την μικρή άχρηστη τράπεζα του Λαυρέντη με πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, ενώ οι τράπεζες πίνουν το αίμα του Ελληνικού λαού με τοκογλυφικά επιτόκια, η χώρα χρεοκοπεί, και ο λαός πένεται, φθάνει ότι σώσαμε τη τράπεζα του Λαυρέντη…..Η βλακεία σε πλήρη ανάπτυξη.
ΑΝΤΩΝΗΣ Ι. ΓΡΥΠΑΙΟΣ
Διεθνολόγος




Πηγή: ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ «EURECA» & «ΗΓΕΜΩΝ» και Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ